MALINA na Malagasy Advantista eto Lyon

"Rehefa afaka izany, dia tonga tamin'i Abrama ny tenin'i Jehovah tamin'ny fahitana ka nanao hoe: Aza matahotra, ry Abrama; Izaho no ampinganao sy valim-pitia lehibe indrindra ho anao." - Gen. 15:1.

Ny zavatra tena mahaliana eto dia ny filazan'i Jehôvah amin'i Abrama hoe "Izaho no ampinganao". Ny fampiasana ny hoe "izaho" sy ny "-nao" dia manambara ny maha-akaiky manokana ilay fifandraisana. Hifandray aminy manokana mihitsy Andriamanitra, dia toy ny hifandraisany amintsika tsirairay avy koa.

Eto no voalohany indrindra isehoan'ny filazana an'Andriamanitra ho "ampinga" ao amin'ny Baiboly, ary io koa no fotoana tokana nampiasan'Andriamanitra izany teny izany hanehoana ny Tenany, na dia mampiasa io teny io koa aza ny mpanoratra sasany ny Baiboly entina milaza an'Andriamanitra (Deo. 33:29, Sal. 18:30, Sal. 84:11, Sal. 144:2).

Rehefa Andriamanitra no milaza ny Tenany ho Ampingan'ny olona iray, dia inona no hevitr'izany? Mety nisy heviny manokana ho an'i Abrahama ve izany, ka mety tsy ho toy izany ny heviny ho antsika? Azontsika takina ho antsika ve io teny fikasana io? Midika ve izany fa tsy hisy fahavoazana ara-batana hitranga mihitsy? Amin'ny fomba ahoana no maha-ampinga an'Andriamanitra? Ahoana no fahazoanao io sarin-teny io?

"Mihevitra antsika Andriamanitra, tsy vokatry ny faneren'ny toe-javatra fotsiny, fa lehibe toy ny fiheveran'ny reny ny zanany no iheverany antsika (...) Fijaliana, fahoriana, faniratsirana, fanomezan-tsiny, famingavingana, fanesoana, fandavana, ary fahafatesana no nentin'ny Mpamonjintsika teo amin'ny maha-olombelona Azy, hanavotana antsika. Mitsinjo anao Izy ry zanak'Andriamanitra mangovitra. Hataony azo antoka ao ambanin'ny fiarovany ianao. (...) Ny fahalementsika noho ny toetra maha-olombelona antsika dia tsy manakana ny hanatonantsika ny Raintsika any an-danitra satria maty hanao fanelanelanana ho antsika i Kristy." - SDG, t. 77.

Mpanara-dia mahatoky ny Tompo i Rolondo raha ny fijery azy manontolo ety ivelany. Ary maty tampoka tamin'ny fomba tsy nampoizina izy. Moa tsy ampingany ve Jehôvah sa inona no nitranga? Sa tokony amin'ny heviny hafa no andraisantsika ny maha-ampinga an'Andriamanitra? Hazavao. Amin'ny inona no ampanantenain'Andriamanitra fa hiarovany antsika mandrakariva? (Jereo 1. Kor. 10:13.)

"Ary aminao sy ny taranakao no hitahiana ny firenena rehetra ambonin'ny tany." - Gen. 28:14.
"Fa raha an'i Kristy hianareo, dia taranak'i Abrahama sy mpandova araka ny teny fikasana." - Gal. 3:29.

Imbetsaka no nilazan'i Jehôvah tamin'i Abrahama fa amin'ny taranany no hitahiana ny firenena rehetra ambonin'ny tany (jereo Gen. 12:3, Gen. 18:18, Gen. 22:18). Averimberina io teny fikasan'ny fanekena io satria amin'ireo teny fikasana rehetra dia izany no lehibe indrindra, maharitra indrindra, ary mampisy lanjany ny hafa rehetra. Amin'ny heviny iray dia io no teny fikasana momba ny fisandratan'ny firenena jiosy, izay amin'ny alalany no tian'Andriamanitra ampianarana ny "firenena rehetra ambonin'ny tany" momba Ilay Andriamanitra marina sy ny drafi-pamonjeny. Ao amin'i Jesosy irery ihany anefa no tonga amin'ny fahatanterahany io teny fikasana io, dia ao amin'i Kristy Izay avy amin'ny taranak'i Abrahama, Ilay nandoa ny onitry ny fahotan'ny "firenena rehetra ambonin'ny tany" teo amin'ny hazo fijaliana.

Saintsaino ny amin'ilay teny fikasana ao amin'ny fanekena natao taorian'ny Safodrano (izay nampanantenan'Andriamanitra fa tsy handrava izao tontolo izao amin'ny Safodrano intsony Izy). Mety hahasoa amin'ny inona moa izany raha tsy misy ny teny fikasana momba ny fanavotana izay ao amin'i Jesôsy? Inona no soa azo avy amin'ny teny fikasan'Andriamanitra rehetra raha toa ka tsy misy ny teny fikasana momba ny fiainana mandrakizay izay ao amin'i Kristy?

Ahoana ny fahazoanao ny hevitry ny hoe ao amin'i Abrahama, amin'ny alalan'i Jesôsy , no hitahiana "ny firenena rehetra ambonin'ny tany"? Inona no hevitr'izany?
Azo antoka tokoa fa ny teny fikasana mikasika ny Mpamonjy izao tontolo izao no lehibe indrindra amin'ireo teny fikasana rehetra nataon'Andriamanitra. Ilay Mpanavotra mihitsy no tonga fitaovana nanatontosana ireo adidy tsy maintsy novitaina tao anatin'ilay fifanarahana tao amin'ny fanekena, Izy koa nanatanterahana ny teny fikasana hafa rehetra ao amin'izany fanekena izany. Ny olona rehetra, na Jiosy na Jentilisa, izay tonga amin'ny firaisana amin'Andriamanitra dia isaina ho anisan'ny taranaka marin'i Abrahama sady mpanova ny teny fikasana (Gal 3:8,9, 27,29), dia ny teny fikasana momba ny fiainana mandrakizay ao anatin'ny tontolo tsy misy fahotana, tsy misy faharatsiana, na alahelo na fanaintainana intsony: Moa hahita teny fikasana tsara lavitra noho izany ve ianao?

Inona amin'ilay teny fikasana momba ny fiainana mandrakizay ao anatin'ny tontolo tsy misy fahotana sy fijaliana no tena manintona antsika? Maniry izany ve isika satria ho amin'izany no namoronana antsika hatrany am-piandohana, ka ny faniriantsika izany dia mifanaraka amin'ny toetra fototra izay efa ao anatintsika?

"Raha te ho sambatra marina isika dia mila mandeha any an-tany lavitra dia lavitra, eny, ivelan'ny tenantsika mihitsy aza." - Thomas Browne.
Diniho io tenin'olona io, izay nosoratana tany amin'ny taona 1600 tany ho any. Miombon-kevitra aminy ve ianao sa tsia? Vakio ao anatin'ny tontolon-kevitry ny 1 Tes. 4:16-18 sy ny Apôk. 3:12 izany.

Nanoratra mikasika ny toerana misy ny olombelona i Augustine: "Ity fiainana iainantsika ity - raha azo antsoina hoe fiainana ny fiainana iray feno izao faharatsiana rehetra izao - dia vavolombelona fa hatrany am-piandohany ny taranak'olombelona mety maty no efa taranaka voaozona. Saino aloha ny amin'ny fahabangan'ny fahalalana, izay lehibe tokoa ka mahafaoka ny taranak'i Adama rehetra ao anatin'izao fahadisoana rehetra izao. Voatelina ao anatin'ny haizina izy ireo ka tsy afa-mandositra amin'izany raha tsy amin'ny fiezahana mafy sy ny ranomaso ary ny fangovitana. Hevero indray ny amin'ny fitiavantsika na dia ireo zavatra efa hita fa zava-poana sy voapoizina aza, ary miteraka alahelo sy fahoriana ary ahiahy. Eritrereto ny fifaliantsika adaladala arnin'ny fifandirana, ny fifandrafiana ary ny adilahy; saino ny fisolokiana sy ny halatra ary ny fandrobana; ny fivadihana sy ny avonavona, ny fialonana sy ny fanirian-daza fatratra, ny vonoan'olona isan-karazany, ny halozana sy ny habibiana, ny toetra tsy tan-dalàna sy ny filan-dratsy; ireo firehetan'ny filan'ny nofo mahamenatra sy tsy madio rehetra - ny fijangajangana sy ny fakana vadin'olona, ny firaisana amin'ny olom-pady sy ireo filan-dratsy mahavoafady, ny fanaovana an-keriny, ary ireo fahalotoana maharikoriko hafa rehetra moa dia tsy lazaina intsony; ny fahotana amin'ny fivavahana - ny fanimbazimbana sy ny fivadiham-pinoana, ny fitenenan-dratsy sy ny fianianan-tsy to; ny fahadisoana ataontsika amin'ny namantsika ny fanaratsiana, ny fifosana, ny lainga sy ny fijoroana ho vavolombelona mandainga, ny herisetra amin'ny olona sy ny fananany; ny tsy rariny amin'ny fitsarana sy ireo fahoriana sy aretina tsy tambo isaina mameno ny tany kanefa tsy voatandrina na voamarika akory." - City of God, Gerald G. Walsh, S. J. trans. (New York: Doubleday & Co., 1958), Augustine of Hippo b. 22, toko 22, t. 519.

Mety mahakasika ny ankamaroan'ny tanan-dehibe môderina ankehitriny io fanambaran'i Augustine io. Efa maherin'ny 1500 taona lasa anefa no nanoratany izany. Zara raha niova ny taranak'olombelona, koa izany no antony itadiavan'ny olona fandosirana.

Soa ihany fa na dia sarotra aza ny toerana misy antsika ankehitriny dia mamiratra ny hoavy; noho ny nataon'Andriamanitra ho antsika ihany anefa izany, tamin'ny alalan'ny fiainan'i Jesôsy Kristy, ny fahafatesany, ny fitsanganany tamin'ny maty, ary ny asany amin'ny maha-Mpisoronabe azy - izay fahatanterahan'ny teny fikasan'ny fanekena natao tamin'i Abrahama hoe: "Aminao sy ny taranakao no hitahiana ny firenena rehetra ambonin'ny tany."

Diniho izay nosoratan'i Augustine. Manorata mikasika ireo toe-javatra mampalahelo misy eto amin'izao tontolo izao ankehitriny, amin'ny fomba filazanao azy manokana. Mandritra izany dia jereo avokoa izay andalana rehetra mety ho hitanao ao amin'ny Baiboly mikasika izay efa nampanantenain'Andriamanitra antsika ao amin'i Jesôsy Kristy (ohatra: Isa. 25:8, 1 Kôr. 2:9, Apôk. 22:2-5). Saintsaino ireo teny fikasana ireo. Raiso ho an'ny tenanao izany. Amin'izay ihany vao mety ho takatrao marina ny hevitry ny fanekena.

Tsy vitan'ny nampanantena an'i Abrahama Andriamanitra fa aminy no hitahiana ny firenena ambonin'ny tany, fa nolazainy koa fa hanao azy ho `firenena lehibe sy mahery tokoa" Izy (Gen. 18:18; jereo koa Gen. 12:2, Gen. 46:3) - dia teny fikasana ho an'ny lehilahy iray manambady vehivavy izay efa mitsaha-jaza raha ny taonany no heverina. Araka izany, na dia tsy nanan-taranaka aza i Abrahama, indrindra moa fa zanaka lahy, dia nampanantenain'Andriamanitra ireo roa ireo izy.

Tsy tanteraka tamin'ny fahafenoany anefa io teny fikasana io tamin'ny fahavelon'i Abrahama. Na i Jakôba na Isaka dia samy tsy nahita ny fahatanterahan'izany. Naverin'Andriamanitra tamin'i Jakôba ilay teny fikasana, niaraka tamin'ny fanazavana fa any Egipta no hahatanterahany (Gen. 46:3), na dia tsy tena nahita izany koa aza i Jakôba. Tanteraka ihany anefa izany teny fikasana izany nony farany, mazava loatra.

Nahoana Andriamanitra no naniry hanangana firenena manokana avy amin'ny taranak'i Abrahama? Moa ve firenena hafa manana firazanana voafaritra manokana fotsiny no nirin'Andriamanitra? Inona ireo tanjona nokendrena hotanterahin'ity firenena ity?

Vakio ireto andininy ireto: Eks. 19:5,6; Isa. 60:1-3; sy Deo. 4:6-8, ary soraty ny valinteninao.

Toa mazava ao amin'ny Soratra Masina fa ny hitaona ny firenena rehetra eo amin'izao tontolo izao ho eo Aminy no tanjon'Andriamanitra, tamin'ny alalan'ny fijoroan'ny Isiraely ho vavolombelona ny amin'ny fahasambarany, ny fahasalamany, ary ny fahamasinany, noho ny fitahiany azy ireo. Hampiseho ny fitahiana azo avy amin'ny fankatoavana ny sitraponllay Mpahary ny firenena toy [zany. Ho voatarika hanompo Ilay Andriamanitra marina ny vahoaka eto ambonin'ny tany (isa. 56:7). Amin'izany dia ho voasarika any amin'ny Isiraely ny fahalianan'ny olombelona renetra, ho amin'ny Andriamaniny, ny Mesia, Izay hiseho avy eo amin'izy ireo, dia Ilay Mpamonjy izao tontolo izao.

"Ny zanak'Isiraely dia tokony ho niditra tao amin'ny tany rehetra notendren'Andriamanitra ho azy. Ireo firenena izay nanda ny fivavahana amin'Andriamanitra marina sy ny fanompoana Azy dia tsy maintsy ho nalana taminy ny taniny. Nefa fikasan'Andriamanitra ny hitarihana ny olona hanatona azy amin'ny fanehoana ny toetra amam-panahiny amin'ny alalan'ny Isiraely. Tsy maintsy ho nomena an'izao tontolo izao manontolo ny fiantsoan'ny filazantsara. Tamin'ny alalan'ny fanompoam-pivavahana momba ny fanatitra, dia ho nasandratra teo anatrehan'ny firenena i Kristy, ary izay rehetra mety hijery Azy dia ho velona."- HF, tt. 294,295.

Inona no hitanao fa mampitovy ny zavatra tian'Andriamanitra natao tamin'ny alalan'ny Isiraely sy ny zavatra tiany atao amin'ny alalan'ny fiangonantsika? Vakio ny 1 Pet. 2:9.

"Dia hahatonga anao ho firenena lehibe Aho sady hitahy anao sy hahalehibe ny anaranao; ary ho fitahiana tokoa hianao." - Gen. 12:2.

Mampanantena Andriamanitra ao amin'ny Gen. 12:2 fa hanao izay hahalehibe ny anaran'i Abrahama, izany hoe hanao izay hampalaza azy. Nahoana ny Tompo no maniry hanao izany ho an'ny mpanota, na mankatò sy mahatoky toy inona aza izy? Iza no mendrika izany anarana "lehibe" izany? (Jereo Rom. 4:1-5; Jak. 2:21-24). Ho tombontsoa ho an'i Abrahama manokana ve no nilazan'Andriamanitra fa hahalehibe ny anarany Izy, sa te haneho zavatra hafa mihoatra lavitra noho izany Izy? Hazavao.

Ampitahao ny Gen. 11:4 sy ny Gen. 12:2. Inona no fahasamihafana lehibe misy amin'izy roa ireo? Amin'ny fomba ahoana no anehoan'ny anankiray "ny famonjena amin'ny alalan'ny asa", ary ny iray kosa "ny famonjena amin'ny alalan'ny finoana"?

Na dia miankina betsaka amin'ny asan'i Kristy ho antsika aza ny drafitry ny famonjena, amin'ny maha-mpandray ny fahasoavan'Andriamanitra antsika, dia tsy maintsy manana anjara atao amin'izany isika. Ny safidy no tena anjarantsika lehibe ao anatin'izany. Ilay toe-javatra mampalahelo izay efa nisy hatrizay hatrizay: ny ady ifanandrinan'i Kristy sy Satana, dia mbola misy eo amintsika sy amin'ny alalantsika hatramin'izao. Na ny olombelona na ny anjely dia samy manara-maso izay mitranga amintsika ao anatin'io fifanandrinana io (1 Kôr. 4:9). Araka izany, ny maha-isika antsika, izay lazaintsika sy izay ataontsika, dia misy fiantraikany eo amin'ny manodidina antsika, kanefa tsy hatreo ihany satria azo lazaina fa misy akony manerana izao rehetra izao mihitsy aza izany. Amin'ny alalan'ny tenintsika, ny fihetsitsika, ary ny toetrantsika isika dia afaka manome voninahitra ny Tompo izay efa nanao soa be tamintsika, na koa hanala baraka Azy, ny Anarany. Koa raha nilaza tamin'i Abrahama Andriamanitra fa hanao izay hahalehibe ny anarany, dia azo antoka fa tsy araka ny fiheveran'izao tontolo izao ny olona manana anarana lehibe ny tiany nambara tamin'izany. Ny maha-lehibe ny anarana iray eo anatrehan'Andriamanitra dia ny toetrany, ny finoany, ny fankatoavany, ny fanetren-tenany, ary ny fitiavany ny hafa; dia toetra izay na dia omen'izao tontolo izao hajany aza matetika, dia tsy mba heveriny ho mamaritra ny fahalehibiazan'ny anaran'ny olona iray kosa.

Diniho ny amin'ireo lehilahy sy vehivavy manana anarana "lehibe" eto amin'izao tontolo izao ankehitriny. Mety ho mpilalao tantara izany, na mpanao politika, na mpanakanto, na mpanan-karena, sy ny sisa. Inona no nahatonga ireo olona ireo ho malaza? Ampitahao amin'ny fahalehibiazan'i Abrahama izany. Inona no ambaran'izany amintsika momba ny fitotonganan'ny fiheveran'izao tontolo izao ny atao hoe lehibe? Manahoana ny fiantraikan'io fomba fijerin'izao tontolo izao io amin'ny fiheverantsika ny atao hoe fahalehibiazana?

Vakio "I Abrahama tao amin'ny tany Kanana", toko 12; "Ny nanaterana an'i Isaka ho fanatitra", toko 13, ao amin'ny PM. "Izay nangatahina hataon'i Abrama dia tsy mba fizahan-toetra moramora na fandavan-tena maivamaivana (...) Kanefa na dia izany aza dia tsy nisalasala izy. Tsy mba nanontany akory izy na ho tsara sy mahavokatra, na hahasalama sy harena ny tany izay halehany. Niteny Andriamanitra ary vonona izy mpanompony hankatò Azy. Aminy, ny tany tsara indrindra dia ny tany izay ibaikoan'Andriamanitra azy halehany." - PM, t. 107.

Rehefa niditra ny tany Kanana i Abrahama, dia niseho taminy i Jehôvah ary nilaza mazava fa homeny ny taranany (taranak'i Abrahama) io tany izay misy azy io (Gen. 12:7). Naverimberin'Andriamanitra imbetsaka io teny fikasana io (jereo Gen. 13:14, 15, 17; Gen. 15:13, 16, 18; Gen. 17:8; Gen. 28:13, 15; Gen. 35:12). Efajato taona taorian'izany dia nilaza tamin'i Mosesy i Jehôvah, ho fanatanterahana ny teny fikasana (Gen. 15:13,16), izy no hitondra ny Isiraely hivoaka avy any egipta ho any amin'ny tany izay tondra-dronono sy tantely (Eks. 3:8,17; Eks. 6:8). Naverin'Andriamanitra tamin'i Josoa koa ny teny fikasana (Jos. 1:3), ary tamin'ny andron'i Davida dia efa nisy ampahany lehibe izay tanteraka, saingy tsy mbola tamin'ny fahafenoany izany (Gen. 15:18-21; 2 Sam. 8:1-14; 1Mpanj. 4:21; 1 Tant. 19:1-19).

Vakio ny Heb. 11:9,10, 13-16. Asehon'ireo andininy ireo mazava fa ara-tandindona no riahitan'i Abrahama sy ireo patriarika mahatoky hafa koa an'i Kanana. Raha mbola misy Koa ny fahotana, dia tsy misy fonenana maharitra. Mandalo ny fiainana, toy ny "zavona ihany (...), izay miseho vetivety, dia levona" izany - Jak. 4:14. Amin'ny maha-taranak'i Abrahama ara-panahy antsika, dia tokony ho tsapantsika koa fa "et isika tsy manana tandna maharitra, fa mitady ny ho avy" - Heb. 13:14. Ny fahazoana antoka flay fiainana ho avy miaraka amin'i Kristy no mihazona antsika ho tafajoro hatrany ao anatin'ity tontolo izay miovaova sy mihasimba ity.

FANONTANIANA HIFANAKALOZAN-KEVITRA:
1. Tokony hisy akony manao ahoana eo amin'ny fanandramantsika manokana amin'ny maha-kristianina antsika ilay teny fikasan'Andriamanitra ny amin'ny tany.vaovao? (Ampitahao ny Mat. 5:5; 2 Kôr. 4:17, 18; Apôk. 21:9, 10; sy ny Apôk. 22:17.)

2. "Ny tena fahalehibiazana marina dia avy amin'ny fileferana amin'ny didin'Andriamanitra sy ny fiaraha-miasa Aminy ho fanatanterahana ny fikasany." SDABC, b. 1, t. 293. Ifanakalozy hevitra izay tian'io fanambarana io holazaina.

Famintinana: Akory ny hasarobidin'ny teny fikasana ho an'ny mpino! Ho tanteraka ve izy ireny? Mamaly izany ny finoana manao hoe: Eny tokoa.