MALINA na Malagasy Advantista eto Lyon

Noho ny fahafatesan'i Kristy teo amin'ny hazo fijaliana dia manjary azo vonjena ny olona rehetra izay niaina teto an-tany sy mbola hiaina eto. Tsy toy ny fampanantenana voizina amin'izao andro izao, ny famonjena dia tsy mandeha ila - tsy omena ho an'ny rehetra izany, na inona na inona ataony. Antsoina hoe "universalisme" ny finoana fa ho voavonjy avokoa ny olon-drehetra.

Nampianatra mazava tsara kosa i Jesôsy fa na maty ho an'ny olombelona rehetra aza Izy dia maro ireo izay mandeha eo amin'ny lalana malalaka rnankany amin'ny fahaverezana sy ny fahafatesana mandrakizay (Mat. 7:13,14). Inona no ambaran'ireto andalanteny manaraka ireto momba ny fomba fandraisan'ny olona ny fanomezan'ny famonjena ao amin'i Jesôsy?

1 Jao. 5:13 .......................................................................................................................................................................

Mat. 10:22  .......................................................................................................................................................................

Jao. 6:29 ..........................................................................................................................................................................

2 Pet. 1:10,11 ...................................................................................................................................................................

Takatr'i Paoly fa ny toetry ny fanekena mikasika ny famonjena dia roa lafy. Rehefa fantany fa hotapahin-doha tsy ho ela izy, ary na teo aza ny fandaozan'ny ankamaroan'ireo namany azy, dia nilaza tamin-toky tamin'i Timoty zanany malala i Paoly fa efa nahatanteraka ny anjarany tamin'ilay fifanarahana izy. "Fa izaho dia efa hatolotra sahady, ary efa mby akaiky ny andro fialako. Efa niady ny ady tsara aho; nahatanteraka ny fihazakazahako aho; nitahiry ny finoana aho; hatrizao dia tehirizina ho ahy ny satroboninahitry ny fahamarinana, izay homen'ny Tompo, Mpitsara marina, ho ahy amin'izay andro izay; ary tsy ho ahy ihany, fa ho an'izay rehetra tia ny fisehoany koa." - 2 Tim. 4:6-8.

Hoy i Paoly: "Vonona aho [satria] efa niady ny ady tsara, nahatanteraka ny fihazakazahako aho, nitahiry ny finoana aho." Nanambara mazava hatrany anefa i Paoly fa ny famonjena dia avy amin'ny finoana irery ihany fa tsy avy amin'ny asan'ny lalàna, koa tsy mijery ireo asany na zava-bitany izy eto mba hahamendrika azy eo anatrehan'Andriamanitra. Ny "satroboninahitry ny fahamarinana" izay miandry azy dia ny fahamarinan'i Jesôsy izay nambarany tamin'ny alalan'ny finoana fa azy, ary nohazoniny hatramin'ny faran'ny fiainany.

Na dia fanomezana tsy mendrika antsika aza ny famonjena dia inona ny maha-samihafa ireo izay manaiky izany fanomezana izany sy ireo izay mandà izany? Mitaky antsika hanao inona ny fanekena io fanomezana io?

Ny bokin'ny Deôterônomia no dikanteny vita pirintin'ireo hafatra fanaovam-beloma nataon'i Mosesy ho an'ireo taranaka faharoan'ny Isiraelita taorian'ny efapolo taona nirenireneny tany an'efitra. Tao amin'ny Moaba, teo atsinanan'i Jerikô no nanomezana ireo hafatra ireo. Mitombina tokoa ny niantsoana ny Deôterônômia hoe "Bokin'ny Fahatsiarovana."

Ao amin'io boky io dia mitantara indray ny fifandraisan' Andriamanitra tamim-pahatokiana tamin'ny Isiraely i Mosesy. Tantarainy ny amin'ireo dia natao avy teo an-tendrombohitra Sinay nankany Kadesy Barnea, teo arnin'ny sisin'ny Tany nampanantenaina, ary ny fikomiana sy ireo 40 taona nirenirenena tany an'efitra. Naveriny nambara ny didy folo sy ireo fitakiana momba ny ampahafolony sy ny trano firaketana. Kanefa ny tena asongadin'ny Deôterônômia dia ny torohevitra mba hankatoavana an 'Andriamanitra sy handraisana ireo fitahiany. Soritan'i Mosesy ho Hay afaka sy maniry hikarakara ny olony Andriamanitra.

Vakio ny Deo. 28:1-14. Inona ireo fitahiana lehibe nampanantenaina ny olona? Saingy inona no tsy maintsy ataon'izy ireo mba hahazoana izany?

Nirin'i Mosesy fatratra ny hahatakaran'ny olona fa fitahiana mahafinaritra, eny mahagaga aza, no omanin'Andriarnanitra ho azy ireo. Ny teniny manao hoe "Raha mihaino tsara" dia mampahafantatra azy ireo fa ny anjarany mandrakizay no voakasika amin'izany. Fanehoana mahery vaika ny maha-zava-misy ny safidy malalaka izany. Firenena voafidy izy ireo, nandray fitahiana lehibe sy teny fikasana lehibe, saingy nisy fepetra ireo fitahiana sy teny fikasana ireo. Mitaky ny fanekena sy ny fandraisana ary ny fampiasana azy izany.

Ary tsy nisy tamin'izay nangatahin'Andriamanitra taminy no sarotra loatra ka tsy azon'izy ireo notanterahina. "Fa izao lalàna izao, izay andidiako anao anio, tsy dia saro-pantarina aminao, ary tsy lavitra. Tsy any an-danitra izany ka hanaovanao hoe: Iza no hiakatra any an-danitra haka azy ho antsika, mba hohenointsika ka harahintsika? Ary tsy any an-dafin'ny ranomasina izany ka hanaovanao hoe: Iza no hankany an-dafin'ny ranomasina haka azy ho antsika mba hohenointsika ka harahintsika? Fa eo akaikinao indrindra ny teny, dia eo am-bavanao sy ao am-ponao, mba harahinao." - Deo. 30:11-14.

Mazava loatra fa ankoatra ireo fitahiana dia nisy ny fampitandremana ny amin'ireo ozona. izay ho tonga amin'izy ireo raha tsy mankatò izy ireo (Deo. 28:15-68), izany hoe ny voka-dratsy hoentin'ny fahotany sy ny fiodinany.

Ankehitriny, midika inona ho antsika ny hoe "mihaino tsara" izay asain'Andriamanitra ataontsika?

Ny bokin'ny Ohabolana dia tsy miresaka loatra momba ny marina sy ny diso fa momba ny fahendrena sy ny fahadalana. Eo am-pamakiana izany boky izany dia ho hitantsika ireo tombontsoan'ny fahendrena sy ireo fandriky ny fahadalana.

Vakio ny Ohab. 3:1-10. Inona ireo teny fikasana mahafinaritra omena ao? Inona koa ny hevitry ny hoe: "izay voaloham-bokatrao rehetra?"

Mangataka antsika Andriamanitra mba hanao Azy ho lohalaharana eo amin'ny fitantanantsika ny fananantsika ho mariky ny fanekentsika Azy ho Tompon'ny zavatra rehetra, sy ho fanehoana ny finoantsika fa Izy no manana izay ilaintsika. Zava-dehibe noho izany aza, milaza Izy fa raha ataontsika lohalaharana Izy dia hotahiny ny ambiny sisa. Ny fanaovantsika izany ny fanaovantsika Azy ho lohalaharana - dia asan'ny finoana, asan'ny fitokiana, fanehoana fitokiana amin'ny Tompo amin'ny fontsika manontolo, ary indrindra ny tsy fianteherantsika amin'ny fahalalantsika (tena zava-dehibe izany satria matetika no hitrangan'ny zavatra izay tsy takatsika sy tsy haintsika hazavaina).

Tsy misy na inona na inona anefa tokony hampahery antsika bebe kokoa hatoky an'Andriamanitra sy ny fitiavany ankoatra ny hazo fijaliana. Rehefa tsapantsika izay noraisintsika tsirairay avy amin'i Jesôsy, tsy amin'ny maha-Mpahary (Jao. 1:1-4) sy mihazona ny zavatra rehetra (Heb. 1:3) Azy ihany, fa amin'ny maha-Mpanavotra Azy koa (Apok. 5:9), dia marina tokoa fa ny famerenana amin'Andriamanitra ny voaloham-bokatsika rehetra no kely indrindra azontsika atao.

"Tsy hoe milaza fotsiny ihany ny Tompo fa Azy ny ampahafolony, fa lazainy amintsika ihany koa ny fomba tokony hanokanana izany ho Azy. Hoy Izy : "Mankalaza an'i Jehôvah amin'ny fanananao sy amin'izay voaloham-bokatrao rehetra." Tsy mampianatra antsika izany fa tokony holaniantsika araka izay tiantsika ny volantsika, dia hitondra eo anatrehan'i Jehôvah ny sisa tavela isika, na dia ny ampahafolony mahatoky aza izany. Aoka hatokana voalohany indrindra ny anjaran'Andriamanitra." - TFM, t. 86.

Milaza Andriamanitra fa raha ataontsika lohalaharana Izy dia "ho feno mitafotafo ny fitoeram-barintsika." Tsy amin'ny alalan'ny fahadalana anefa no hisehoan'izany; izany hoe tsy hifoha ianao indray andro any ka hahita fa feno tampoka teo ny trano fitehirizam-bokatrao sy ny vata fanantazana ny ranom-boankazonao.

Tsy izany fa ny Baiboly kosa dia feno fitsipika momba ny fahaiza-mitantana, ny fanaovana drafitra amim-pitandremana, sy ny andraikitra ara-bola, ka amin'izany, ny andraikitsika voalohany indrindra dia ny fahatokiantsika amin'ny fanatanterahana izay asain'Andriamanitra ataontsika.

Saingy ahoana no hianarantsika hatoky an'Andriamanitra sy ny teny fikasany ao anatin'ny fahasahiranana ara-bola, dia amin'ny fotoana izay, na miezaka ny ho mahatoky aza isika, dia tsy feno ny fitehirizam-bokatsika sy ny vata fanantazantsika?

Misy fifandraisana ety amin'ny ara-panahy ny famerenana ny ampahafolony sy ny fifandraisantsika amin'Andriamanitra. Nambinina ny Isiraelita rehefa nankatò an'Andriamanitra sy nahatoky tamin'ny ampahafolony. Mifanohitra amin'izany, nisedra fotoan-tsarotra izy ireo rehefa tsy nanao izany. Toa nifandimby teo amin'ny fiainan'izy ireo ny fankatoavana sy ny fanambinana, ary ny tsy fankatoavana sy ny olana. Tao anatin'ny iray tamin'ireny vanim-potoana tsy nahatokian'izy ireo ireny no nandrosoan'Andriamanitra fanekena roa lafy tamin'ny vahoakany, tamin'ny alalan'i Malakia mpaminany.

Vakio ny Mal. 3:7-11. Inona ireo teny fikasana sy adidy voalaza ao amin'ireo andininy ireo?

Nampanantena ny vahoaka Andriamanitra fa raha miverina Aminy izy ireo dia mba hiverina amin'izy ireo koa Izy. Rehefa nanontany ny amin'ny hevitry ny hoe miverina Aminy izy ireo dia namaly mazava tsara Izy nanao hoe: "Atsaharo ny fandrobanareo Ahy amin'ny fahafolon-karena sy ny fanatitra." Ny fandrobana nataon'izy ireo no nahatonga azy ireo ho voaozona. Izao no vahaolana omen'Andriamanitra amin'izany ozona izany: "Entonareo ny fahafolon-karena rehetra ho ao amin'ny trano firaketako" - Mal. 3:10. Ary raha manao izany ianareo dia "hovohako ny varavaran'ny lanitra ho anareo ka hampidinako fitahiana manana amby ampy ho anareo".

Raha tsy omby handraisana izany ny toerana ananantsika dia manana amby ampy isika hanampiana ny hafa sy ho fampandrosoana ny asan'Andriamanitra.

"Nanao fanekena taminao Izy izay nanolotra ny Zananilahy tokana ho faty ho anao. Omeny fitahiana ianao, ka mangataka anao Izy mba hitondra ny ampahafolonao sy ny fanatitrao, ho setrin'izany. Tsy hisy olona na oviana na oviana ho sahy hilaza fa tsy takany mihitsy io resaka io. Nambara mazava tsara ao amin'ny toko fahatelo amin'ny bokin'i Malakia ny drafitr'Andriamanitra momba ny ampahafolony sy ny fanatitra. Miantso ireo olombelona fitaovany Andriamanitra mba hahatoky amin'ny fanekena nataony tamin'izy ireo". - TFM, t. 79.

Anisan'ny voarakitra an-tsoratra ny fotoana izay nanjakan'i Hezekia mpanjakan'i Joda, izay fotoana nankatoavan'ny Isiraelita. Tena nisy fifohazana marina tany Joda ary nanomboka nandrotsaka tamim-pahatokiana ny ampahafolony sy ny fanatitra tao amin'ny trano firaketan'ny tempoly ny vahoaka. Betsaka indrindra no voarotsaka ka niavosa tao amin'ny tempoly. Mitantara ny zava-nitranga ny 2 Tant. 31:5 raha "nitondra voaloham-bokatra betsaka ny Zanak'Isiraely, dia vary sy ranom-boaloboka sy diloilo sy tantely ary vokatry ny tany isan-karazany; ary ny fahafolon-karena tamin'ny zavatra rehetra".

Manambara inona momba ny toe-panahinao sy ny fifandraisanao amin'Andriamanitra ny famerenanao (na tsia) ny ampahafolony?

Voalaza momba an'i Jesôsy fa "ny vahoaka betsaka nihaino Azy tamin'ny hafaliana" - Mar. 12:37. Ny ankamaroan'ireo vahoaka betsaka izay nanaraka sy nihaino an'i Jesôsy no ao anatin'ilay sokajy antsoina hoe: sarambabem-bahoaka. lzy ireo no nomena sakafo teo anilan'ny tendrombohitra sy nandre Toriteny teo an-tendrombohitra. Toy izao ny votoatin'ny tenin'i Jesôsy tamin'izy ireo: "Fantatro fa mitebiteby ny amin'izay ilain'ny ankohonanareo ianareo. Manahy ny amin'ny hanina sy ny fisotro ilainareo isan'andro ianareo ary ny fitafina izay hampafana sy hiaro anareo. Saingy izao no ambarako aminareo (...)"

Vakio ny Mat. 6:25-33. Inona no nampanantenaina eto, ary inona no tokony ataon'ny olona mba handraisana ireo teny fikasana ireo?

Maro amin'ireo teny fikasan'Andriamanitra no ahitana ny mariky ny maha-fanekena roa lafy azy. Izany hoe, mila manao ny anjarantsika koa isika mba handraisantsika ny fitahiana.

Vakio ny Isa. 26:3. Inona no angatahina amintsika mba hahazoantsika ny fiadanan' Andriamanitra?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vakio ny 1 Jao. 1:9. Inona no hataon'i Jesôsy raha miaiky ny fahotantsika isika?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vakio ny 2 Tant. 7:14. Inona avy ireo "raha" sy ireo "dia" ao amin'ny teny ambaran'Andriamanitra eto?

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ireo andininy rehetra ireo sy ny maro hafa dia miresaka momba izao zava-dehibe izao: na Andriamanitra Tsitoha aza Andriamanitra, na Mpahary sy Mpamelona antsika aza lzy, ary na fanomezam-pahasoavana aza ny famonjena fa tsy noho ny fahamendrehantsika, dia mbola manana anjara hotanterahina ihany isika ao anatin'ilay fifanandrinana lehibe eto ambonin'ny tany. Nomena antsika ny fanomezana masin'ny fahafaha-misafidy malalaka sy manaraka ny sitrapontsika; koa eo am-pampiasantsika izany dia tsy maintsy mifidy ny hanaiky ny fitaoman'ny Fanahy Masina isika ary hankatò izay asain'Andriamanitra ataontsika. Na dia manolotra fitahiana sy fiainana ho antsika aza Andriamanitra dia azontsika atao ny mifidy ny ozona sy ny fahafatesana. Tsy mahagaga raha milaza Andriamanitra hoe: "koa mifidiana ny fiainana, mba ho velona hianao sy ny taranakao." — Deo. 30:19.

"Na oviana na oviana teo main'ny tantaran'ny tany, no naneken'ny vahoakan'Andriamanitra hanaraka ny drafiny am-pifaliana, tamin'ny fahalalahan-tanana sy ny fanomezana ary ny fanatitra, dia tanteraka tamin'lzy ireo ilay teny fikasaria fa nambinina tamin'ny asany rehetra izy, dia araka ny nankatoavany ny fitakian'Andriamanitra. Rehefa fantatr'izy ireo izay nolazain'Andriamanitra ka nekeny ny fitakiany sady nanome voninahitra Azy izy tamin'ny toetrany mahatoky, dia nofenoina mitafotafo ny fitoerambarin'izy ireo. Kanefa rehefa nandroba an'Andriamanitra kosa izy ireo tamin'ny ampahafolony sy ny fanatitra dia natao tsapany fa tsy Andriamanitra ihany no norobainy fa ny tenany ihany koa, satria noferan'Andriamanitra ny fitahiana narotsany, dia araka ny namerany koa ny fanatitra natolotra Azy." — TFC, b. 3, t. 395. Mazava ny ambaran'ny Baiboly fa vonjena amin'ny alalan'ny finoana irery ihany isika, ary fanomezana avy amin'ny fahasoavan'Andriamanitra izany. Ny fankatoavantsika ny didin'Andriamanitra dia setrin'ny fahasoavan'Andriamanitra; fa ny fomba hahazoantsika izany (raha azontsika vidina rahateo ny fahasoavana dia tsy fahasoavana intsony ny anarany: jereo ny Rôm. 4:1-4). Eny tokoa, rehefa mijery ny fanekena roa lafy ataon'Andriamanitra amintsika isika dia sady mahita ny fitahiana antsika no mahita ny andraikitsika. Amin'ny alalan'izay asetrintsika ny fanomezan'Andriamanitra no anorenantsika ny fifandraisantsika Aminy, ary raha itarina dia amin'izany no amaritantsika izay ho anjarantsika rahatrizay. Ny fankatoavana - ny fanompoana sy ny fileferana amim-pitiavana - no marika ahafantarana marina ny maha-mpianatra. Tsy manala antsika amin'ny fankatoavana ny finoana, fa ny finoana irery ihany no mahatonga antsika ho mpiombona amin'ny fahasoavan'i Kristy izay ahafahantsika mankatò an'Andriamanitra araka izay tadiaviny amintsika.

Fanontaniana hifanakalozan-kevitra:
1. Voalaza fa raha nahatoky tamin'ny famerenana ny ampahafolony ny Advantista tsirairay dia ho nanam-bola ampy ary mihoatra aza ny fiangonantsika hanatanterahana izay rehetra ilaina ho fanapariahana ny hafatra. Raha ny ampahafolony sy ny fanatitra no resahina, inona no ataonao mba hanampiana ny fiangonana hanatanteraka izay niantsoana azy?

2. Saintsaino ny maha-zava-dehibe ny safidintsika sy ny asantsika eo amin'ny fifandraisantsika amin'Andriamanitra. Ahoana no tsy hanadinoantsika fa tokony hiasa sy hankatò isika, anisan'izany ny famerenantsika ny ampahafolony sy ny fahaiza-mitantana, kanefa koa tsy ho latsaka amin'ny fandriky ny fitadiavam-pamonjena amin'ny alalan'ny asa?