Vakio ny Sal. 81:7,8; Sal. 95:7-11; sy ny Sal. 105:17-22. Ahoana no fisehon'ny fizahan-toetra ataon'Andriamanitra ao amin'ireo andininy ireo?
Toerana nakan'ny Isiraely fanahy an'Andriamanitra i Meriba, izay nisalasalany ny amin'ny fahatokian'Andriamanitra sy ny fahafahany manome izay ilain'izy ireo (Eks. 17:1-7; Sal. 95:8,9). Mahaliana fa toa mifamadika amin'izany ny fanazavan'ny Sal. 81 izay manambara fa io no fotoana nizahan'Andriamanitra toetra ny Isiraely (Sal. 81:7). Ary tsy nahomby tamin'izany fitsapana izany ny vahoaka noho ny tsy fahatokiany sy ny tsy fankatoavany.
Mampita hafatra roa sosona ny firesahana momba an'i Meriba. Voalohany, tsy azon'ny vahoakan'Andriamanitra averina ny fahadisoan'ny taranaka lasa. Mila matoky an'Andriamanitra kosa izy ireo ary mandeha amin'ny lalany (Sal. 81:13). Faharoa, na tsy nahomby tamin'ilay fizahan-toetra aza ny vahoaka dia tonga namonjy azy ihany Andriamanitra rehefa tao anatin'ny ady sarotra izy ireo (Sal. 81:7). Ny fahasoavan'Andriamanitra namonjy tamin'ny lasa no manome antoka ny fahasoavany hamonjy ny taranaka ho avy.
Asehon'ny Sal. 105 fa ny fisedran'Andriamanitra dia natao hizahan-toetra ny fitokian'i Josefa amin'ny tenin'Andriamanitra momba ny hoaviny (Gen. 37:5-10; Sal. 105:19). Midika ho "fanadiovana", "fanasana", "famotsiana", ilay teny hebreo Tsarap izay nadika hoe "nizaha toetra" ao amin'ny Sal. 105:19. Araka izany, ny hanala ny fisalasalana rehetra momba ny teny fikasan'Andriamanitra, ary ny hanamafy ny fitokian'i Josefa amin'ny fitantanan'Andriamanitra, no tanjon'ny nizahan'Andriamanitra toetra azy.
Natao hanatanjaka ny zanak'Andriamanitra sy hanomana azy ireo ho amin'ny fahatanterahan'ny teny fikasana ny famaizan'Andriamanitra, araka ny oha-piainan'i Josefa (Sal. 105:20-22).
Ny fandavana ny toromarik'Andriamanitra kosa dia mahatonga fiziriziriana sy hamafisam-po no "Fankatoavana avy hatrany ny lalàny, tsy amim-pisalasalana, takin'Andriamanitra; saingy matory na tsy afa-mihetsika ny olona noho ny fitak'i Satana izay mitaona azy hahita fialan-tsiny sy tsy hanam-panahiana. Hoy mantsy i Satana aminy: tsy ho faty tsy akory hianareo', tahaka ny nolazainy tamin'i Eva tao Edena koa. Tsy vitan'ny manamafy ny fo sy ny fieritreretan'ilay meloka fotsiny ny tsy fankatoavana, fa manjary manimba ny finoan'ny hafa koa. Amin'ny voalohany dia hitany fa tsy mety tokoa ilay fahotana. Arakaraka ny hiverimberenan'izany eo imasony anefa dia mihamalefaka ny fahitany ny haratsin'izany, ary amin'ny farany aza dia manjary manontany tena izy hoe: 'fahotana marina ve ity?', ary dia latsaka amin'ilay fahadisoana koa izy." - TFC, b. 4; t. 146.
Efa nisy fotoana ve nahatsapanao teo amin'ny fiainanao fa manamafy ny fo tokoa ny fahotana? Tamin'ny fomba ahoana? Nahoana ny fieritreretana izany no tokony hitarika antsika ho eo amin'ny hazo fijaliana, izay toerana mety hahazoantsika hery hoenti-mankatò?