"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
NY HERIN'NY OHATRA ASEHO
Vakio ny Jos. 15:16-19, Mpits. 1:13, ary ny Mpits. 3:7-11. Inona no ambaran'io tantara io amintsika momba ny herin'ny ohatra aseho? Amin'ny fomba ahoana no isehoan'ny toe-tsain'i Kaleba ao amin'ny taranaka zandriny?
Ao amin'io tantara io dia nanolotra an'i Aksa zanany vavy ho vadin'izay hamely sy hahafaka an'i Debira i Kaleba. Azon'i Otniela io tanana io, koa tonga vadiny i Aksa. Zava-dehibe ity tantara ity satria hita eto indray ny herim-pon'i Kaleba, ny finoany, ary ny fahavononany hiatrika fanamby.
Asehon'izany tantara izany koa fa nanaraka ny ohatr'ireo olo-malazan'ny finoana, dia i Kaleba sy i Josoa, ny taranaka isiraelita manaraka. Rehefa namarana ny fanompoany ny taranaka zokiny, dia nisy taranaka vaovao vonona hiatrika fanamby koa, ary nanohy ny fanatanterahana ny drafitr Andriamanitra ho an'ny Isiraely.
Toy ny nangatahan'i Kaleba tamin'i Josoa hoe: "Omeo ahy irỳ tendrombohitra iry", dia naneho finoana sy fahatapahan-kevitra mitovy amin'izay nasehon'ny rainy i Aksa, niaraka tamin'ny vadiny. Nanaraka ny ohatr'i Kaleba rainy izy tamin'ny nanehoany fahavononana sy fahasahiana ho fanatanterahana ny teny fikasana momba ny fahazoana ilay tany.
Eny tokoa, fanomezana avy amin'i Yahweh ho an'ny Isiraely ilay tany, saingy tsy maintsy naka izany tamin'ny alalan'ny fitakiana ireo teny fikasan'i Jehôvah tamim-pinoana sy herim-po ny Isiraely. Ny fahavononan'i Aksa dia naneho mialoha ny fikirizan'ireo vehivavy ao amin'ny Filazantsara izay tsy voasakan'ny vahoaka na ny mpianatra, ary tsy niala raha tsy nahazo ny fitahian'i Jesôsy ho an'ny tenany sy ny ankohonany.
Vakio ny Lio. 18:1-5. Inona no lesona ho antsika eto?
Tena zava-dehibe ny famindrana ny fanilon'ny finoana amin'ny tara-naka manaraka mba hanatanterahana ny iraka nankinin'Andriamanitra tamintsika. Saino ny fahasarotan'ny fampitana ny finoana amin'ny taranaka manaraka, etsy an-daniny, sy ny tombontsoa ho azon'ny tanora amin'ny fahafahany mandray andraikitra bebe kokoa amin'ny fanaovana ny asan'Andriamanitra, etsy an-kilany. Inona no azontsika atao mba hanampiana sy hanofanana ny tanora ho tonga mpitarika araka an'Andriamanitra? Hatraiza ny maha-zava-dehibe ny ohatra asehontsika amin'izany?
"Ny famindrampon'i Jehôvah no tsy nahalany ritra antsika, fa tsy mitsahatra ny fiantrany. Vaovao isa-maraina izany; lehibe ny fahamarinanao. "– Fit. 3:22, 23.
Mofon’aina:
Aoka ho mpamindra fo hianareo mba ho tahaka ny Rainareo, Mpamindra fo. "–L o. 6:36. Omen'ny Tompo voninahitra amin'ny alalan'ny fandraisana azy ho mpiara-miombona antoka Aminy ny olombelona irany. Feno fahasoavana sy famindrampo ary fahamarinana ny fon'i Kristy. Ory noho ny fahoriana rehetra manjo ny vahoakany Izy. Tokony hangoraka ny hafa isika, ka hahita fifaliana amin'ny fanatonana amin'ny fahalianana feno hatsaram-panahy mba hamehy ny ferin'ireo izay nohazain'ny tanana tsy mifaditrovan' ilay mpanimba ka navelany torantorana. Tokony ho vonona ny hanasitrana ny ritra nataon'ny fahotana isika.
(...) Antsika Andriamanitra ao amin' i Kristy, ary tsy mety ritra ny haben'ny fitiavany sy ny famindrampony. lriny ny hahazoan'ny rehetra misitraka ny zavatra rehetra nataony ho an' izay tia Azy; asainy isika rehetra mba hiombom-boninahitra Aminy. Ny fahasambaran'ny lanitra dia nomena an'izay rehetra tia an'Andriamanitra (...) sy tia ny mpiara-belona aminy tahaka ny tenany.
Tsy ho andevon'ny fahotana intsony ny lehilahy sy ny vehivavy raha toa izy manalavitra ny fitaomana manintona nefa feno fitak'i Satana, ka mibanjina maharitra an'i Jesosy mba hahita sy hahatakatra ny Fitiavany. Hisy fahazarana vaovao hiforona, ka handamoka ireo fironana mahery vaika ho amin'ny ratsy. Mpandresy ny Mpitarika antsika, ary mitarika antsika ho amin'ny fandresena azo antoka Izy.
Ny Solovavantsika, i Jesôsy , dia mitalaho eo anoloan'ny seza fiandrianan'ny Rainy ho antsika, ary miangavy ny mpanota koa Izy, ka manao hoe: "Mialà, fa nahoana moa no te-ho faty hianareo?" Tsy nataon'Andriamanitra ho azo tanterahina tamin'ny alalan'i Kristy avokoa va ny zava-dehetra mba hanesorana antsika ho afaka amin'ny famitahan'i Satana? (...) Tsy Mpamonjy nitsangana tamin'ny maty va Izy, velona mandrakizay mba hanao fifonana ho antsika? Tsy manohy mandrakariva ny asa fanavotana lehibe nataony amin'ny alalan'ny fiasan'ny Fanahy Masina ao amin'ny fo tsirairay va Izy? Mbola mikendry ny seza fiandrianan'Andriamanitra hatrany ny tsipikan'ny famindrampo, ka mifaza marimarina fa hanana fiainana mandrakizay ny fanahy tsirairay izay mino an'i Kristy ho Mpamonjy ny tenany manokana. (...) — ST, 19 Septambra 189.5.