"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ny fihavin 'ilehiny dia araka ny fiasanˋi Satana amin 'ny hery sy ny famantarana sy ny fahagagana mandainga rehetra ary ny famitahana momba ny tsi-fahamarinana amin 'izay ho very, satria tsy nandray ny fitiavana ny fahamarinana izay hamonjena azy izy."- 2 Tes. 2:9,10.
Mofon’aina:
Hitombo hihamafy ny ady lehibe ifanaovan'ny tsara sy ny ratsy amin'ny fiafaran'ny andro indrindra. Tamin'ny fotoan'andro rehetra dia niseho nanohitra ny fiangonan'i Kristy ny fahatezeran'i Satana; ary Andriamanitra nandrotsaka ny fahasoavany sy ny Fanahiny tamin'ny vahoakany mba hampahery azy hijoro hanohitra ny herin' ny ratsy. Fony ireo apostolin'i Kristy nitondra ny filazantsarany ho an' izao tontolo izao ka nitantara izany ho amin'ny andro ho avy, dia nomena ny fahazavan'ny Fanahy tamin'ny fomba manokana izy.
Fa rehefa manakaiky ny fanafahana azy farany kosa ny fiangonana, dia hiasa amin'ny hery lehibe kokoa i Satana. Midina izy "manana fahatezerana lehibe satria fantany fa kely sisa ny androny." – Apok. 12:12. (...) Enina arivo taona izay ilay manan-tsaina tokoa, ilay ambony indrindra tamin' ireo anjelin'Andriamanitra tamin' izay no ni lofo tanteraka tamin ' ny asa famitahana sy famonoana. Ary ireo fahaizan'i Satana lalina sy ireo hafetsena azony tamin' izany, ny fahasiahana nampitomboina rehetra nandritra ny tolona tamin'ny taona nifandimby, dia hoentiny hanoherana ny vahoakan'Andriamanitra amin'ny ady farany.
Ary amin'izao fotoana tataovan-doza izao no tokony hitondran'ireo mpanaraka an'i Kristy ho an' izao tontolo izao hafatra fanairana momba ny fiavian'ny Tompo fanindroany; misy vahoaka homanina hijoro eo anatrehany amin'ny fiaviany, "tsy manan-tsiny amam-pondro"- 2 Pet. 3:14. Amin'io fotoana io dia tsy latsa-danja noho ny tamin'ny andron'ny apostoly ny ilan'ny fiangonana ny fanomezana manokana ny fahasoavana sy ny herin'Andriamanitra. (...)
Ny fiezahan'i Satola hampiseho amin'ny endrika diso ny toetra amam-panahin'Andriamanitra, hahatonga ny olona hankamamy hevi-diso mikasika ny Mpamorona ka hatahotra sy hankahala Azy fa tsy ho tia Azy, ny filofosana nataony hametraka ny lal an' Andriamanitra ka hitarika ny olona hihevitra fa afaka amin'ny fitakian'ny lalana izy; ny fanenjehan'i Satana ireo izay sahy manohitra ny famitahany, dia nitohy tsy niova tamin'ny fotoan'andro rehetra. Azo soritana eo amin' ny tantaran'ireo patriarka, ireo mpaminany sy ireo apostoly, ireo martiora sy ireo mpanavao fivavahana izany.– HM, tt. 14, 15.
FIANARANA FANAMPINY:
Vakio ny "Mifarana ny ady" ao amin'ny HM, tt. 699-706 (ed. 1983).
"Ho voavonjy mandrakizay isika rehefa hiditra eo amin'ireo vavahady mankao armin'ilay tanána. Dia hifaly isika satria voavonjy, voavonjy mandrakizay. Mandra-pahatonga izany anefa, dia ilaintsika ny hitandrina fatratra ny toromariky ny apostoly manao hoe: 'Koa na dia mbola misy teny fikasana fa hiditra any amin'ny fitsaharany aza isika, dia aoka isika hatahotra, fandrao mba misy eo aminareo toa tsy mahatratra izany."- Heb. 4:1. Tsy nitondra ireo zanak'Isiraely tany amin'ny tanimboaloboka sy ny sahan'oliva tao arnin'ilay Tany Nampanantenaina ny fahafantaran'izy ireo ny tany Kanana sy ny fihirany ny hiran'i Kanana ary ny fifaliany teo am-pisaintsainana ny fidirana mankao. Tsy ho azy ireo marimarina tokoa ny tany raha tsy maka izany izy, manaja ireo fepetra, manana finoana velona an'Andriamanitra ary mandray ho an'ny tenany ireo teny fikasan'Andriamanitra." -YI, 17 Febroary 1898.
"Ao amin'ny Baiboly ny lovan'ny voavonjy dia atao hoe: 'taniny' - Heb. 11:14-16. Any Ilay Mpiandry ondrin'ny lanitra no mitarika ny andian'ondry ho eo amin'ny loharanon'ny ranon'aina. Mamoa isam-bolana ny hazon'aina, ary ny ravin'ny hazo dia ho fanasitranana ny firenena. Misy renirano mikoriana lalandava, tahaka ny vato kristaly, ary eo amin'ny andaniny roa dia misy hazo manofahofa ny raviny manalokaloka ny lalana namboarina ho an'ny navotan'i Jehôvah . Ao ireo lohasaha midadasika dia misandratra ho havoana mahafinaritra, sy ireo tendrombohitr'Andriamanitra mampisondrotra irony tendrony mijoalajoala. Eo amin'ireo lohasaha mandry fahizay ireo, eny amoron'ireo rano velona no nahita fonenana ny vahoakan'Andriamanitra, izay efa ela no naha-mpivahiny sy mpirenireny azy." - HM, t. 702 (ed. 1983).
FANONTANIANA hifanakalozan-kevitra
1. Saintsaino ny amin'ny Tany Nampanantenaina amin'ny maha tandindon'ny fiainana be dia be azy, izay nampanantenain'i Kristy an'ireo mpanara-dia Azy ao amin'ny Jao. 10:10. Ahoana no anehoan'ireo tombontsoan'ny fiainana ao amin'ny tany manan-karena iray ny fitahian'ny famonjena?
2. Inona ny fifandraisana misy eo amin'ny maha-olom-pirenen'ny tany iray sy ny fananana fomba fiaina iray? Ahoana no fiantraikan'ny andaniny amin'ny ankilany? Midika inona izany hoe olom-pirenen'ny fanjakan'Andriamanitra?
3. Amin'ny maha-olombelona antsika, dia mandiso fanantenana antsika mandrakariva ny fampanantenana ataon'ny hafa, ary indraindray koa isika mandika ny fampanantenana ataontsika amin'ny tenantsika. Nahoana anefa no azonao itokiana ny fampanantenana ataon'Andriamanitra?
4. Ahoana no hahafahantsika mandray ny teny fikasana momba ny tany vaovao ho tena zava-misy amin'ny hoavy, eny fa na eo amin'ny fiainantsika ankehitriny koa aza?