FAHASOAVANA TSY AMPOIZINA
Vakio ny Jos. 9:21-27. Sady misy fahamarinana no misy fahasoavana ny vahaolana nomen'i Josoa; amin'ny fomba ahoana?
Na dia naniry hamely ny Gibeonita aza ny vahoaka Isiraely, dia tsy navela hanao izany izy noho ny fianianana nataon'ireo lohan'ny fiangonana. Nifanaraka tamin'ny fitsipika mifandraika amin'ny fianianana na voady ny fihetsik'ireo mpitarika isiraelita, ka raha tsy avy amin'ny fitondran-tena ratsy na fikasan-dratsy no anaovana azy (Mpits. 11:29-40), dia tsy maintsy toavina izany, na dia mahatonga fahoriana amin'ilay olona manokana aza. Ao amin'ny TT dia noraisina ho fahendrena ananan'ny olo-masina ny fahamalinana sy ny fitandremana mialoha ny anaovana fianianana na voady, ary koa ny fanefana ny fianianana natao, (Sal. 15:4; Sal. 24:4; Mpitt. 5:1,5). Satria natao tamin'ny anaran'i Jehôvah , Andriamanitry ny Isiraely ilay fianianana dia tsy azon'ireo mpitarika novana izany.
Noho ilay fianianana masina nataon'ireo mpitarika ny Isiraely, dia nifamatotra tsy azo nosarahina tamin'ny an'ireo Gibeonita ny anjaran'ny Isiraely. Raha ny marina, tamin'ny nanendrena azy ireo ho mpikapa hazo sy mpantsaka rano ho an'ny tranon'Andriamanitra (Jos. 9:23), dia tonga anisan'ny fiarahamonin'ny Isiraely mpivavaka ny Gibeonita. Ny valintenin'i Josoa, izay samy hafa amin'ny an'ireo loholon'ny Isiraely izay nandidy ny fanandevozana azy ireo ho an'ny "fiangonana rehetra" (Jos. 9:21), dia nanova ny ozona ho fitahiana mety ho azon'ireo Gibeonita (ampitahao amin'ny 2 Sam. 6:11).
Hita teo amin'ny tantaran'i Gibeona taorian'izany fa nisitraka ireo tombontsoa lehibe ara-pivavahana ilay tanana, ary tsy nivadika tamin'ny vahoakan'Andriamanitra. Nitoetra teo amin'ny taranaka nifandimby ilay voady nataon'ny Isiraely, hany ka rehefa niverina avy tany amin'ny fahababoana tany Babylona ny Isiraelita, dia anisan'ireo nanampy tamin'ny fanorenana an'i Jerosalema indray ny Gibeonita (Neh. 7:25). Hitera-boka-tsoa mandrakizay ny nataon'izy ireo, kanefa noho ny fahasoavan'Andriamanitra irery ihany izany.
Inona no mety ho nitranga raha tsy nanafina ny momba azy ny Gibeonita ka nangataka famindram-po tahaka an-dRahaba? Tsy fantatsika, saingy inoantsika fa raha nanontaniana fotsiny ny sitrapon'Andriamanitra dia mety ho nahafaka ny Gibeonita tamin'ny fandringanana izany. Tsy ny hanasazy ny mpanota no tena fikasan Andriamanitra fa ny hahita azy ireo mibebaka sy ny haneho ny famindrampony amin'izy ireo (ampitahao amin'ny Ezek. 18:23 sy ny Ezek. 33:11). Ny tetika nataon'ny Gibeonita dia tokony horaisina toy ny fiantsoana ny famindrampon'Andriamanitra, fianteherana amin'ny toetrany feno hatsaram-panahy sy fahamarinana. Ny fandavan'ireo Kananita tsy hibebaka sy ny fanoherany ny fikasan'Andriamanitra no nahatonga ny fanapahan-kevitra ny amin'ny fandringanana azy ireo (Gen. 15:16). Nankasitrahan'Andriamanitra ny faneken ireo Gibeonita ny fiandrianan'Andriamanitra, ary koa ny faniriany fihavanana fa tsy fikomiana, ary ny fahavononany hiala amin'ny fanompoan-tsampy sy hivavaka amin'ilay hany Andriamanitra marina.