"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Raha miaiky ny fahotantsika isika, dia mahatoky sy marina Izy ka mamela ny fahotantsika sy manadio antsika ho afaka amin'ny tsi-fahamarinana rehetra." 1 Jao. 1:9.
Mofon’aina:
Ny fanahy izay mivelona amin'ny finoana an'i Kristy dia tsy haniry afa-tsy ny hahalala sy ny hanao ny sitrapon'Andriamanitra. Sitrak' Andriamanitra raha tanterahina amin'ny asa ny finoana an'i Kristy. Ampifandraisiny amin' ireny asa ireny ny famonjena sy ny fiainana mandrakizain'ireo izay mino, ary amin'ny alalan'ireny no anomezany ny fahazavan'ny fahamarinana izay hipariaka any amin'ny firenena sy ny olona rehetra. Izany no vokatry ny fiasan'ny Fanahin'Andriamanitra.
Mambabo ny fo ny fahamarinana, tsy fahataitairana fotsiny izany fa tena fiverenana marina amin'ny Tompo, ary ny sitrapo ratsin'ny taranak' olombelona dia hoentina hilefitra amin'ny sitrapon' Andriamanitra. Ny fandrobana ny ampahafolon' Andriamanitra sy ny fanatiny dia fandikana ny baiko mazava nomen'i Jehovah. Mahatonga loza amin' izay mihazona azy izany satria manakana ny fitahian'Andriamanitra tsy hirotsaka aminy, fitahiana izay nampanantenainy homena ireo manana fahitsiana sy mahatoky Aminy.
Rehefa tsy vitan' i Satana ny mangej a ny fanahin'ny olona ao amin'ny vongan-dranomandrin'ny hamafisam-po, dia ezahiny indray ny hanosika azy ireo ho ao amin'ny afon'ny fandraisana tendrony. Rehefa mankeo anivon'ny vahoakany ny Fanahin'Andriamanitra, dia manararaotra miasa koa ny fahavalo ka manao izay hanimbana ny asan'Andriamanitra amin'ny alalan'ny toetramanokana, feno tsy fahamasinana, hita eo amin' ireo olona samy hafa misy ifandraisana amin'izany asa izany. Mety tandindomin-doza mandrakariva ny hanao zavatra tsy amim-pahendrena izy ireo, araka izany. Maro no manao asa araka ny fiheviny manokana, nefa asa izay tsy nampanaovin'Andriamanitra akory izany.
Ny fo izay manaiky hiasan'ny Fanahin'Andriamanitra dia hifa-ndrindra amin'ny Sitrapony. Naseho ahy fa rehefa miasa amin'ny alalan'ny Fanahiny Masina ny Tompo, dia tsy misy asa ataony ka mampietry ny vahoakan'Andriamanitra eo imason' izao tontolo izao fa manandratra azy ireo aza. Ny fivavahan'i Kristy dia tsy manao ireo izay mpanaraka azy ho mpitratrevatreva na tsy mahalala fomba. Manaiky ampianarina ireo izay milefitra amin'ny fahasoavana, ary vonona mandrakariva ny hianatra amin'i Jesosy sy hifanoro hevitra.- TFC, b. 5, tt. 644-647.
NY LOZA MIFANDRAIKA AMIN'NY FANOMPOAN-TSAMPY
Vakio ny Jos. 24:22-24. Nahoana i Josoa no tsy maintsy namerina ny antso tamin'ny Isiraelita ny hanarian'izy ireo ny sampiny?
Loza mananontanona tokoa ny fanompoan-tsampy fa tsy zavatra foronin'ny saina fotsiny tsy akory. Tany aloha no efa nilazan'i Mosesy ny zanak'Isiraely mba handray fanapahan-kevitra tahaka izao, teo amin'ireo lernak'i Moaba (Deo. 30:19,20). Ny andriamanitra izay resahina eto dia tsy ireo tany Egypta na koa any am-pitan'ny ony, fa ireo izay "eo amin'izy ireo". Izany no mahatonga an'i Josoa miangavy ny olony mba hampanatona ny fon'izy ireo amin'i Jehovah. Natah no teny hebreo ampiasaina eto, izay midika hoe "manatsotra", na "miraika". Maneho ny sarin'ny Andriamanitra iray izay andrandraina mba hiondrika sy hihaino vavaka izany (2 Mpanj. 19:16; Sal. 31:2,3, Dan. 9:18), ary izany koa no fihetsika takin'ireo mpaminany amin'ny Isiraely aty aoriana (Isa. 55:3; Jer. 7:24). Ampiasaina izany mba hanondroana ny fihemoran'i Solomona rehefa nivily nanaraka ireo andriamani-kafa ny fony (1 Mpanj. 11:2,4,9). Tsy fironana voajanahary ao anatin'ny fon'olombelona be fahotana ny hanongilana ny sofiny hihaino ny feon'Andriamanitra. Fanapahan-kevitra voasaina lalina no ilaina vao mahay mampirona ny fontsika ho amin'ny fanatanterahana ny sitrapon'Andriamanitra isika.
Tahaka izao ny hevitra ara-bakitenin'ny valintenin'ny Isiraelita: "Hihaino ny feon'Andriamanitra izahay." Manasongadina ny fankatoavana vokatry ny fifandraisana amin'Andriamanitra izany. Tsy asaina manaraka fitsipika tsy misy aina toy ny milina ny Isiraely. Ny fanekena mantsy dia fifandraisana velona amin'i Jehôvah , ka tsy mahalaza azy amin'ny fahafenoany raha ny didy amam-pitsipika fotsiny. Tsy nokendrena ho fanarahana fitsipika hentitra na oviana na oviana ny fivavahan'ny Isiraely fa ho fifandraisana mitohy amin'ilay Mpamonjy masina sy be indrafo, izay atao amin'ny finoana sy ny fitiavana.
Na dia nanao fampanantenana telo sosona ny hanompo an'i Jehôvah aza ireo vahoaka, izay nitarika ho amin'ny fanesorana ireo andriamani-kafa teo amin'izy ireo araka ny baikon'i Josoa, dia tsy misy tatitra milaza fa tena niseho tokoa izany. Manerana ny bokin'i Josoa, dia manjary mahazatra ny mitatitra ny fahatanterahan'ireo zavatra nandidian'i Josoa (na i Mosesy) ho ohatry ny fankatoavana. Ny tsy fahitana ny tatitra momba izany any amin'ny fiafaran'ilay boky dia maneho fa tsy mbola tanteraka ny hafatr'i Josoa. Tsy ho an'ireo taranaka tamin'ny andron'i Josoa ihany ny antso manan-danja indrindra ao amin'ny bokiny ny mba hanompoana an'i Jehovah, fa miantefa koa amin'ny taranaka vaovao tsirairay amin'ny vahoakan'Andriamanitra izay hamaky sy handre izany hafatra izany.
Impiry ianao no efa nampanantena an'i Jehôvah fa hanao zavatra iray nefa tsy nanao izany akory? Inona no anton'izany? Inona no ambaran'ny valinteninao mikasika ny fahasoavana?