"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
NY ANARAN'I JEHÔVAH
Vakio ny Eksodosy 3:13–22. Nahoana i Mosesy no te hahafantatra ny anaran'Andriamanitra, ary inona no maha-zava-dehibe ny anarany?
Andriamanitra dia nanolotra ny tenany tamin'i Mosesy hoe "’ehejeh ’asher ’ehejeh" izay midika ara-bakiteny hoe "Izaho ho izay ho Izaho," na "Izaho dia Izaho." Ao amin'ny Eksodosy 3:12, Andriamanitra dia mampiasa ny matoanteny "’ehejeh" izay mitovy amin'ny andininy 14, rehefa nilaza tamin'i Mosesy Izy hoe: "Ho Aho" (aminareo). Midika izany fa mandrakizay Andriamanitra. Izy no Andriamanitra ambony sy Andriamanitra miara-monina, ary mitoetra miaraka amin'ireo "izay manetry tena sy manana fanahy torotoro" Izy (Isa. 57:15, NRSV).
Ny anaran'Andriamanitra manokana, "Yahweh" (izay adika matetika amin'ny Baiboly anglisy hoe "ny Tompo"), dia efa fantatry ny vahoakan'Andriamanitra hatrany am-piandohana, na dia tsy fantatr'izy ireo aza ny heviny lalina kokoa. Fantatr'i Mosesy koa ny anarana Yahweh, saingy, toa an'ny hafa, tsy fantany ny tena heviny. Ny fanontaniany hoe: "Iza no anaranao?" dia fanontaniana momba izany hevitra lalina kokoa izany.
Fanamarihana manampy dia ao amin'ny Eksodosy 6:3, izay nilazan'Andriamanitra hoe: "Niseho tamin'i Abrahama sy Isaka ary Jakoba Aho tamin'ny anarana hoe Andriamanitra Tsitoha, fa tamin'ny anarako hoe Jehovah kosa dia tsy niseho tanteraka taminy Aho" (Eks. 6:3, NIV). Tsy midika izany fa tsy nahafantatra ny anarana "Yahweh" i Adama, i Noa, i Abrahama, ary ny patriarka (jereo Gen. 2:4, 9; Gen. 4:1, 26; Gen. 7:5; Gen. 15:6–8; sns.). Midika kosa izany fa tsy fantatr'izy ireo ny heviny lalina kokoa.
Ny anarany, Yahweh, dia manondro fa Izy no Andriamanitra manokana, Andriamanitry ny vahoakany, Andriamanitry ny fanekena. Izy dia Andriamanitra akaiky sy manao fifandraisana lalina izay miditra an-tsehatra amin'ny raharahan'olombelona. Ny Andriamanitra Tsitoha (Gen. 17:1) dia Andriamanitra izay niditra an-tsehatra tamin'ny fomba mahagaga tamin'ny heriny. Fa i Yahweh dia Andriamanitra izay mampiseho ny heriny ara-môraly amin'ny fitiavana sy ny fiahiana. Izy dia Andriamanitra mitovy amin'i Elohim ("Andriamanitra mahery, matanjaka, ambony," "Andriamanitry ny olombelona rehetra," "Mpanjakan'izao rehetra izao," "Mpamorona ny zava-drehetra"), fa ny lafiny samihafa amin'ny fifandraisany amin'ny olombelona dia aseho amin'ny anarana Yahweh mihitsy.
Ny fahalalana ny anarana na ny fiantsoana ny anaran'Andriamanitra dia tsy zavatra majika. Mikasika ny fanambarana ny anarany izany, izay midika hoe mampianatra ny hafa ny marina momba an'ity Andriamanitra ity sy ny famonjena izay atolony ho an'izay rehetra tonga amin'ny finoana. Araka ny nolazain'i Joely: "Ary izay rehetra miantso ny anaran'i Jehovah dia hovonjena" (Joely 2:32, NIV).
Amin'ny fomba ahoana eo amin'ny fiainanao manokana no efa niainanao ny fifandraisana akaiky sy ny fifandraisana lalina tamin'i Yahweh izay tadiaviny hananana amin'izay rehetra manolo-tena ho Azy?
"Amin’ny làlan'ny fahamarinana no misy fiainana, ary ny tsi-fahafatesana no làlan-kalehany. Ohab. 12:28."
Mofon’aina:
Efa navelan'Andriamanitra hamirapiratra amintsika amin'izao andro farany izao ny fahazavan'ny fanavaozana ara-pahasalamana (...). Miasa amin-kery lehibe tokoa i Satana hitarihana lehilahy sy vehivavy maro ho amin'ny fitiavan-komana, ny fampanaranam-po ny fironana maha-olombelona ary ny fandaniana andro amin'ny fahadalana tsy misy fieritreretana. (...)
Mandemy ny herin'ny saina sy ny vatana ny tsy fahalalana onony. Izay resin'izany dia efa nametraka ny tenany ho eo amin'ny faritanin'i Satana, izay hahazoan'ny fahavalon'ny fahamarinana maka fanahy (...) ary mifehy azy araka izay tiany.
Tokony hisarika ny sain'ny ray aman-dreny mandrakariva ny adidiny eo amin'ny fitondrana ho an'izao tontolo izao ankizy manana toetra mivelatra tsara, ankizy izay hanana hery ara-pitondrantena hanohitra ny fakam-panahy, ary fiainana hanome voninahitra an'Andriamanitra sy ho fitahiana ny hafa. (...) Aoka ny renim-pianakaviana hanararaotra ny fotoana rehetra hahazoany manabe ny zanany ho amin'izay mahasoa.
(...) Raha vao menavava ny zanany dia efa tokony hampianariny hanana fahazarana mandà tena sy mifehy tena.
(...) Raha ny fahadalan'izao taranaka mitotongana izao (...) no mandany betsaka indrindra ny androny, raha ny rendrarendran'ny fiaraha-monina sy ny fitafy ary ny lalao maro samihafa no misarika indrindra ny sainy, dia tsy hahazo ny fanabeazana araka ny tokony ho izy ny zanany (...).
Miantoniboka eo amin'ny latabatra fisakafoana ny tsy fahalalana onony, ary maro no manome vahana ny fitiavan-komana mandra-pahatonga ny fanaranam-po ho tonga toetra faharoa. Izay homan-kanina be loatra, na koa manaram-po amin'ny hanina tsy mahasalama, dia mandemy ny hery hahazoany manohitra ny fitakian'ny hetahetan-javatra hafa sy ny firehetan'ny fo.
Noho ny tsy fananany faharetana eo amin'ny fanabeazana ny zanany mba hanana fahazarana mandà tena dia ray aman-dreny maro no mamela ny zanany hihinana sy hisotro amin'ny fotoana rehetra tiany hanaovana izany. Tsy mihena velively miaraka amin'ny fandrosoan'ny taona tsy akory ny faniriana hanome fahafaham-po ny fitiavan-komana sy ny fironana maha-olombelona. Rehefa mihalehibe ireo tanora ireo, dia ny fironana mahery vaika ao aminy no mifehy azy ary ny fitiavan-komana no mangeja azy (...). — CE, tt. 175-177.