"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ary Jesosy niantso ny mpianany hanatona Azy ka nanao taminy hoe: Lazaiko aminareo marina tokoa fa io mpitondratena malahelo io no efa nandatsaka be noho izay rehetra nandatsaka tao amin'ny fandatsahan-drakitra. Fa ireo rehetra ireo, dia tamin'ny haben'ny fananany no nandatsahany tao; fa izy kosa, tamin'ny alahelony no nandatsahany tao izay rehetra nananany, dia ny fivelomany rehetra." — Mar. 12:43,44.
Mofon’aina:
Ny anton-javatra manosika antsika no mamaritra ny toetry ny asantsika, ka misy fitomboka aminy amin'ny fahafaham-baraka na amin'ny fahamendrehan'ny fitondrantena ambony. Tsy ny zava-dehibe izay hitan'ny maso rehetra sy derain'ny lela rehetra tsy akory no isain'Andriamanitra ho sarobidy indrindra. (...). Nomen' ilay mpitondratena mahantra ny fivelomany hoenti-manao ny kely mety ho vitany. Nampiafy ny tenany tamin'ny sakafo izy mba hahazoany manome ireo farantsa kely roa ho an'ny asa izay tiany. Ary nataony tamim-pinoana izany, nino izy fa ny Rainy any an-danitra dia tsy hijery fotsiny amin' izao ny fahasahiranany lehibe. Io toe-tsaina tsy misy fitiavan-tena io sy io finoana toy ny an'ny zaza io no noderain'ny Mpamonjy.
Eo anivon'ny mahantra dia betsaka no maniry mafy ny haneho ny fankasitrahany an'Andriamanitra noho ny fahasoavany sy ny fahamarinany. Maniry mafy hiara-misalahy amin'ny rahalahiny ambinina kokoa izy eo amin'ny fanohanana ny asa fanompoana an'Andriamanitra.
Tsy tokony hatositosika ireny fanahy ireny. (...) Raha miteny ny amin'ilay mpitondratena i Jesosy hoe: Efa nandatsaka be noho izay rehetra nandatsaka tao amin'ny fandatsahan-drakitra', dia marina ny teniny, tsy teo amin'ny anton'izany ihany, fa teo amin'ny vokatry ny fanomezany koa. (...) Toy ny renirano ny hery miasa mangina avy amin'io fanomezana kely io, kely izany tamin'ny voalohany, nefa nitombo sy nihalalina raha nikoriana nandritra ny taonjato nifandimby. Tamin'ny fomba an'arivony no nandraisany anjara tamin'ny fanampiana ny mahantra sy ny fanaparitahana ny filazantsara. Ny ohatry ny fahafoizan-tena nataony dia niasa ary niasa hatrany tamin'ny fo an'arivony teo amin'ny tany rehetra sy ny vanin'andro rehetra. (...) Toy izany koa ny fanomezana rehetra sy ny asa rehetra, atao amin'ny fo madio maniry ny voninahitr' Andriamanitra. Mifamatotra amin'ny fikasan'Ilay manana ny hery rehetra izany. Tsy misy olona afaka hamatra ny soa mety ho vokatr'izany. — IFM, U. 657-658.
FIANARANA FANAMPINY
Vakio "Ny loza tany Egipta", ao amin'ny PM, tt. 243-250 (ed. 2014).
Jereo ny firosoan'ny toe-javatra ho amin'ny ratsy kokoa ho an'i Mosesy sy ny olony taorian'ny nanatonan'i Mosesy voalohany an'l Farao.
"Rehefa nahazo porofo marina ny mpanjaka, dia nahiany ho nikomy sy nandao ny asany nampanaovina azy ny zanak'i Isiraely. Tsy inona izany tetika izany, hoy ny fiheverany, fa vokatry ny fahalainany, noho izany dia nataony izay tsy hananany fotoana hanomanana izany teti-dratsy izany. Avy hatrany dia namoaka didy izy mba hanamafisana ny gadrany sy hamongorana ny ao anatiny rehefa mety ho fanahim-pitadiavana fahaleovan-tena. Androtr'iny ihany dia nisy baiko nomena hahatonga ny fanompoany vao mainka ho mafy sy manahirana. Fampiasa nahazatra tamin'ny fanaovan-trano ny biriky nahahy tamin'ny hainandro. Mpanompo hebreo marobe no niasa tamin'ny fanaovana azy. Natao tamin'ny biriky ireny, voalalotra vato voapaika ny eo ivelan'ny rindrin'ireo tranobe tsara tarehy. Ampifangaroina amin'ny tanimanga anaovam-biriky ny mololo mba hiraikitra kokoa, ary be dia be ny mololo nilaina tamin'izany. Nandidy anefa ny mpanjaka mba tsy homena mololo intsony ny mpanao biriky, ka dia izy ihany no handeha hanangona, kanefa ny isan'ny biriky fanaony teo aloha dia mbola hataony ihany.
Nahareraka ny fon'ny olon'i Isiraely izany didy navoaka izany. Noho ny didin'ny mpanjaka anefa dia niely eran'ny tany Egipta rehetra ny olona mba hifako vodivary mba ho solon'ny mololo, nefa tsy nahavita ny isan'ny biriky teo aloha izy. Noho ny baikon ireo mpampiasa egiptianina dia nokapohina mafy ny mpifehin'ny zanak'i Isiraely ka lasa nitaraina tamin'i Farao." - PM, ed. 2014, tt. 244, 245.
FANONTANIANA hifanakalozan-kevitra
1. Eritrereto ny fotoana iray teo amin'ny fialnanao izay nanekenao ny antson' Andriamanitra nefa tsy nizotra araka ny tokony ho izy ny toe-javatra na koa ratsy fanombohana. Inona ny lesona nianaranao avy tamin'izany fanandramana izany rehefa nandeha ny fotoana?
2. Lazao amin'ny hafa ny fomba nidiran'Andriamanitra an-tsehatra teo amin'ny fiainanao tamin'ny fotoana nangatahanao ny fanampiany na tamin'ny fotoana tsy nanampoizanao izany. Ahoana no hahafahantsika mino ny fahatsaran Andriamanitra amin'ny fotoana isian'ny toe-javatra ratsy, eny na dia ho an'ireo izay matoky an'i Jehovah aza?
3. Inona no holazainao amin'ny olona iray izay milaza hoe: "Tsy fantatro Jehôvah", raha toa io olona io manambara izany toy ny zava-misy tsotra eo amin'ny fiainany fa tsy ho fihaikana tsy akory? Inona no azonao atao hanampiana azy "hahafantatra an'i Jehovah" sy hanazavana aminy ny maha-zava-dehibe ny hahafantarany an'Andriamanitra?