"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Isaorana anie Andriamanitra, Rain'i Jesosy Kristy Tompontsika, (..) Izay mampionona anay amin'ny fahorianay rehetra mba hahaizanay mampionona izay rehetra mitondra fahoriana kosa, amin 'ny fampiononana izay ampiononan'Andriamanitra anay." - 2 Kôr. 1:3,4.
Mofon’aina:
Raha tsy nisy asa fanompoana betsaka ataon'ny olontsika, dia rrainka zava-dehibe ny ananan'ny tanany eo amin'ny fifandraisana tsara amin' Andriamanitra, mba hahazoan'izy ireo ny fitahiany sy hahatorga azy ireo ho fantsom-pahazavana ho an'ny hafa. Misy zavatra miro ny teny hoe: "asa misionera", mihoatra lavitra noho izay fiheverana azy nahazatra. Misionera avokoa ny mpanara-dia marina rehetra an'i Kristy, ary nisy karazana fomba saika tsy manam-Dahataperana mihitsy ahafahana miasa .
Misy zavatra anankiray izay matetika hamaivanina . sy atao tsirambina anefa dia ny fanaovana ny fivavatana y ny fivoriana ho mahaliana araka izay tokony ho izy. Raha manio ny andraikiny amim-pahatokiant ny rehetra, dia ho tena feno fiadarana sy finoana ary herim-po nkoa zy ireo, ary hanana fanandramana tahaka izany hozaraina rehefa tonga amin'ireny fivoriana ireny, hany ka ho velombelon' ny fijoroany ho vavolombelona nazava sy matanjaka ho an'Andriamanitra ny hafa.
Tsy araka ny tokony ho izy ny fivavahantika y ny fivoriantsika – izay btoana manokana tokony hifanampiana sy hifampaherezan'ny tsirairay. Manana adidy hotanterahina ny tsirairay mba hahatonga ireo fivoriana ireo ho mahaliana sy mahasoa araka izay tratra. Ho tanteraka amin'ny fomba tsara indrindra izany raha manana fanandramana vaovao isan'andro momba ny zava-panahy ny tsirairay, sy tsy misalasala ny hiresaka momba ny fitiavan'Andriamanitra ao amin'ny fi vorian'ny olony masina.
Raha tsy avelanareo hiditra ao am-ponareo ny haizina sy ny tsy finoana, dia tsy ho hita izany mandritra ireo fivorianareo. Aza omena fahafaham-po ny fahavalo amin'ny fijanonana eo amin'ny lafiny maizina amin'ny fanandramanareo, fa matokia an'i Jesosy amin'ny fahafenoany kokoa fa Izy no hanampy anareo hanohitra ny fakam-panahy. Raha nieritreritra sy niresaka bebe kokoa ny momba an'i Jesosy, sy kelikely kokoa momba ny tenantsika isika, dia tokony hahita misimisy kokoa ny fanatrehany amin'ireo fivoriantsika.
Tombontsoantsika ny mino ireo teny fikasana ao amin'ny Tenin'Andriamanitra, sy ny manaiky ireo fitahiana izay tian'i Jesosy arotsaka, mba ho tanteraka ny fifaliantsika. —RH, 20 Jolay 1886.
MANIRY FATRATRA NY FANATREHAN'ANDRIAMANITRA
Vakio ny Jos. 18:1,2. Inona ny zavatra natao Izay nahatonga an'l Josoa namplato ny fizarana ny tany?
Aorian'ny filazalazana momba ny fizarana ireo tany tamin'ireo foko roa lehibe indrindra teo amin'ny faritra andrefan'i Jordana sy ny antsasaky ny fokon'i Manase no itantaran'ity lahatsoratra ity ny fivoriana tany Silo, izay nizarana ny tany tamin'ireo foko fito madinika kokoa.
Ny fanorenana ny fitoerana masina, ny "tabernakeliko" dia maneho nпу fahatanterahan'ny teny fikasan'Andriamanitra momba ny fonenany eo anivon'ny vahoakany (Eks. 25:8; Lev. 26:11,12) ary mampiseho koa ny lohahevitra fototry ny bokin'i Josoa izany: ny fanatrehan'Andriamanitra teo anivon'ny Isiraely no nahatanteraka ny fahazoana ny tany sy mbola ho loharanom-pitahiana ho an'ny Isiraely ary hitahiana ny tany manontolo amin'ny alalan'izy ireo (Gen. 12:3). Mitana ny toerana lehibe sy manan-danja indrindra ny fiankohofana amin'Andriamanitra, eny lehibe mihoatra noho ny fakana ny tany sy ny fizarana izany aza! Tokony nanampy ny olona hahatsapa ny fanatrehan'Andriamanitra teo anivon'izy ireo sy ny andraikiny amin'ny fandehanana araka ny fanekena ny fisian'ny tabernakely teo aminy, sy ny tempoly taty aoriana kely.
Vakio ny Heb. 6:19,20 sy ny Heb. 9:11,12 ary ny Heb. 10:19-23. Inona ny lesona azontsika ianarana avy amin'i Josoa, isika izay Kristianina tsy manana tabernakely ety an-tany izay manome antoka ny amin'ny fanatrehan Andriamanitra mivantana eo anivontsika?
Tsy tokony hahagaga antsika raha resahina ny momba ny tabernakely satria ny lohahevitra momba izany dia efa hita ao amin'ny bokin'i Josoa, amin'ny alalan'ny fiaran'ny fanekena. lo fiaran'ny fanekena io no fanaka nanan-danja indrindra tao amin'ny efitra masina indrindra, ary izany no nanamarika ireo fizarana roa voalohany ao amin'ny bokin'i Josoa: ny fiampitana ny onin'i Jordana sy ny fakana ny tany Kanana. Rehefa nametraka ny fanorenana ny tabernakely ho fotoana manan-danja tao anatin'ny fizarana ny tany i Josoa, dia nampiseho tamin'izany fa manodidina ny fitoerana masina, ilay foiben'i Yahweh teto an-tany, ny fiainana manontolon'ny Isiraely.
Zava-dehibe kokoa ho antsika Kristianina izay velona ao anatin'ny Andro Fanavotana tena izy ny mifantoka amin'ilay fitoerana masina any an-danitra raha eo am-piatrehana ny adintsika amin'ireo olona goavam-be moderina izay mihaika ny finoantsika sy ny fanantenantsika ary ny lovantsika ara-panahy isika. Raha miantehitra mandrakariva amin'ny asan'i Kristy izay tanterany teo amin'ny hazo fijaliana sy ataony ao amin'ny fitoerana masina any an-danitra isika, dia afaka miandrandra amim-pinoana ny fotoana izay hitoeran'Andriamanitra indray eo anivon'ny vahoakany; ho mandrakizay kosa izany amin'izay fotoana izay (jereo ny Apôk. 21:3).