"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
Tsy misy filazana velively fa namangy tany Kolosia i Paoly, izay mampiseho indray ny fahombiazan'ny paikadin'ny asa fitoriany. Voalohany, i Epafra, mponina tao Kolosia (Kol. 4:12), no nitondra ny filazantsara tany amin'io tanana io (Kol. 1:7). Saingy ahoana no niovany fo? Azo inoana fa teo antenantenan'ireo taona 50 no nisehoan'izany, rehefa tany Efesosy i Paoly ka "nandre ny tenin'ny Tompo izay rehetra nonina tany Asia" - Asa. 19:10 (ampitahao amin'ny Asa 20:31).
Ny bokin'ny Apokalypsy no vavolombelon'ny fielezan'ny filazantsara hatrany amin'io faritra io (Apôk. 1:4). Ny fanazavana mitombina indrindra momba io fahombiazana io, anisanlizany ny fahatongavan'ny filazantsara hatrany Kolosia, dia ny asan'ireo niova fo noho ny asan'i Paoly, izay nandre voalohany ny hafatra tany Efesosy, tanana manan-danja indrindra tany Azia Minora sad.y seranana lehibe. Nandre ny toritenin'i Paoly tao Efesosy i Epafra, ary rehefa tonga mpiara-miasa aminy izy, dia nitondra ny filazantsara tany amin'ny tanana nisy azy, dia i Kolosia.
lo tanana io, izay tokony ho 15 kilaometatra any atsimo-atsinanana miala an'i Laodikia, dia mbola vao anaovana fanadihadiana ankehitriny, ka vitsy ny zavatra fantatsika momba azy raha oharina amin'ireo tanana malaza kokoa teo amin'iny faritra iny. Fantatsika kosa fa nisy "Jiosy marobe efa ho iray alina nonina tany amin'io faritr'i Frygia io." — Arthur G. Patzia, New International Biblical Commentary.' Ephesians, Colossians, Philemon (Peabody, MA: Hendrickson Publishers Inc., 1990), b. 10, t. 3.
Ny vola vy namboarina tany Kolosia dia mampiseho fa ny olona tao, toy ny tany amin'ny tanana romanina maro, dia nivavaka tamin'andriamanitra maro samihafa. Mazava loatra fa nahatonga fahasahiranana goavana ho an'ny Kristianina ny fanao jentilisa sy ny fitaomana ara-kolontsaina mahery vaika, tsy teo amin'ny fitoriana ny filazantsara tao amin'ilay tanana ihany, fa teo amin'ny fijoroana ho mahatoky amin'ny finoana madion'ny filazantsara koa. Kristianina iray hafa nisongadina tany Kolosia i Filemona, izay azo inoana fa niova fo niaraka tamin'i Epafra.
Vakio ny Filem. 15,16. Jereo koa ny Kol. 4:9. Iona no torohevitra malefaka nasain'i Paoly narahin'i Filemona tamin'ny fitondrany an'i Onesimosy?
Na dia nitaky ny hamerenan'i Paoly an'i Onesimosy ho an'i Filemona aza ny lalana romanina, dia nanetsika ny fon'i Filemona sy ny feon'ny fieritreretany i Paoly, amin'ny maha mpino namany azy, ary nampirisika azy hitondra an'i Onesimosy, tsy toy ny andevo, fa toy ny rahalahy (Filem. 16).
Na dia halantsika aza ny fanandevozana amin'ny endriny rehetra, ka faniriantsika ny hanamelohan'i Paoly izany fanao izany, ahoana no ahafahantsika mandray tsara ny tenin'i Paoly eto? (Mahaliana tokoa fa, nandritra ny fanandevozana tany Amerika, i Ellen G. White dia nanafatra manokana ny Advantista mba hanohitra ny lalana izay nandidy ny olona hamerina amin'ny tompony ireo andevo nandositra.)
"He hianareo rehetra izay mangetaheta, mankanesa amin'ny rano! Ary hianareo izay tsy manam-bola, avia, mividia, ka homema! Eny, avia, mividia divay sy ronono, nefa tsy amim-bola, na amin-karena." – Isa. 55:1. C
Mofon’aina:
Lavo i Davida fa natsangan'Andriamanitra izy. Nanom-boka teo, dia nivelona nanakaiky kokoa an'Andriamanitra sy ny rahalahiny izy noho ny tamin'ny lasa. Faly izy tamin'ny fampiononana azony ka nihira hoe: "Ny fahotako nambarako taminao, ary ny heloka tsy mba nafeniko, hay izaho: hiaiky ny fahadisoako amin Jehôvah aho; ary Hianao, dia namela ny heloky ny fahotako, Hianao no fiereko, miaro ahy tsy ho azon'ny fahoriana Hianao; fihobiam-pamonjena no ahodidinao ahy (...)" - Sal. 32:5-7.
Misy olona betsaka mimonomonona fa manao ny tsy rariny Andriamanitra raha namela ny heloka bevava nataon'i Davida, nefa nanilika an'i Saoly nanao fahotana izay noheveriny fa tsy dia manao ahoana loatra. Hadinon'izy ireo mantsy fa nanetry tena sy niaiky heloka i Davida, fa i Saoly kosa nanamavo ny fananarana sy nikiribiby tao amin'ny fahotana.
Misy dikany lehibe ho an'ny mpanota mibebaka io andalana teo amin'ny tantaran'i Davida io. Io no anankiray amin'ireo sary anazavana mahery vaika indrindra omena antsika maneho ireo tolona sy fakam-panahy atrehin'ny taranak' olombelona, mbamin'ny fibebahana marina amin' Andriamanitra ary ny finoana an'i Jesôsy Kristy Tompontsika. Ny zava-nihatra tamin'i Davida dia nanjary loharanon-kery nandritra ny taonjato rehetra nifandimby ho an'ireo fanahy lavo tao amin'ny fahotana ka nitolona te ho afaka teo ambany vesatry ny fanamelohana azy. (...)
Na iza na iza anarin'Andriamanitra ka hampietry ny fanahiny amin'ny fiaiken-keloka sy ny fibebahana, tahaka izay nataon' i Davida, dia mahazo matoky fa misy fanantenana ho azy. (...) Tsy mba holavin'ny Tompo mihitsy ny fanahy iray tena mibebaka marina. Efa nanome ity teny fikasana ity Izy: "Aoka hifikitra amin'ny heriko kosa izy, ka hihavana amiko; eny, aoka hihavana amiko izy"– Isa. 27:5. "Aoka ny ratsy fanahy hahafoy ny lalany, ary ny tsy marina hahafoy ny heviny; ary aoka hiverina ho amin 'i Jehôvah ireny, fa hamindra fo aminy Izy, eny, ho amin'Andriamanitsika, fa hamela heloka dia hamela heloka tokoa Izy" – lsa. 55:7.- PM, ed 2025, t. 727.