Taona vitsivitsy lasa izay no nanapahan'ny fiangonana iray hevitra hanavao ny lakavy efa tranainy mba hanaovana efitrano fiarahana mivavaka. Nametraka jiro vaovao no nataon'izy ireo voalohany satria noheveriny fa hahatonga ilay efitra ho tsara tarehy izany. Raha vao voapetraka anefa ireo jiro, dia vao mainka niseho ny faharatsian'ilay efitrano, satria maneho ny tsy fahatomombanana ny fahazavana mamiratra.
Nahatonga an'i Isaia nahatsapa tamin'alahelo ireo tsy fahatanterahany ny fahitana mahatalanjona nomena azy momba ny seza fiandrianan'Andriamanitra. "Lozako!" hoy ny fitarainany, "maty aho! fa lehilahy maloto molotra, sady ato amin'ny firenena maloto molotra no itoerako, fa ny mpanjaka, dia Jehôvah, Tompon'ny maro, no efa hitan'ny masoko." - Isa. 6:5. Ho tahaka izany koa no tsapantsika raha toa isika entina eo amin'ny fanatrehan'Andriamanitra. Mazava tokoa ny famirapiratany ka mahaisotra ireo fialan-tsiny rehetra mety hananantsika. Tsapantsika ny maha-very antsika, rehefa eo amin'ny fanatrehan'Andriamanitra. Zava-mahagaga tsy mbola niainany hatrizay no natrehin'i Isaia tamin'izany.
Vakio ny Isa. 6:6-8. Fantatr'i Isaia fa ny fahotana dia midika ho "fahafatesana" ho antsika. Ny fahafatesana mantsy no tambin'ny ota. Tsy namela antsika iharan'ny vokatry ny fahotana anefa ilay Andriamanitra fitiavana fa manintona antsika hanakaiky Azy bebe kokoa. Inona no vokatr'io fihaonana io, ary nahoana izany no zava-dehibe?
Voadio tamin'ny fahotany i Isaia rehefa naka vainafo avy teo amin'ny alitara ny serafima iray ary nampitehika izany tamin'ny vavany. Azo heverina fa teo amin'ny alitara fandoroana ditin-kazo manitra izany, izay nanaovana fanelanelanana ho an'ny vahoakan'Andriamanitra (jereo ny Apôk. 8:3,4). Voavela ny fahotany, ary izao dia noraisina ho mendrika hijoro eo amin'ny fanatrehan'Andriamanitra izy mihoatra noho izany anefa, dia nirahina hisolo tena an'Andriamanitra any amin'izao tontolo izao izy.
Mahaliana fa ny teny hoe "serafima" dia midika hoe "ilay mirehitra". Mariho ny teny nanoritsoritan'i Jesôsy ny asa fanompoana nataon'i Jaona Mpanao batisa ao amin'ny Jao. 5:35: "Izy dia jiro nirehitra ka nazava; ary nahafinaritra anareo ny nifalianareo vetivety [ora iray] tamin'ny fahazavany." Na dia mpanota aza i Jaona, nila fahasoavana sy famonjena, dia nampitodika ny olona ho amin'llay hitondra fahasoavana sy famonjena ny asa fanompoany.
Tonga tety amin'ny maha-fanehoana tonga lafatry ny voninahitry ny Ray Azy i Jesosy -ary Andriamanitra dia naniraka mpaminany iray, olona mpanota, izay nanao asa mitovy amin'izay nataon'ilay, serafiman'ny lanitra.
Rehefa fantatr'i Isaia fa voasasa ny fahotany vao nilaza Izy hoe: "Inty aho, iraho aho." Ahoana no hamallan'ny tsirairay avy amintsika tahaka izay nataon'l Isaia teto, rehefa voasasan'ny ran'i Jesôsy ny fahotantsika?