ZAVA-MANANDANJA TAO AMIN’NY TOERANA TSY AMPOIZINA
Vakio ny Jos. 2:2-11, Heb. 11:31, ary ny Jak. 2:25. Inona no ambaran’ireo andininy ireo mikasika an-dRahaba?
Ny misongadina amin'ny tantaran'i Rahaba dia ny lainga nataony mba hiarovana ireo mpisafo tany. Eo am-pandinihantsika ny laingany, dia tokony ho fantatsika fa tao anatin'ny fiarahamonina difotry ny fahotana no nisy azy, izay nitarika ho amin'ny fitsaran’Andriamanitra izany fiarahamonina izany (Gen. 15:16; Deo. 9:5; Lev. 18:25-28). Na marina aza fa midera ny finoany ny TV, rehefa dinihina tsara ireo andininy ao amin'ny TV miresaka momba izay nataony, dia tsy misy fanamarinana na fankasitrahana ny momba azy sy ny laingany tsy akory hita ao.
Manamafy ny fananany finoana ny Heb. 11:31, tamin'ny nanapahany hevitra hiandany tamin'ireo mpisafo tany fa tsy nifikitra tamin'ny kolontsaina ratsy. Ny Jak. 2:25 dia midera azy noho ny nandraisany ireo iraka Isiraelita roa sy ny nanoroany azy ireo lalana azo antoka hiverenana. Tao anatin'ny kolontsaina mitotongana sy fomba fiaina feno fahotana nisy an-dRahaba, dia nahita pitik'afom-pinoana tao aminy Andriamanitra, noho ny fahasoavany, izay nahafahany namonjy azy. Nampiasain’ Andriamanitra ny tsara tao amin-Rahaba dia ny finoany Azy sy ny safidiny ho isan'ny olony - fa tsy nankasitraka ny zava-drehetra nataony tsy akory Izy. Nanan-danja tamin'Andriamanitra i Rahaba noho ny herim-pony miavaka, noho ny finoany feno fahasahiana, noho izy nitondra famonjena, ary noho ny nifidianany an'Andriamanitry ny Isiraely.
Hoy i Rahaba noho ny fahafantarany ny zava-nitranga: "fa Jehôvah Andriamanitrareo, Izy no Andriamanitra amin'ny lanitra ambony sy ety amin'ny tany ambany" Jos. 2:11. Zava-dehibe ny mandre vehivavy Kananita iray miaiky fa i Jehôvah no hany Andriamanitra, indrindra teo ambonin'ny tafo izay, raha ny fivavahany amin'ny maha-mpanompo sampy azy, dia toerana nanandratana vavaka tamin'ireo andriamanitra izay ninoany fa any an-danitra.
Efa hita any aloha io fanambaran-dRahaba io, izay tsy ampiasaina raha tsy ilazana ny zon'Andriamanitra ho hany mendrika hiankohofana (Eks. 20:4; Deo. 4:39: Deo. 5:8). Ny teniny dia vavolombelon'ny safidy efa nodinihina tsara, izay nanekeny fa ny Andriamanitry ny Isiraelita no hany Andriamanitra marina. Maneho izany fa takany tsara ny fifandraisana akaiky misy eo amin'ny fiandrianan'Andriamanitra sy ny fitsarana efa miandry an'i Jeriko.
Teo anatrehan'ny fitsaran'i Jehôvah, dia takany fa safidy roa ihany no nisy: na manohy mikomy Aminy ka ho ringana, na misafidy ny hitolo-batana ho Azy amim-pinoana. Nanjary ohatra ny amin'izay mety ho niafaran'ny mponin'i Jeriko manontolo i Rahaba, tamin'ny nifidianany ny Andriamanitry ny Isiraelita. Raha mba nitodika tamin'ny Andriamanitry ny Isiraely mantsy izy ireo mba hahazo famindrampo!
Inona no ampianarin'ity tantara ity antsika momba ny tokony hanolorantsika tena tanteraka ho an'Andriamanitra?