"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Sa hamavoinao ny haren 'ny fahamoram-panahiny sy ny fandeferany ary ny fahari-pony, satria tsy fantatrao fa ny fahamoram-panahin 'Andriamanitra dia mitaona anao hibebaka?" - Rom. 2:4.
Mofon’aina:
I Onesimosy dia anisan'ny mpianatra izay niara-niasa / tamin'i Paoly tany Roma; andevo nitsoa-ponenana avy any Kolosia izy. Kristianina iray antsoina hoe Filemona no tompony tany (...). Saingy nandroba ny tompony izy ka nandositra tany Roma. Tamin'ny fahatsaram-panahin'ny fony dia nitady izay hanamaivana ny fahantrana sy ny fahorian'ity mpitsoa-ponenana ity flay apostoly sady niezaka handatsaka ny fahazavan'ny fahamarinanatao amin' ny sainy nohamaizinina. Nohenoin'i Onesimosy tsara ny tenin'ny fiainana izay tsy noraharahainy taloha, ka voaova ho amin'ny finoana an'i Kristy izy. (...
Nanomboka nahita fitia tamin'i Paoly izy noho ny fitiavam-bavaka tao aminy, sy ny fanetren-tenany ary ny fahatsoram-pony (...). Hitan'i Paoly tao aminy ny lafin-toetra izay afaka ny hahatonga azy ho tena sahaza tokoa eo amin'ny asa misionera ka dia nentiny tamim-pifaliana tany Roma izy. Kanefa tsy nanao izany izy raha tsy efa nahazo lalana mazava tamin'i Filemona.
Tonga ny fotoana izay nanapahany hevitra hampody an'i Onesimosy any amin'ny tompony. Fitsapana mahery vaika ho an'ity mpanompo ity ny hiverina irery any amin'ny tompony izay nanaovany fahadisoana. Kanefa efa niova fo tanteraka izy ka na dia mangirifiry toy inona aza izany dia tsy nihemotra tamin'io andraikitra io izy. (...)Tamin'ny fomba feno fitandremana sy fahendrena no niangavian'i Paoly an'i Filemona hanaiky ny fibebahan' ity andevo ity (...). Nangataka an'i Filemona izy handray an'i Onesimosy ho toy ny zanany. (...)
Sary an'ohatra mifandrindra tsara manao ahoana izany hanehoana ny fitiavan' i Kristy ny mpanota mibebaka! Tahaka flay mpanompo namitaka ny tompony, izay tsy nanana na inona na inona hanonerana ny fahadisoany, toy izany koa ny mpanota nandroba an'Andriamanitra (...) izay tsy manana na inona na inona hoenti-manafoana ny trosany. Nefa i Jesosy mijoro eo anelanelan'izy ireo sy ny fahatezeran'Andriamanitra, ary milaza hoe: "Haloako ny trosa. Aoka tsy hahatra amin' izy ireo ny famaizana noho ny fahadisoany, fa Izaho no hisolo toerana azy."— SFLP, tt. 284-287.
TSARA FIAFARA
Vakio Ireo teny famaranana ny bokin'i Josoa Izay nosoratan'ny mpanoratra iray nahazo tsindrimandry avy amin' Andriamanitra (Jos. 24:29-33). Sady miłodika mijery ny flainan'i Josoa tamin'ny lasa ireo teny ireo no mibanjina ny hoavy koa; amin'ny fomba ahoana?
Teny mampisaintsaina no entin'ny fehin-tantara mamarana ny bokin'i Josoa, amin'ny fitaterana ny fahafatesan'i Josoa sy i Eleazara mpisoronabe. Mampitaha ny fiainana tany ivelan'ny tany Kanana sy ny fiandohan'ny fiainana ao amin'ilay tany ny mpanoratra raha mitantara ny fandevenana an'i Josoa sy ny fandevenana an'i Eleazara ary ny fandevenana ny taolan'i Josefa. Tsy hirenireny intsony ny Isiraely, ary tsy hitondra intsony ny taolambalon'ireo mpitarika azy any amin'izay alehany. Tany anaty zohy no nandevenan'ireo patriarka ny havan-liany (Gen. 23:13,19; Gen. 25:9,10) tao amin'ny tany iray novidina tany Sekema (Gen. 33:19). Ankehitriny dia mandevina ny mpitarika azy ao amin'ny faritry ny lovany izy ireo; midika ho fitoerana maharitra izany. Efa tanteraka izao ireo teny fikasana nomena ireo patriarka. Ny fahatokian'i Jehovah no kofehy ara-tantara mampifandray ny taranak'Isiraely amin'ny fiainan'izy ireo ankehitriny sy amin'ny hoavy.
Ireo paragrafy farany ao amin'ilay boky no mampifandray ny fitambaran'ny tantara manontolo amin'ny tantara mivelatra kokoa tamin'ny lasa; manokatra lalana ho an'ny hoavy koa anefa izany. Nambaran'ny arsevekan'i Canterbury taloha, George Cary, tao anatin'ny lahateniny tao amin'ny fiangonana Holy Trinity any Shrewsbury fa "taranaka iray sisa dia tsy hisy intsony" ny fiangonana anglikanina.
Raha ny marina, dia tandindomin-doza mandrakariva ny ho fongana ny fiangonana, ary efa tahaka izany tamin'ny andron'ireo vahoakan'Andriamanitra tao amin'ny TT. Efa hifarana izao ny toko iray manan-danja eo amin'ny tantaran'ny Isiraely. Miankina amin'ny valinteny asetrin'izy ireo ny fanontaniana maro mifandraika amin'ny hoavy ny hoaviny. Ho mahatoky amin'i Jehôvah ve ny Isiraely? Ho vitan izy ireo ve ny hanohy ny asa tsy vita amin'ny fakana ny tany Kanana manontolo? Moa ve izy ireo hahay hifikitra amin'i Yahweh ka tsy hivily hanaraka ny fanompoan-tsampy? Nahatoky tamin'i Jehôvah ny taranaka teo ambany fitarihan'i Josoa, saingy handeha eo amin'ny lalana ara-panahy efa nosoritan'io mpitarika lehibe io harahiny ve ny taranaka manaraka? Tsy maintsy miatrika ireo fanontaniana ireo ny taranaky ny vahoakan'Andriamanitra rehetra mifandimby, izay mamaky ny bokin'i Josoa. Ny fahombiazan'izy ireo dia miankina amin'ny toetry ny valinteny asetriny izany eo amin'ny fiainany andavanandro sy ny fitondrantenan'izy ireo manoloana ireo fahamarinana nolovainy.
I Josoa dia "niady ny ady tsara" 2 Tim. 4:7, tahaka an'i Paoly. Inona no tsiambaratelon'ny fahombiazan'i Josoa? Inona no fanapahan-kevitra tokony horaisinao anio, mba hanananao antoka tahaka azy koa ny amin'ny famonjena?