"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Mba hialanareo ny toetrareo taloha araka ny fitondrantenanareo fahiny, izay mihasimba araka ny flan 'ny fitaka. " - Efes. 4:22.
Mofon’aina:
Miantso anao hibebaka Andriamanitra ankehitriny, ary hafana fo amin'ny asa. Ny fahasambaranao mandrakizay dia voafaritry ny fiainana izay arahinao ankehitriny. Holavinao ve ny fanasan ' ny famindram po natolotra anao ka hisafidy ny lalanao manokana ianao? Hankasitraka fireharehana sy zava-poana ve ianao ka hanary ny fanahinao amin'ny farany? Ny Tenin'Andriamanitra dia milaza mazava amintsika fa vitsy no ho voavonjy, ary maro na dia amin'ireo izay nantsoina aza no ho hita miharihary fa tsy mendrika ny fiainana mandrakizay. Tsy hanana anjara any an-danitra izy ireo, fa handray ny anjara avy amin'i Satana, dia ny fahafatesana faharoa.
Azon'ny lehilahy sy ny vehivavy ialana izany loza izany raha tiany. Marina fa i Satana no fototra niavian'ny ota; nefa izany tsy manala tsiny na iza na iza noho ny fahotana, satria tsy misy olona azon' i Satana terena hanao ratsy. Alainy fanahy izy ireo mba hanota, ary ataony izay anehoana fa manintona sy mahafinaritra ny fahotana; nefa miankina amin'ny sitrapon'ny olona ihany ny hanota na tsia. (...)
Tsy dia ankamamian'ny maro ny fiovam-po. Tsy zavatra kely mantsy ny hanova ny fisainana araka ny tany sy tia fahotana ka hamily azy hahatakatra ny fitiavan'i Kristy tsy hay lazaina, (...) mba ho ampoky ny fitiavan'ny lanitra ny fanahy ka ho voasinton'ny zava-miafin'ny lanitra. Rehefa takany izany dia haharikoriko azy sy ho halany ny fiainany taloha. Hankahala ny fahotana izy, ary hamboraka ny fony eo anatrehan'Andriamanitra; handray an'i Kristy ho fiainana sy fifalian'ny fanahy izy. Hanohitra ny fahafinaretany tany aloha izy. Fisainana vaovao (...) no hiainany; ka na ny fahoriany, na ny faniriany, na ny fitiavany dia vaovao avokoa. Ny filan'ny nofo, sy ny filan'ny maso, ary ny rehaky ny fiainana, izay nankasitrahana tany alohan' i Kristy dia miova ankehitriny ka Kristy indray no tsiron'ny fiainany sy satroboninahitry ny fifaliany. (..;) — TFC, b. 2, tt. 293,294.
FIAMPANGANA...
Vakio ny tantaran'ny niverenan'ireo foko tany amin'ny taniny, ao amin'ny Jos. 22:9-20. Inona ny fiampangana nataon'ireo foko tany andrefan'i Jordana tamin'ireo foko avy any an-dafy atsinanan'i Jordana? Hatraiza ny maha marim-pototra izany fiampagana izany?
Tsy tahaka izay hita ao amin'ny and. 1, izay iantsoana ireo foko any an-dafy atsinanan'i Jordana amin'ny anarana fiantsoana azy (Robenita, Gadita, sns) ny fomba fiteny hafa hita eto: "taranak'i Robena sy Gada" ary "ny antsasaky ny firenen'i Manase." Naseho tamin'izany fa samy hafa amin'ny "zanak'Isiraely" izy ireo (Jos. 22:11).
Ao amin'io tantara io, ny fiteny hoe "ny fiangonana, dia ny Zanak'Isiraely rehetra" dia manondro ireo foko sivy sy ny antsasaky ny fokon'i Manase izay tany an-dafy andrefan'i Jordana irery ihany; izany no nanasongadina ny elanelana nihanitombo teo amin'ireo vondrona roa ireo. Mipetraka ny fanontaniana ao ambadik'io tantara io raha toa mbola azo heverina ho Isiraelita ihany ireo foko tany atsinanan'ny ony.
Fiafarana mahafinaritra no azo heverina fa nandrandraintsika ho an'ny tantara, kanefa fifandirana no indro niseho rehefa nisy ny tatitra momba ny alitara naorin'ireo foko avy any an-dafy atsinanana ireo teo amoron'i Jordana. Tsy ambaran'ny lahatsoratra eto ny antony nananganana ny alitara ary tsy lazalazainy koa ny hetsika manokana ara-pivavahana mifandraika amin'izany. Vao mainka mitombo ny tsy fahazoana antoka mikasika ilay alitara rehefa dinihintsika ny famerenana ny fitantarana ny fiampitana voalohany an'i Jordana, ao amin'ny toko faha-3 sy faha-4, raha niara-niditra teo an-tsisin'i Jordana ny Isiraelita rehetra mba hita ny rano hankao amin'ny tany Kanana. Ampahany tamin'ny Isiraely eto no nankeo Jordana, saingy niampita niverina kosa izy ireo.
Samy ahitana fananganana alitara ao anatin'ireo tranga roa ireo. Ny voalohany dia natao ho fahatsiarovana, fa ny faharoa kosa toa lehibe no fijery azy. Izao ny fanontaniana tsy azo ialana izay tonga ao an-tsaina: "Inona no anton'ireo vato ireo?" (ampitahao amin'ny Jos. 4:6,22). Moa ve naorina hanaovana fanatitra io alitara io, sa natao ho fahatsiarovana fotsiny ihany? Moa ve manomboka tafalatsaka ao anatin'ny fihemorana ireo foko hafa ireo?
Nanome toerana ho an'ny fifandisoan-kevitra, izay mety hiteraka ady mahatsiravina, ny tsy fifampidinihana tamin'i Josoa sy i Eleazara na ireo mpitarika isam-poko.
Inona no tian'i Jesôsy sy i Paoly hambara amin'ny fananarana antsika tsy hitsara ny hafa? Vakio ny Lio. 6:37sy ny Jao. 7:24 ary ny 1 Kôr. Nahoana no mora tokoa ny manao tsoa-kevitra diso mikasika ny antony mandrisika ny hafa hanao zavatra anankiray?