"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
VARAVARAM-PANANΤΕΝΑΝΑ
Vakio ny Jos. 8:1-29. Inona no ambaran'ity tantara ity amintsika momba ny fahafahan Andriamanitra manova ny tsy fahombiazantsika lehibe indrindra hanjary fotoana fanararaotra?
Ny paikadin'i Jehôvah dia manova ny faharesen'ny Isiraely tamin'ny voalohany ho fomba fiady ahazoan-tombony, ka ny Lohasaha Akora (teny hebreo midika hoe "Fampidiran-doza") nanjary "varavaram-panantenana" (ampitahao amin'ny Hos. 2:17). Rehefa tonga natoky tena loatra ny mponina tao Ay noho ny nandreseny voalohany ny Isiraelita, dia naverin'izy ireo ny paikadiny tamin'ny fanafihana ny Isiraelita izay nody nandositra sy resy. Vantany vao voatarika hiala ny toeram-pamaharany ireo mponin'i Ay, dia ireo Isiraelita 30.000 lahy, izay napetraka tsy lavitra ny tanána (Jos. 8:3,4), no naka ny tanána foana tamin'ny fandoroana azy. Milaza mazava ny Jos. 8:7 fa tsy ny paikady no mitondra fandresena, fa Jehovah mihitsy no hanome ny fandresena sy hanolotra ny tananan'i Ay ho an'ny Isiraelita. Na misongadina kokoa noho ny any amin'ny toko hafa rehetra amin'ny boky aza ny lafiny ara-tafika ato amin'ity toko ity, dia avohitra ao amin'ny lahatsorany izao fahamarinana fototra izao: fanomezana avy amin'i Jehovah ny fandresena.
Ny fotoana manan-danja indrindra tao anatin'ilay ady dia ny nialan'ireo lehilahy tao Ay tao an-tanánany, ka nanombohany nanenjika ny Isiraelita. Teo no fotoana faharoa nitenenan'Andriamanitra ao amin'ny toko manontolo, taorian'ny nanomezany ny paikady ao amin'ny Jos. 8:2, izay manambara fa Izy no mitondra ny ady. Hatreto dia tsy fantatsika izay ho vokatry ny ady. Mazava kosa ny tohiny fa nandresy ny tafika Isiraelita.
Ny fitaovam-piadiana teny an-tanan'i Josoa dia sabatra miendrika antsy fijinjana, na lefom-pohy, fa tsy sabatra mahitsy na lefona. Tsy nampiasaina ho fitaovam-piadiana loatra izany tamin'ny andron'i Josoa, kanefa nanjary tandindon'ny fiandrianana. Ary tsy anehoana famantarana ny fanafihana fotsiny izany, fa maneho koa ny fiandrianan'Andriamanitra tao anatin'ny fandresena an'i Ay. Natondron'i Josoa ilay lefona miendrika antsy fijinjana mandra-pahazoana ny fandresena feno; hita amin'izany fa noraisiny tanteraka ny andraikitry ny maha-mpitarika izay nosahanin'i Mosesy tamin'ny niampitana ny Ranomasina Mena (Eks. 14:16) sy tamin'ny ady tamin'ny Amalekita (Eks. 17:11-13), izay nitarihan'i Josoa mivantana ny ady.
Tsy nisy fidiran'Andriamanitra an-tsehatra tamin'ny fomba mahagaga sy hita maso tamin'ity indray mandeha ity, kanefa ny fanampian'Andriamanitra tamin'ny fandresena an'i Ay dia tsy latsa-danja noho ny tamin'ny fandresen'ilay taranaka voalohany ny Egyptianina, na tamin'ny fandresena an'i Jeriko vao tsy ela. Tao amin'ny finoan'i Josoa ny tenin'ny Tompo sy ny fankatoavany tsy azo hozongozonina no nisy ny tsiambaratelon'ny fahombiazana. Manan-kery hatrany ho an'ny vahoakan'Andriamanitra ankehitriny, na aiza na aiza misy azy ireo ary na inona na inona zava-tsarotra atrehiny, ny foto-kevitra hita ato amin'ity tantara ity.
"Koa amin 'izany na zovy na zovy no mandre izany teniko izany ka mankatò azy, dia hoharina amin 'ny lehilahy manan-tsaina izy, izay nanorina ny tranony teo ambonin 'ny vatolampy. " – Mat. 7:24.
Mofon’aina:
Aoka hotsaroan'ny mpianakavy amin'ny fianakaviana tsirairay fa mifamatotra akaiky amin'ny lanitra izy ireo. Liana manokana am i n' ny ankohonan' ny zanany eto an-tany ny Tompo. (...) Noho izany, aoka hisy vavaka akarina any an-danitra isa-maraina sy amin'ny ora mangatsiaky ny filentehan'ny masoandro ao amin' ny ankohonana tsirairay, hanehoana eo anatrehan'Andriamanitra ny fahamendrehan ' ny Mpamonjy. (...) —CG, t. 519.
Mialoha ny handaozana ny tokantrano ho amin'ny asa, dia tokony hovoriana ny fianakaviana iray manontolo; ary tokony hitalaho mafy amin'Andriamanitra ny ray, na ny reny raha tsy eo ny ray, mba hiaro azy ireo mandritra ny tontolo andro. Manatôna an'Andriamanitra amim-panetren-tena, amin'ny fo feno halemem-panahy sy amin'ny fahatsapana ny fakam-panahy sy ny loza eo anoloanareo sy ny zanakareo; (...) angataho ho azy ireo ny fikarakaran'ny Tompo. Hiaro ny ankizy atokana ho an'Andriamanitra tahaka izany ireo anjely manompo. — TFC b. 1, tt. 397,398.
Endrey, sarobidy manao ahoana ny tokony hanangonan'ny ray sy ny reny ny zanany eo aminy mialoha ny hisakafoana, mba hisaorana ny Ray any an-danitra noho ny fiarovany nandritra ny alina, sy hangatahana Aminy ny fanampiany sy ny fitarihany ary ny fitsinjovany mandritra ny tontolo andro! Rehefa tonga indray ny hariva, dia mivory eo anatrehany misaotra Azy izy ireo noho ny fitahiana narotsany nandritra ny tontolo andro lasa! — TFC, 7:43.
Tsy tokony hivavaka tsindraindray ianareo, ka hanamaivana izany rehefa manana asa betsaka hatao amin'ny andro iray. Mitarika ny zanakareo handray ny vavaka ho tsy misy lanjany manokana ianareo amin'ny fanaovana tahaka izany. Midika zavatra betsaka ho an'ny zanak'Andriamanitra ny vavaka. — CG, t. 520.
Aoka tsy hohadinointsika mihitsy fa manana adidy eo anatrehan' Andriamanitra isika eo am-piantohana ny mety sy ny mendrika ary ny fahasambarana ho an'ireo vahinintsika. (...). Aoka mba tsy ho be reraka sy vanivany loatra ka reraka vao hiditra amin'ny oran'ny fotoam-pivavahana. Zary fanatitra mandringa no haterina eo anatrehan' Andriamanitra raha manao izany isika. - HHT, tt. 117,178 (np).