"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Fa efa nifidy azy Aho mba handidy ny zanany sy ny taranany mandimby azy hitandreman'ireo ny lalan'i Jehovah hanao izay marina sy mahitsy, mba hitondran 'i Jehovah amin'i Abrahama izay efa nolazainy taminy."– Gen. 18:19.
Mofon’aina:
Tanteraka amin' ny lafiny rehetra ny planin' Andriamanitra momba ny famonjena. Hirindra tsara avokoa ny zava-drehetra raha toa isika samy manao amim-pahatokiana ny andraikitra nomena antsika avy. Ny fihemorantsika no mitarika fifandrafiana sy fahoriana ary fahapotehana. Tsy mba mampiasa ny heriny hampahoriana ny voary noforonin'ny Tanany Andriamanitra. Tsy mitaky mihoatra noho izay tokony ho vitan'izy ireo lzy. Tsy manafay ny zanany tsy mankato mihoatra noho izay ilaina mba hitondrana azy ho amin'ny fibebahana Izy (...) Tsy misy fialan-tsiny manamarina ny fikomiana amin'Andriamanitra.
Ny fitsarana ataon'Andriamanitra avy hatrany aorian'ny fandikan-dalana, ny toroheviny sy ny fananarany, ny fanehoany ny fitiavany sy ny indrafony, ary ireo toe-javatra miverimberina izay maneho ny Heriny – ireo rehetra ireo di a an isan ' ny drafiteAndriamanitra mba hiarovana ny olony amin'ny fahotana sy hahatonga azy ireo ho madio sy masina, ka Izy no ho herin' izy ireo sy fialofana ary valim-pitia lehibe indrindra ho azy. Nefa ny fikirizan'ny lsiraelita handika lalana sy ny fiodinany tamin'Andriamanitra ary ny fanadinoany ny Famindrampony, dia naneho fa maro no nisafidy ho mpanompon'ny fahotana toy izay ho zanaky ny Avo indrindra. (...)
Niezaka i Josoa nitady fomba hanehoana tamin'ny vahoakany ny fisafotofotoan' ny fitondrantenan' izy ireo feno fihemorana. Niriny ny hahatsapan'izy ireo fa tonga izao ny fotoana tsy maintsy hanaovana fanovana ifotony, sy hamoizana izay rehetra hahitana soritra fanompoan-tsampy, ary hiverenana amin'Andriamanitra amin'ny fo manontolo. Nataony izay hahatakaran' izy ireo fa ny fihemorana miharihary dia azon' Andriamanitra leferina kokoa noho ny fihatsarambelatsihy sy ny fiankohofana tsy misy aina.
Raha sarobidy ny fahazoana sitraka amin'Andriamanitra, dia mendrika ny hamoizana ny zavatra rehetra izany. Koa nandray fanapahan-kevitra i Josoa, ary rehefa avy nandanjalanja tsara izy, dia tapa-kevitra fa hanompo an'i Jehovah amin'ny fony manontolo. Ary tsy izany ihany, fa hanao ny ezaka rehetra izy mba hitaomana ny ankohonany hanao toy izany koa.- ST, 19 Mey 1881.
TEO IANAREO!
"Ary Josoa nanangona ny firenen'ny Isiraely rehetra tarly Sekema ka niantso ny loholon'ny Isiraely sy ny lehibeny sy ny mpitsara azy ary ny mpířehy azy, ka dia niara-niseho teo anatrehan Andriamanitra izy ireo." - Jos. 24:1.
Tao Sekema no nanorenan'i Abrahama alitara ho an'i Jehôvah raha vao tonga tao amin'ny tany izy, ary tao no nanomezan' Andriamanitra azy voalohany ny teny fikasana ny momba io tany io (Gen. 12:6,7). Ankehitriny, nony tanteraka ireo teny fikasana nomena an'i Abrahama fahiny, dia manavao ny fanekeny amin'Andriamanitra ny zanak'Isiraely, eo amin'ilay toerana izay nanomezana ny teny fikasana voalohany. Ny antso nataon'i Josoa dia mampahatsiahy ireo teny nataon'i Jakoba: "Arionareo ankehitriny ary ny andriamani-kafa, izay eo aminareo." Jos. 24:23; ampitahao amin'ny Gen. 35:2-4. Na ny toerana izay isehoan'ilay toe-javatra aza dia efa manao antso ny amin'ny hanehoana fankatoavana tsy mizarazara amin'Andriamanitra sy ny hahafoizana ireo "andriamanitra" hafa rehetra.
Vakio ny Jos. 24:2-13. Inona ny foto-kevi-dehiben'ny hafatra ampitain'Andriamanitra amin'ny zanak'Isiraely?
Andriamanitra no lohahevitra fototry ny lasa izay tsiahivina eto: "naka ... Aho", "naniraka... Aho", "namely", "nataoko", "nitondra anareo nivoaka Aho", "namonjy anareo tamin'ny tànany Aho", sns. Tsy ny Isiraely no mpandray anjara fototra ao anatin'io tantara io fa tantaran'izy ireo kosa no tantaraina ao. Andriamanitra no namorona azy ireo. Raha tsy niditra an-tsehatra teo amin'ny fiainan'i Abrahama Izy. dia ho nanompo ireo sampiny ihany izy ireo. Ny fisian'ny Isiraely amin'ny maha-firenena azy dia tsy noho ny fahamendrehan'ireo razany fa asa manontolon'ny fahasoavan Andriamanitra. Tsy zavatra tokony hampirehareha azy ny fitoeran'ny Isiraelita tao amin'ny tany fa antony tokony hanompoan'izy ireo an'Andriamanitra.
Ahitana fiovan'ny mpisolo tena indimy ao amin'ny teny nataon'i Jehovah, avy amin'ny hoe "hianareo" mankamin'ny "izy ireo" (ny razan'izy ireo). Noraisina ho toy ny taranaka iray ihany ity taranaka tao Sekema ity sy ny razan'izy ireo. Nirin'i Josoa ny haneho amin'ny İsiraely ny zavatra izay efa voalazan'i Mosesy tao amin'ny Deo. 5:3; nambarany fa tsy ny razan'izy ireo ihany no nanaovan'i Jehôvah fanekena fa izy rehetra izay manatrika amin'io fotoana itenenany io. Ny ankamaroan ireo izay nanatrika teo dia tsy nandalo tamin'ny fanandraman'ny Eksodosy. Tsy izy "rehetra" no tany an-tendrombohitra Horeba kanefa nataon'i Josoa toy ny hoe teo izy rehetra. Izao izany raha fintinina: tokony horaisin'ny taranaka vaovao mifandimby rehetra ireo lesona nomena tamin'ny lasa. Ilay Andriamanitra izay niasa ho an'ireo razany fahiny dia vonona ny hiasa ho an'ilay taranaka ankehitriny.
Inona avy ireo fomba hahatahantsika, amin'ny maha-fiangonana antsika, manamaty ny fahatsapana ny andraikitsika; Izany hoe, mahatsapa fa miantraika amin'ny tsirairay avy ao anatin'ny fiangonana ny zavatra ataontsika?