"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
Nandritra ny dia misionera faharoa nataon'i Paoly, fotoana fohy taorian'ny nahatongavan'i Timoty ho mpiara-miasa aminy, dia noraran'ny Fanahy Masina tsy hanohy ny diany ho any Azia Minora izy ireo (Asa 16:6). Ary nony alina dia nahazo fahitana i Paoly fa nisy lehilahy iray niangavy azy hoe: "Mita mankaty Makedonia ka vonjeo izahay"-Asa 16:9. Avy hatrany dia nankany amin'ny seranan-tsambo akaiky indrindra an'i Makedonia izy ireo, ka niondrana an-tsambo niala tany Troasy, namakivaky ny Ranomasina «Egee» nankany Neapolia, teo amin'ny kaontinanta Eoropeanina. Saingy tsy nitory tao izy ireo fa nankany Filipy kosa, dia i Paoly, Silasy, Timoty, ary Lioka izay niaraka tamin'izy ireo tany Troasy (araka ny asehon'ny fampiasana ny hoe "izahay" ao amin'ny Asa 16:11).
Teo amin'ny asa fitoriana nataony dia nanana paikady hatrany i Paoly tao an-tsainy. "Tanana voalohany amin'izany zara-tanin'ny Makedonia izany sady zana-panjakana" i Filipy - Asa 16:12. Raha ny marina dia anisan'ny tanana nomen-kaja indrindra tao amin'ny Fanjakana Romanina izy, satria nomena ny sata «lus italicum» — izay ilazana ny toerana ambony indrindra azo omena ny tanana iray. Ny olom-pirenena tao dia nanana tombontsoa tahaka ny hoe any Italia no misy azy, ka tsy mandoa hetra amin'ny tany na fadin-tseranana, ary izay teraka tao amin'io tanana io dia tonga olom-pirenena romanina avy hatrany. Toerana manan-danja teo amin'ny lalana Via Egnatia koa izy, izay lalana lehibe mampifandray an'i Roma sy ny Atsinanana. Ny fametrahana Kristianina betsaka tao dia nahafahan'izy ireo nitondra ny filazantsara hatrany amin'ny tanana maro hafa manodidina, anisan'izany i Amfipolia, Apolonia, Tesalonika, ary Beria (jereo ny Asa. 17:1,10).
Mahaliana fa ny teny latinina no teny ofisialy nampiasaina tany Filipy tamin'ny taonjato voalohany, izay hita amin'ny habetsahan'ireo soratra amin'ny teny latinina ao. Niantso azy ireo tamin'ny anarana amin'ny teny latinina aza i Paoly ao amin'ny Fil. 4:15, Philippesioi, izay maneho fiaikena ny maha Romanina azy. Nefa, ny teny Grika no nampiasaina tany an-tsena sy tany amin'ireo tanana manodidina, ary izany no nentina nanapariahana ny filazantsara. Soritsoritan'i Lioka ny fomba niarahan'i Paoly sy ny namany tamin'ireo olona nivavaka teo amoron'ny ony, ary teo no niova fo i Lydia sy ny ankohonany (Asa 16:13-15). Amin'ny maha-vehivavy mpandraharaha azy ("mpivarotra lamba volomparasy"), dia izy no anisan'ny mpanohana ara-bola lehibe indrindra ny asan'i Paoly tao Filipy. Ny fotoana nijanonan'i Paoly sy i Silasy tao am-ponja tao Filipy dia nahatonga ny fiovam-pon'ny ankohonany iray manontolo hafa dia ny an'ilay mpiandry tranomaizina.
Fantatry ny Fanahy Masina fa i Filipy no toerana mety indrindra hanombohana ny asa fitoriana mba hielezan'ny filazantsara eran'i Eoropa, na dia hisy fanenjehana koa aza. Na ratsy toy inona aza ny fanenjehana, amin'ny toe-javatra sasany dia izany no ahazoana mampita ny filazantsara amin'ny olona izay mety tsy hahafantatra ny filazantsara velively amin'ny fomba hafa. Vakio ny Asa. 9:16.
Ahoana no anampian'io andininy io antsika hahatakatra ny sasany amin'ireo zava-tsarotra natrehin'i Paoly? Ahoana kosa no mety hanampian'izany antsika hahatakatra ny sasany amin'ireo fahoriana manjo antsika?
"Koa ankehitriny ataovy tsara ny lalanareo sy ny ataonareo, ary mihainoa ny feon'i Jehôvah Andriamanitrareo; fa hanenenan 'i Jehôvah ny loza izay efa nolazainy hamelezana anareo." - Jer. 26:13.
Mofon’aina:
Na dia eo ambany fanameIohan'ny lalàna aza isika amin'ny maha-mpanota antsika, dia mbola i Kristy, tamin'ny fankatoavany ny lalana no mitaky ny fahamendrehan'ny fahamarinany ho an'izay fanahy mibebaka. Mba hahazoana ny fahamarinan'i Kristy dia ilain'ny mpanota ny mahalala fa ny fibebahana dia asa hatrany ifotony hanova ny saina sy ny fanahy ary ny fihetsika r a ehetra. Ny asan'ny fanovana dia tsy maintsy manomboka avy any amin'ny fo (...) Fa ny maha-olombelona dia tsy afaka mamokatra fibebahana toy izany, na hanandrana izany irery raha tsy amin'ny alalan'i Kristy (...)
lza no maniry ho tonga amin'ny tena fibebahana marina? Inona no tsy maintsy hatao? Tsy maintsy manatona an'i Jesosy aloha, amin' izao maha-izy azy izao, tsy miandry fotoana hafa. (...) Rehefa voataonan'ny faniriana matotra hivavaka ny olona diatsy ho very maina izany. Ny Tompo dia hanatanteraka ny Teniny ka hanome ny Fanahy Masina hitari-le ho Amin ny fibebahana amin'Andriamanitra sy ny finoana an'i Jesôsy Kristy Tompo. Hivavaka sy hiambina izy ireo, hahafoy ny otany, haneho amin-kery ny fahatokiany amin'ny ezaka hitandrina ny didin'Andriamanitra. (...) liana izay fahazarana sy endrika fikambanana hitondra azy hanalavitra an'Andriamanitra izy.
Ny mpanota rehetra te ho zanak' Andriamanitra dia tsy maintsy mandray ny fahamarinana momba ny fibebahana sy ny famelan-keloka izay tsy azo raha tsy amin'ny alalan'ny sorona nataon'i Kristy irery ihany. Rehefa azo antoka izany, dia tsy maintsy hisy ezaka hampifanaraka ny asa vita rehetra, ka amin'ny fitarainana tsy miato dia hiangavy ny seza fiandrianan'ny fahasoavana izy mba hahakasika ny fanahiny ny fanavaozan'ny herin' Andriamanitra.
Izay mibebaka ihany no omen'i Kristy famelan-keloka. (...) Izay tena sarobidy, fitafiana tsy misy pentina, notenomina tamin'ny fanenoman'ny lanitra no efa nomanina ho an'izay mpanota nefa mino sy mibebaka. Afaka hiteny ny tsirairay hoe: "Hifaly dia hifaly amin 'i Jehôvah aho, ny fanahiko ho ravoravo amin 'Andriamanitro; fa notafiany fitafiana famonjena aho, ary nakanjoiny akanjo fahamarinana, toy ny mpampakatra misatroka hamama tahaka ny mpisorona, ary toy ny ampakarina miravaka ny firavany," - Isa. 61:10. — SIM, b. 1, 393, 394.