"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Jehôvah ô, maraina no handrenesanao ny feoko; maraina no hivavahako Aminao, ka hanandrandra aho." – Sal. 5:3.
Mofon’aina:
Ry mpamaky kristianina, aoka ny tanjona lehibe izay nanery, an' i Paoly handroso hatrany manoloana ny zava-tsarotra no hitarika anao hanokana feno ny tenanao ho amin'ny fanompoana an'Andriamanitra. Izay rehetra azon'ny tananao atao dia ataovy amin'ny herinao rehetra. Aoka ho tahaka izao ny fivavakao isan'andro: "Tompo ô, ampio aho mba hanao ny tsara indrindra. Ampianaro ny fomba fanaovana asa tsaratsara kokoa aho. Ampio aho mba hampihatra eo amin'ny fanompoako ny asa feno fitiavana nataon'ny Mpamonjy.
" Refesina amin'ny fanomezana nankinina taminy ny andraikitry ny mpiasa tsirairay. Ny rehetra no tsy maintsy miasa, saingy ny mpiasa nomena tombontsoa lehibe indrindra, dia fahiratan-tsaina lehibe indrindra amin'ny fahatakarana ny Soratra Masina, no iankinan'ny andraikitra arnbony indrindra. Tokony hahatsiaro tena ho tompon' andraikitra eo anatrehan'Andriamanitra ireo rehetra mandray izany, ka hampiasa ny talentany ho voninahitr'Andriamanitra.
Tsy vokatry ny vintana na ny kisendrasendra na ny lahatra ny fahombiazana eo amin'ny asan'Andriamanitra; vokatry ny fiasan' ny fitarihan' Andriamanitra sy ny valisoan'ny finoana sy ny fahamatorana, ary ny fahamendrehana amin’ny asa atao amim-paharetana izany. lfampiharana ny fahamarinana no ondra fahombiazana sy hery ara-panahy(...)
"Fa toy izao no nitiavan'Andriamanitra izao tontolo : nomeny ny Zanani-lahy Tokana, mba tsy ho very izay rehetra mino Azy;fa hanana fiainana mandrakizay."— Jao 3:16. Io fitiavana io no ny lalàna Haneho izany amin'ny fanaovana asa toy izay nataon'i Kristy sirairay izay manana fo mangoraka olombelona lavo. Mampiely varia manerana ny maha-olona tontolo ny tena fivavahana kristianina marina. Mahakasika ny ampahany manan-danja tsirairay izany – ny atidoha, ny fo, ireo tanana ny tongotra – ka manampy antsika hijoro tsy azo hozongozonina amin' izay asain' Andriamanitra hijoroantsika, "andrao ho diso lalana mandringa." (...)
Azontsika atao tokoa ny maneho ny endrik'llay Tompo Andriamanitsika. Azontsika atao ny mankalaza Andriamanitra amin'ny tenantsika ay fanahintsika, izay Azy. Nasehon' i 'sty antsika ny zavatra azontsika terahina am in' ny alalan' ny fiaraha-tsa Aminy. Hoy Izy: "Tomoera amiko ary Izaho aminareo." - RH, 4 rily 1912.
FIANARANA FANAMPINY:
Vakio "Ny fivoriana tao Sekema", tt. 498-501 ao amin'ny PM (ed. 2014).
"Narahina ny torolalana navelan'i Mosesy, ary natsangana teo amin'ny tendrombohitra Ebala ny tsangambato namboarina tamin'ny vatobe. Teo ambonin'io tsangambato io, izay voalalotra sokay mialoha, no nanoratana miaraka ny didy folo izay nosoratan'Andriamanitra teo amin'ny vato fisaka napetraka tao anaty fiara sy ny didy izay nosoratan'i Mosesy tamin'ny boky. Teo anilan'io tsangambato io, no naorina ny alitara natao tamin'ny vato tsy voapaika izay nanaterana fanatitra ho an'i Jehovah teo amboniny. Misy dikany ny antony nananganana io alitara io teo an-tendrombohitra Ebala, izay toerana nanononana ny ozona, satria nampahatsiaro tamin'ny Isiraely izany fa raha tsy nisy avotra nataon'ny Zanak Andriamanitra asehon'ny alitara fanaterana fanatitra, dia mendrika iharan'ny fahatezeran Andriamanitra izy." - PM, t. 499 (ed 2014).
"Tsy tokony ho fotoana mampalahelo anefa ny fanompoam-pivavahana fandraisana. Tsy izany no zava-kendreny. Raha nanodidina ny latabany ny mpianatry ny Tompo, dia tsy tokony hamerina ao an-tsainy ny fahalemeny izy ka hitaraina ny amin'izany. Tsy tokony hijanona ka hihevitra ny amin'ny fanandramany ara-pivavahana efa lasa izy, na nampisandratra izany na nampalahelo. Tsy tokony hahatsiaro ny fahasamihafana misy aminy sy ny rahalahiny izy. Nahafaoka izany rehetra izany ilay fanompoam-pivavahana fiomanana. Ny fandinihan-tena, ny fiaikena ny fahotana, ny fandravonana ny fahasamihafana, dia samy efa vita daholo. Ankehitriny izy dia tonga hihaona amin'i Kristy. Tsy tokony hijoro eo amin'ny aloky ny hazo fijaliana izy, fa eo amin'ny fahazavany mamonjy. Tokony hanokatra ny fanahiny ho amin'ny tara-pahazavana mamirapiratry ny Masoandron'ny Fahamarinana izy." - IFM, tt. 709, 710 (ed. 1983).
FANONTANIANA hifanakalozan-kevitra
1. Midika inona ho anao ny hoe mikatsaka ny fanjakan'Andriamanitra aloha? Ahoana no amolavolan'izany fitsipika izany ny flainanao andavanandro?
2. Jereo izay navalinao ny fanontaniana farany tamin'ny Alarobia, mahakasika ny maha-mora hanadinoantsika an'Andriamanitra eo anivon'ny rotorotom-piainana andavanandro. Ifanakalozy hevitra ao amin'ny kilasy ny antony mahatonga antsika mora manadino. Inona ny vahaolana ho an'izany? Manomeza vitsivitsy.
3. Amin'ny maha-Advantista antsika, dia mino isika fa miasa ho antsika ao amin'ny fitoerana masina any an-danitra i Jesosy ankehitriny. Ahoana no hahatonga izany faharesen-dahatra izany ho loharanom-panantenana sy loharanon-kery ho antsika mandrakariva? Nahoana ny fahalalantsika ny fanaovan'i Jesosy "fifonana" ho antsika any an-danitra (Heb. 7:25) no manampy antsika hahatsapa fa vaovao mahafaly ny asa ataony ao amin'ny fitoerana masina any an-danitra, indrindra amin'izao Andro Fanavotana tena izy izao?