"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ary tamin 'izay Jesosy dia avy tany Galilia ka tonga teo amoron Jordana, dia nanatona an Jaona Izy mba hataony batisa. Fa Jaona nandà Azy ka nanao hoe. Izaho no tokony hataonao batisa, ka Hianao indray va no mankaty amiko? Fa namaly Jesosy ka niteny taminy hoe: Ekeo ihany ankehitriny, fa izao no mety amintsika hahatanteraka ny fahamarinana rehetra. Ka dia nekeny Izy".- Mat. 3:13-15.
Mofon’aina:
M. ba hahatanteraka ny "fahamarinana rehetra", dia tsy tapitra teo amin'i Kristy tsy akory ny fahamarinana rehetra. Nanatanteraka izay notakin' Andriamanitra rehetra tao amin'ny fibebahana sy ny finoana ary ny batisa Izy; dia ireo dingan'ny Fahasoavana eo amin'ny tena fiovam-po marina. Tao amin'ny maha-olombelona Azy dia nanatanteraka ny fitakian'ny lalàna Izy. Lohan'ny olombelona rehetra Izy ary Mpisolo sy Antoka. Ny olombelona, dia afaka ny ho mpiray amin'ny Fombany, raha toa mampikambana ny fahalemeny amin'ny maha-Andriamanitra an'i Kristy.
Tonga hanome ny ohatry ny fanarahana tanteraka ny lalàn' Andriamanitra i Kristy (...). Efa nilaza Izy fa tsy tonga mba handrava ny lalàna fa hanatanteraka amin'ny fankatoavana feno sy tanteraka.
Tamin'izany no nanandratany ny lalàna sy nanomezany voninahitra izany. Nasehony teo amin'ny Fiainany ny toetra ara-panahin'ny lalàna.
Nasehony tamin'ireo voarin'ny lanitra, sy tamin'ny tontolo tsy lavo ary tamin'ny tontolo mpandika lalàna sy tsy mahay misaotra ary tsy masina, fa tanteraka tao Aminy na dia ny kely indrindra tao amin'ny filamatry ny lalàna aza. Tonga Izy haneho ampahibemaso fa ny olombelona izay tafaray amin'ny lanitra noho ny finoana velona, dia afaka mitandrina ny didin'Andriamanitra rehetra.
Natao hanondro an'i Kristy ireo karazana fanatitra, ka rehefa tanteraka tao Aminy ny sorona dia tsy nisy vidiny intsony teo anatrehan'Andriamanitra ireo fanatitra hafa rehetra. Tao amin'ny fahafatesan'ilay Zanak'Andriamanitra Lahy Tokana no nihaona ny tandindona sy ny tena Izy. Tonga Izy mba hametraka amin'ny tena maha-izy azy ny toetry ny lalàna, hanambara fa ny tsy fankatoavana sy ny fandikan-dalàna dia tsy hahazoantsika ny fiainana mandrakizay avy amin'Andriamanitra mihitsy. Tonga olombelona Izy mba hanatrarana ny olombelona. (...) — MR, b. 10, tt. 292,293.
FAMALIANA MORA
Vakio ny Jos. 22:21-29 ary ampifandraiso amin'ny Ohab. 15:1. Inona ny lesona azontsika sintonina avy amin'ny valintenin'ireo foko avy any an-dafy atsinanan'i Jordana?
Ny valintenin'ireo voampanga, na dia nivantana sy nahery vaika aza ny fiampangana, no ivon'ity toko ity araka ny lohahevitra misy azy sy araka ny firafiny. Hatreto, dia tsy mbola namaly ny fiampangana natao taminy ireo foko ireo fa nihaino tamim-panginana ny faniniana azy ireo. Raha jerena ny heloka lehibe notondroina ho nataon'izy ireo, dia faka tahaka tokoa ny faharetany, satria nasehony ny tena hevitry ny ohabolana hoe: "Ny farmaliana mora dia mampianina ny fahatezerana mafy; fa ny teny maharary mahatonga fahasosorana."- Ohab. 15:1.
Ny teny nanombohan'izy ireo ny fiarovan-tenany dia fitohitohizan'ny anarana fiantsoana an'Andriamanitry ny Isiraely: El, Elohim, Yahweh (Jos. 22:22). Naverina indroa izany ary nihanitombo ny heriny, satria nanjary fianianana mba hampisava ny fisalasalana sy ny fanendrikendrehana izay saika nitarika adim-poko teo amin'ny Isiraely. Resy lahatra tokoa izy ireo fa fantatr'Andriamanitra tanteraka ary takany ny zava-miseho, ary nantenainy fa ho tonga amin'izany fahatakarana izany koa ireo solontena ireo. Neken'ireo foko roa sy ny antsasaky ny fokon'i Manase ireo koa fa hampamoahina eo anatrehan'i Jehovah izy ireo ka niantso Azy mba hanao famaliana izy raha toa ka hita fa meloka tokoa (ampitahao amin'ny Deo. 18:19; 1 Sam. 20:16).
Fanambarana manaitra no manaraka izany, fanambarana izay manafoana ilay fiampangana amin'ny lafiny iray (tsy natao hanaovana fanatitra ihany ny alitara). Ary amin'ny lafiny iray hafa dia mampiharihary ny antony nanosika azy ireo hanangana alitara izany, tsy inona izany fa ny tahotra andrao hosarahina amin'ny firenen'ny Isiraely, fa tsy fihemorana tsy akory. Araka izany, dia tsy porofon'ny fihemorana, araka izay noheverin'ny hafa, ny nananganan'ireo foko any an-dafy atsinanan'i Jordana ireo an'ilay alitara. Ny mifanohitra amin'izany aza no izy: nanao izany izy ireo noho ny fahatahorany an'i Jehovah, tahaka ireo foko any an-dafy andrefana ihany. Tsy ny jeografia na ny fidadasiky ny lovan'ny Isiraely no fototra iorenan'ny firaisan'izy ireo, fa ny fanoavana ara-panahy asetriny ireo fitakian'i Jehovah.
Hita koa anefa fa vokatry ny fo tokoa ny ahiahin'ireo foko tany an-dafy andrefan'ny ony rehefa naneho fifaliana izy ireo manoloana ny fahitana fa tsy meloka ireo foko tany atsinanan'i Jordana. Tsy nahatsiaro ho resy tao anatin'ny adihevitra nifanaovany tamin'ireo rahalahiny izy ireo, fa naneho fifaliana vokatry ny fo noho ny fahitana fa diso ny ahiahiny. Voasoroka ilay adim-poko teo amin'ny Isiraely ary voatahiry ny maha-iray ilay firenena.
Ahoana ny fomba fiatrehanao ny fanendrikendrehana? Zarao ny sasany amin'ireo fitsipika izay mifehy ny toetra amam-pihetsikao manoloana izany. Azonao jerena ny Sal. 37:3-6, 34, 37 hoenti-mamaly izany.