"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
VAVOLOMBELON'NY HERIN'ANDRIAMANITRA
Araka ny efa nianarantsika (jereo ny lesona 5), dia nomen'Andriamanitra tombontsoa hahafantatra Azy sy hiala amin'ny ratsy fanaony ireo firenena jentilisa. Nandà Azy anefa izy ireo ary niharan'ny fitsaran'Andriamanitra nony farany.
Vakio ny Jos. 7:6-9, izay miresaka momba ny fihetsik'i Josoa tany am-boalohany manoloana ny loza nihatra tamin'izy ireo. Diniho manokana ny Jos. 7:9. Inona no foto-kevitra teolojika manan-danja hita ao amin'ny teniny?
Tamin'ny voalohany i Josoa dia niteny tahaka ireo zanak'Isiraely tao anatin'ny fahoriany taorian'ny nandaozany ny tany Egypta, izay nanao hoe: "Inay anie izahay mba matin'ny tanan'i Jehovah tany amin'ny tany Egypta, raha nipetraka teo anilan'ny fahandroan-kena ka nihinan-kanina ho voky; fa nitondra anay nivoaka ho aty an-efitra hianareo hahafaty mosary izao fiangonana rehetra izao." - Eks. 16:3
Ary hoy i Josoa: "Indrisy, Jehovah Tompo ô! Nahoana no nampita ity firenena ity foana teo Jordana Hianao, hanoloranao anay eo an-tanan'ny Amorita handringanana anay? Inay anie izahay mba nety nitoetra tany an-dafin'i Jordana ihany!" - Jos. 7:7.
Tsy ela taorian'izay anefa, dia nasehony ny ahiahiny lehibe momba ny fahavoazana mety hanjo ny anarana sy ny lazan'Andriamanitra noho io faharesena io. "Ary ho ren'ny Kananita sy ny mponina rehetra amin'ny tany izany, dia hanodidina anay izy ka hamono ny anaranay tsy ho eo amin'ny tany intsony; ary hataonao. ahoana ny anaranao lehibe?" - Jos. 7:9.
Maneho lohahevitra sy foto-kevitra izay ivon'ny fikasan'Andriamanitra ho an'ny Isiraely izany. Na fanirian'Andriamanitra aza ny hahitan'ireo firenena jentilisa manodidina ny zava-dehibe ataon'Andriamanitra ho an'ny olony izay mankató Azy, dia azon'izy ireo atao koa, tahaka an'i Rahaba, ny mianatra hahafantatra Ilay Andriamanitry ny Isiraely amin'ny alalan'ny halehiben'ny fandresen'ny vahoakany. Etsy an-daniny, raha ratsy ny fizotry ny toe-draharaha, tahaka ny nitranga teto, dia hihevitra ireo firenena ireo fa tsy manan-kery sy tsy mahomby ny Andriamanitry ny Isiraely (jereo ny Nom. 14:16; Deo. 9:28), ka mety hanamafy ny fanoheran'ny Kananita izany.
Raha lazaina amin'ny teny hafa, na tao anatin'ny tontolon-kevitra nakan'ny Hebreo ny tany aza, dia tsy maintsy notandrovana fatratra ny laza sy ny voninahitr Andriamanitra, Izay hany fanantenana na ho an'ny Jentilisa, na ho an'ny Isiraely.
Vakio ny Deo. 4:5-9. Amin'ny fomba ahoana no mampitovy antsika Advantista Mitandrina ny Andro Fahafito ankehitriny sy ny fanambarana entintsika, amin'ny Isiraely amin'ny maha-vavolombelona azy teo anatrehan'izao tontolo izao?
"Ampandreneso ny famindramponao aho nony maraina, fa Hianao no itokiako; ampahalalao ahy izay làlana tokony halehako, fa aminao no ananganako ny fanahiko." – Sal. 143:8.
Mofon’aina:
Rehefa nanolotra an'i Jesosy ho an'izao tontolo izao Andriamanitra, dia nampidiriny tao anatin'io fanomezana tokana io ny lanitra iray manontolo. Tsy navelany hihazona ny kileman-toetsika isika, na hanompo Azy araka izay tratrantsika ao anatin'ny fahasimbana noho ny maha-mpanota antsika. Nanao ny zavatra rehetra Izy mba hahatanteraka antsika ao amin'ny Zanany, tsy manana ny fahamarinantsika manokana anefa, fa ny fahamarinan' i Kristy. Omena antsika ao amin'i Kristy ny fahalalana sy ny fahasoavana rehetra; satria ao Aminy "no itoeran 'ny fahafenoan'ny fomban'Andriamanitra rehetra" - Kôl. 2:9.
Natolotr'i Kristy ho antsika ny ainy; fananany isika. Hoy Izy: "Moa tsy fantatrareofanytenanareodiatempolininy Fanahy Masina, Izay ao anatinareo sady efa azonareo tamin'Andriamanitra? Ka tsy tompon'ny tenanareo hianareo. Fa olom-boavidy hianareo; ka dia mankalazà an'Andriamanitra amininy tenanareo." – 1 Kôr. 6:19. Tokony hasehon ' ny zanak'Andriamanitra amin'ny alalan'ny fanatanterahana ny fitakian'Andriamanitra sy amin'ny alalan'ny fanoloran-tena ho Azy ny fitiavan'izy ireo Azy. Amin'izay fotoana izay ihany vao azony ampiasaina eo amin'ny fanompoana Azy izy ireo, ka mba amin'ny alalan'izy ireo no hamantaran'ny hafa ny fahamarinana sy hifaliany amin ' izany.
Tsy miraika amin'ny mahasoa azy ankehitriny sy amin'ny mandrakizay anefa ny vahoakan'Andriamanitra. Hoy ny Tompo amin'izy ireo: "Mitsangàna, mihazavà, fa tonga ny fahazavanao, ary ny voninahitr Jehovah efa miposaka aminao." – Isa. 60:1. Tiany handeha hiasa ao anatin'ny firaisana sy amim-pinoana ary amim-pitiavana izy ireo. Maniry Izy raha mba ao an-tokantrano no manomboka ny asa fanavaozana, eo amin'ny ray sy ny reny, dia hahatsapa ny fiasan'ny Fanahy Masina ny fiangonana. (...)
Amin'ny maha-mpitandrina voate-ndrin' Andriamanitra anareo, ry ray aman-dreny malala, dia tsy maintsy ampiasainareo ny fotoana sarobidy sisa anananareo mba hanaovana ny asa nankininy taminareo. Maniry Izy ny hitaizanareo amim-pahendrena ny zanakareo ho Azy ao an-tranonareo. (...) Mianara amin' i Jesosy; aoka ho mpankatô ny Teniny ianareo. Aoka tsy hahamonamonaina fa hatao mahasarika ny fivavahana; ilain' ny ankizy izany. Tokony hatao izay hahatonga ny ora fivavahan'ny mpianakavy ho ora mahafaly indrindra amin'ny tontolo andro. (...) — RH, 18 Marsa 1902.