"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ary mangataha koa ho anay, mba hamohan 'Andriamanitra varavarana ho an'ny teny hilazanay ny zava-miafina izay an'i Kristy, sady izany no namatorana ahy, mba haharihariko tsara izany tahaka izay tokony hitenenako." - Kô1. 4:3,4.
Mofon’aina:
Tsy niankina tamin'ny kisen-drasendra ny nanomezan' Andriamanitra ny talenta. Izy ilay mahalala ny zavatra rehetra sy mahafantatra tsara ny tsirairay no nanome asa ho an'ny olona tsirairay. (...) Zahan'Andriamanitra toetra isan'andro ny lehilahy sy ny vehivavy, mba hahitany raha toa izy ireo miaiky fa Izy no Mpanome ny zavatra rehetra ananany. Jereny raha toa izy ireo mampiseho ny maha-mendrika ny harena mandrakizay azy. Ny fomba fampiasany ny fananana sarobidy nomen'Andriamanitra azy no manapaka izay ho anjarany mandrakizay.
Amin'ireo fanomezana rehetra izay nomen'Andriamanitra ny zanany, dia tsy misy mety ho tonga fitahiana lehibe kokoa noho ny fitenenana. Amin'ny alalan'ny teny no andresentsika lahatra (...); amin'ny alalany koa no ivavahantsika sy iderantsika an'Andriamanitra; ary amin'ny alalany no ilazantsika amin'ny hafa ny fitiavan' ilay Mpanavotra. Tian' Andriamanitra raha atokantsika ho amin'ny fanompoana Azy io fanomezana iray io (...). Ary raha manapaka ao am-pontsika i Kristy dia hiseho eo amin'ny tenintsika ny fahadiovan'ny toetra novolavolainy sy ny hatsaran-tarehy ary ny hanitr'izany. (...) Tandremo tsara ny teny lazainao. (...)
Manana hery miasa mangina eo amin'ireo mifanerasera aminy ny tsirairay avy amintsika. Andriamanitra no nanome antsika izany hery miasa mangina izany, ary tompon'andraikitra ny amin'ny fomba ampiasana izany isika. Fikasan'Andriamanitra ny hampiasana izany amin'ny tsara kanefa miankina amintsika ny fanapahan-kevitra raha toa ho madio sy manandratra ny hery miasa mangina avy amintsika na ho tahaka ny aretin-dratsy mahafaty. Ireo izay mpiombona amin'ny toetran'Andriamanitra dia hampiasa hery miasa mangina tahaka ny an'i Kristy. Miaraka amin'izy ireo eny an-dalana ny anjely masina, ary mahazo fanampiana sy fitahiana izay rehetra mifanerasera aminy. Ireo izay tsy mandray an'i Kristy ho Mpamonjiny manokana kosa dia tsy afaka hampiasa hery miasa mangina ho amin'ny tsara eo amin'ny hafa. (...) Tsy manana fanantenana ny amin'ny fiainana mandrakizay izy ireo, ary tarihiny ho amin'ny fahaverezana ny hafa amin'ny ohatra asehony (...). - ST, 21 Janoary 1897.
Tsara mandrakariva ny manantitrantitra ny fifandraisan'ny fitiavana sy ny lalána. Voalazan'ny Soratra Masina tokoa fa ny fitiavana no fahatanterahana ny lalana.
Ampianarin'i Paoly ao amin'ny Röm. 13:8-10 fa "izay tia ny namany dia efa nahatanteraka ny lalana" (and. 8). Rehefa avy nitanisa ny ankamaroan ireo didy enina farany ao amin'ny Didy folo i Paoly dia nanambara fa ireny didy rehetra ireny dia "efa ao anatin'izao teny izao hoe: 'Tiava ny namanao tahaka ny tenanao" and. 9. Lazain'i Paoly mazava fa "ny fitiavana no fahatanterahana ny lalana and. 10. Ary hazavainy indray ao amin'ny Gal. 5:14 fa "tanteraka amin'ny teny iray ihany ny lalåna rehetra, dia izao: 'Tiava ny namanao tahaka ny tenanao'." Kanefa ilay karazana fitiavana manao ahoana no mahatanteraka ny lalana?
Vakio ny Mat. 23:23,24, Inona no ambara amin'ny hoe: "izay lehibe amin'ny lalàna"? Vakio ny Deo. 5:12-15 sy ny Isa. 58:13,14. Ahoana no anehoan'ireo andininy ireo ny fifandraisana misy eo amin'ny lalana (Indrindra ny didy momba ny Sabata) sy ny lanjan'ny rariny sy ny fanafahana eo imason'Andriamanitra?
"Ny rariny sy ny famindrampo ary ny finoana" no lazain'i Jesōsy ho "izay lehibe amin'ny lalana". Raha ny didy momba ny Sabata manokana dia hitantsika ao amin'ny Soratra Masina fa mifandray tanteraka amin'ny fanafahana sy ny rariny izany.
Ao amin'ny Deo. 5, ny didy momba ny Sabata dia mifototra amin'ny fanafahan Andriamanitra ny Isiraely tamin'ny fanandevozana. Izany hoe, ny Sabata dia tsy tsangambaton'ny Famoronana fotsiny fa fahatsiarovana ny fanafahana tamin'ny fanandevozana sy ny fampahoriana koa. Ary ao anatin'ny tontolon-kevitry ny tsy fanaovana izay tian'ny tena ka manao ny Sabata ho fahafinaretana sy miravoravo amin'i Jehovah (Isa. 58:13,14), dia ny asam-pitiavana sy ny rariny ho an'ny hafa no asongadin'izany- ny fanaovan-tsoa, ny fanomezana sakafo ny noana, ny fampiantranoana ny ory manjenjena (jereo ny Isa. 58:3-10).
Eo anatrehan'ireo fampianarana rehetra ireo (sy ny maro hafa), izay maniry ny hanatanteraka ny lalána amin'ny alalan'ny fitiavana dia tokony hitandrina tsy ny amin'ny ota atao ihany fa ny amin'ny tsara tsy atao koa. Satria ny fitiavana ho fahatanterahana ny lalåna dia tsy fitandremana ny lalana amin'ny heviny hoe miezaka tsy hanota fotsiny ihany, fa tafiditra ao koa ny fanaovan-tsoa amim-pahavitrihana dia asam-pitiavana izay mampandroso amim-pahatokiana ny rariny sy ny famindram-po. Mihoatra lavitra noho ny tsy fandikana izay voasoratra ao amin'ny lalàna ny atao hoe mahatoky amin'Andriamanitra.