"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
HERY HOENTI-MANKATÒ
Vakio ny Ezek. 36:26-28. Ahoana no fisehon'ny fankatoavana eo amin'ny fiainantsika?
Intelo ny Isiraelita no nanambara tamin-kafanam-po fa hankato an’Andriamanitra (Eks. 19:8; Eks. 24:3, 7). Zava-manan-danja ny fankatoavana, na dia ampianarin'ny Baiboly aza fa malemy sy tsy tanteraka ary marefo sy mpanota isika olombelona. Tsy teo amin'ny tantaran'ny Isiraely fahiny ihany no nanehoana izany fahamarinana mampalahelo izany fa manerana ny tantaran'ny vahoakan'Andriamanitra rehetra.
Ahoana àry no hahaizantsika manara-dia an'Andriamanitra amim-pahatokiana? Izao no vaovao mahafaly: rehefa mibaiko antsika Andriamanitra, dia manome hery hoentintsika manatanteraka izany. Tsy avy ao anatintsika ny fanampiana fa avy ety ivelany, ary izany no manampy antsika hanao araka ny fitakian'Andriamanitra; Asany izany. Asehon'ny mpaminany Ezekiela mazava tsara izany ao anatin'ny famintinana ara-teolojia ataony ao amin'ny Ezek. 36:26, 27. Andriamanitra irery no mahay manao famindrana fo, esoriny ny fo vatontsika ka soloany fo nofo izay mety andairan'ny fihetsehampo. Araka ny nampahatsiahivin'i Josoa ny mpihaino azy hoe: "Tsy mahay manompo an'i Jehôvah hianareo." - Jos. 24:19.
Azontsika atao ny mandray fanapahan-kevitra hanara-dia an'i Jehôvah , izany no anjara asantsika. Tsy maintsy manao safidy isika, safidy ny hilefitra tanteraka Aminy isan'ora isa-minitra. Tsy ananantsika mantsy na dia ny hery hoenti-manatanteraka ny safidintsika hanompo Azy araka ny nahim-po aza. Rehefa atolotsika an'Andriamanitra kosa ny fahalementsika, dia hampahery antsika Izy. Hoy i Paoly: "fa ny fahalemeko no fahatanjahako." - 2 Kôr. 12:10.
Mariho ny "Izaho" ambaran'Andriamanitra ao amin'ny Ezek. 36:24-30: Andriamanitra no manangona, manadio, manaisotra, manome, manisy ary manetsika ny fonao mba hitandrina tsara ny Lalány. Izay ataony no hataonao. Iray aminao Izy, ary raha miray Aminy ianao, dia hanao araka izay ataony koa. Ho velona ary ho feno hery sy aina ny firaisanao amin'Andriamanitra.
Mbola ny asa izay ataon'Andriamanitra hatrany no ifantohan'izao andalan-tSoratra Masina izao. Hoy ny Baiboly: "Ary ny Fanahiko no hataoko ao anatinareo, ka hahatonga anareo handeha araka ny lalako sy hitandrina ny fitsipiko ka hanaraka azy. Ezek. 36:27. Mandidy ny olona hankato Andriamanitra ary manome azy ireo hery hoenti-mankatò. Ampiany ny vahoakany hanatanteraka ny fitakiany aminy. Fanomezana avy amin'Andriamanitra ny fankatoavana (fa tsy asa tontosa na vitantsika fotsiny), tahaka ny maha-fanomezana avy Aminy koa ny fanamarinana sy ny famonjena (Fil. 2:13).
Raha efa nampanantenaina antsika ny hery hoenti-mankatò, nahoana isika no mbola mora lavo ao anatin'ny fahotana ihany?
" Fa hahazo hery hianareo amin’ny hilatsahan’ny Fanahy Masina aminareo, ary ho vavolombeloko any Jerosalema sy eran’i Jodia sy Samaria ary hatramin’ny faran’ny tany. " Asa. 1:8.
Mofon’aina:
Ravoravo ny foko raha nahita fa tena maro tamin’ireo vao niova fo no mbola tovolahy sy tovovavy. Nanjary nalefaka sy nanjakan’ny fitiavan’i Jesosy ny fon’izy ireo, raha nahatsapa ny asa tsara nataon’Andriamanitra ho an’ny fanahiny. Tena vanim-potoana sarobidy tokoa izany. “Fa amin’ny fo no inoana hahazoana fahamarinana, ary amin’ny vava no anekena hahazoana famonjena.” – Rôm. 10:10. Enga anie ka tsy hanary na oviana na oviana ny hafanan’ny fitiavany voalohany ireo fanahy ireo (...).
Zava-dehibe ny hahatsapan’ireo izay vao niditra ao amin’ny finoana ny andraikiny amin’Andriamanitra, izay niantso azy ireo ho amin’ny fahalalana ny fahamarinana sy nameno ny fony tamin’ny fiadanany masina, mba hananan’izy ireo hery miasa mangina manamasina eo amin’ireo izay ifaneraserany. “Hianareo no vavolombeloko, hoy Jehôvah”.
Nanankinan’Andriamanitra asa ny olona tsirairay mba hampahafantatra ny famonjeny amin’izao tontolo izao. Tsy misy fitiavan-tena na fizahan-tavan’olona eo amin’ny tena fivavahana marina. Mahenika izao rehetra izao sady mahery ny filazantsaran’i Kristy. Faritana ho toy ny fanasin’ny tany, masirasira manova ny zava- drehetra, fanazavana mamirapiratra ao anatin’ny haizina izany. Tsy haintsika ny hihazona ny fankasitrahana sy ny fitiavan’Andriamanitra ary hifaly amin’ny fifandraisana Aminy, kanefa tsy hahatsapa ny andraikitsika manoloana ireo fanahy izay nahafatesan’i Kristy, mitoetra ao anatin’ny fahadisoana sy ny haizina, ka very ao anatin’ny fahotany.
Raha ireo izay milaza fa mpanara-dia an’i Kristy no tsy mitondra tena tahaka ny fahazavana ho an’izao tontolo izao, dia hiala amin’izy ireo ilay hery mahavelona (...). Tsy maintsy manandratra ny hazo fijaliana ny rehetra, ary handray amim-pahatsorana sy fitiavana ary fanetren-tena ny adidy nankinin’Andriamanitra taminy, ka hanao ezaka manokana ho an’ireo manodidina azy, izay mila fanampiana sy fahazavana.
Izay rehetra manaiky izany adidy izany dia hanana traikefa maro isan-karazany, ho feno hafanam-po, ary hohatanjahina sy hovelombelomina hahazo hery vaovao sy maharitra mba hiasa amin’ny tahotra sy ny hovitra hahatanteraka ny famonjena azy ireo, satria Andriamanitra no miasa ao anatiny na ny fikasana na ny fanaovana hahatanteraka ny sitrapony. — RH, 21 Jolay 1891.