"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Dia nahare feo mahery tany an-danitra aho nanao hoe: Ankehitriny dia tonga ny famonjena sy ny hery sy ny fanjakan'Andriamanitsika, ary ny fahefan'ny Kristiny, satria nazera ilay mpiampanga ny rahalahintsika, dia ilay miampanga azy eo anatrehan'Andriamanitsika andro aman'alina. " Apôk. 12:10.
Mofon’aina:
Mitarika ny olony Andriamanitra hiala amin’ny zava-betaveta rehetra eto amin’izao tontolo izao, hahafahan’izy ireo mitandrina ny Didiny; noho izany dia tsy misy fetra ny haromotan’ilay “mpiampanga ny rahalahintsika". “Nidina ho any aminareo ny devoly izay manana fahatezerana lehibe satria fantany fa kely sisa ny androny” – Apôk. 12:12.
Eo alohantsika ny tany nampanantenaina tena izy. I Satana kosa dia vonona hanapotika ny vahoakan’Andriamanitra mba hanala azy eo amin’ny lovany. Izao no fampitandremana izay tena ilaina indrindra amin’izao ankehitriny izao: “miambena sy mivavaha hianareo mba tsy hidiranareo amin'ny fakam-panahy.” – Mat. 26:41. Miaina ao anatin’ny fotoana lehiben’ny andro fanavotana isika izao. (...)
Izay rehetra manana ny anarany voasoratra ao amin’ny bokin’ny fiainana dia hahalala fa ao anatin’ny fotoan’andro fohy handanjana ny aminy, dia hampahory ny fanahiny eo anatrehan’Andriamanitra amin’alahelo noho ny ota ho fibebahana marina tokoa. Tsy maintsy misy fanadihadiana lalina atao amin’ny fo. Tsy maintsy esorina ny tsy firaihan’ny fanahy sy ny vosobosotra rehetra niainan’ny Kristianina. Hisy ady maty eo anoloan’izay miezaka handresy ny fironana ratsy ho amin’ny fifehezan-tena.
Asan’ny tsirairay ny fiomanana. Tsy vonjena faobe isika. Ny fahadiovana sy ny fanoloran-tenan’ny isam-batan’olona dia tsy afaka hisolo ny toetra tsara any amin’ny hafa. Handalo fitsarana eo anatrehan’Andriamanitra avokoa ny firenena rehetra ka Izy no hanadihady ny fiainan’ny tsirairay lalina indrindra. (...)
Ny fitsarana dia mizotra ankehitriny ao amin’ny fitoerana masina any ambony (...) Tsy ho ela, na dia tsy misy mahalala aza, dia anjaran’ny velona no handalo eo (...) Rehefa tapitra ny fitsarana famotopotorana, dia tapaka hatreo ny hoavin’ny olona rehetra na ho amin’ny fiainana na ho amin’ny fahafatesana. Ny fiala-nenina farany dia ho tapitra ao ana tin’ny fotoana fohy alohan’ny hisehoan’ny Tompo eo amin’ny rahon’ny lanitra. I Kristy ao amin’ny Apôkalipsy, mibanjina izany ora izany dia manao fanambarana: "Indro avy faingana Aho, ary eto amiko ny famaliako mba hamaliako ny olona rehetra araka ny asany.” – Apôk. 22:12. — GH, Aog. 1910.