"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Dia homeko fo iray izy, ary hasiako fanahy vaovao ao anatinareo; ary hesoriko amin'ny nofony n’y fo vato ka homeko fo nofo izy mba handehanany araka ny didiko sy hitandremany ny fitsipiko ka hanarahany izany, ary izy dia ho oloko, ary Izaho ho Andriarnaniny". Ezek. 11:19,20.
Mofon’aina:
Efa nasehon'Andriamanitra tamin'ny fomba mazava ny Sitrapony mahakasika ny famonjena .ny mpanota. Ny toe-tsaina izay hita ao amin'ny maro, ny fisalasalana sy ny tsy finoana raha toa hamonjy azy tokoa Andriamanitra na tsia, dia fisalasalana momba ny toetran' Andriamanitra mihitsy. (...)
Horaisin'i Jehovah ny mpanota rehefa mibebaka sy mahafoy ny fahotany. (...) Ny tanjon'ny nanolorana ny Zanak'Andriamanitra noho ny fahotan'izao tontolo izao dia ny mba hamonjena ny olona, tsy ao anatin'ny fandikan-dalana sy ny tsy fahamarinana anefa, fa amin'ny alalan'ny fialana amin'ny fahotana sy ny fanasana ny toetrany mba hadio (...). Tiany raha esorina amin'ny mpanota ny zava-maniratsira rehetra izay halany, nefa tsy maintsy miara-miasa Aminy amin'izany izy ireo. Tsy maintsy afoy sy ankahalaina ny fahotana, ary raisina amin'ny finoana kosa ny fahamarinan' i Kristy. Amin'izay vao hiara-miasa amin'ny olombelona ny lanitra.
Aoka isika hitandrina andrao hanome toerana ny fisalasalana sy ny tsy finoana ka himonomonona momba an' Andriamanitra amin'ny fanehoana toetra kivy, sary diso momba Azy mantsy no asehontsika amin'izao tontolo izao amin'izany. Milahatra hiandany amin' i Satana isika amin' izay. (…)
(...) Aza omena vahana ilay mpaka fanahy fa -laza° hoe: "Efa maty i Jesosy mba hahavelona ahy. Tia ahy Izy any tsy sitrany ny hahavery ahy. Manana Ray any an-danitra izay be fiantra aho; ary na dia nanararaotra ny Fitiavany aza aho (...), dia hitsangana aho ka hody any amin'ny Raiko ary hanao Aminy hoe: "efa nanota (...) aho ka tsy mendrika hatao hoe zanakao intsony; fa ataovy tahaka ny anankiray amin'ny olona karamainao aho."- Lio. 15:18, 19.
Lazain'ny fanoharana aminao ny fomba handraisana ilay nania (...) Tahaka izany no anehoan'ny Baiboly ny fahavononan'Andriamanitra handray indray ny mpanota mibebaka sy miverina Aminy. — TFC, b: 5, ft. 631,632.
AMIN'NY FAHITSIANA SY NY FAHAMARINANA
Inona no nasain'i Josoa nataon'ireo Isiraelita? (Jos. 24:14,15). Midika inona ny hoe manompo an'l Jehôvah amin'ny fahitsiana sy ny fahamarinana?
Ny fiantsoana nataon'i Josoa dia maneho mazava fa tsy maintsy misafidy ny Isiraely na hitoetra ho firenena miavaka sy honina ao amin'ny tany amin'ny alalan'ny fankatoavana ny Mpamorona azy, na hiverina ho tahaka ny iray amin'ireo mponina marobe mpanompo sampy izay tsy manana ny maha-izy azy ary tsy manan-tarnjona sy iraka hotanterahina. Azy ireo ny safidy.
Roa sosona ny antso nataon'i Josoa: ny hananan'ny Isiraely fahatahorana an'i Jehôvah sy ny hanompoan'izy ireo Azy "amin'ny fahitsiana sy ny fahamarinana." Ny fahatahorana an'i Jehovah dia tsy midika ho fangovitana sy fisamboaravoaran'ny fihetsehampo tsy mitsahatra. Tsy izany, fa manondro ny fanajana fatratra sy ny fahatahorana izay teraka avy amin'ny fiaikena ny fahalehibiazan Andriamanitra tsy hay takarina sy ny fahamasinany ary koa ny maha-tsy manam-petra Azy izany, ary koa manondro ny fahakelezantsika sy ny maha-mpanota sy manam-petra antsika. Ny fahatahorana an'Andriamanitra dia fahatsapana mandrakariva ny halehiben ireo fitakiany, fiaikena fa tsy Raintsika any an-danitra fotsiny Izy fa Andriamanitra Mpanjaka koa. Ny fahatsapana tahaka izany no hitarika ho amin'ny fiainam-pankatoavana (Lev. 19:14; Lev. 25:17, Deo. 17:19; 2 Mpanj. 17:34). Raha hoenti-milaza ny toetra ao anatiny izay tokony hananan'ny Isiraelita anankiray ny "fahatahorana", dia ny fanompoana kosa no vokatr'izany fahatahorana an'Andriamanitra izany.
Teny hebreo roa no mamaritra ny fanompoana notakina tamin'ny Isiraely: "amin'ny fahitsiana" ary "amin'ny fahamarinana." Ny teny voalohany (tamim) dia ampiasaina indrindra ho mpamari-toetra hoenti-milaza ny fahatanterahan'ny biby izay atao fanatitra. Ny teny faharoa izay manondro ny fanompoan'ny Isiraely dia ny "fahamarinana," na koa ny "fahatokiana" (Heb. 'emet). Hoenti-milaza tsy fiovaovana izany ankapobeny. Hoenti-manondro an'Andriamanitra io teny io, Izy ilay mahatoky tanteraka amin'ny Isiraely.
Azo ianteherana sy mendri-pitokisana ny olona mahatoky. Raha ny marina, dia mangataka amin'ny Isiraely i Josoa mba hanehoan'izy ireo fahatokiana amin' Andriamanitra tahaka ny fahatokian'Andriamanitra amin'ny vahoakany teo amin'ny tantara hatrizay. Tsy fanarahana ivelambelany ireo Fitakiany fotsiny izany fa fahitsiam-po tsy mizarazara. Tokony ho hita taratra eo amin'ny fiainan'izy ireo ny fankasitrahana an'Andriamanitra noho izay efa nataony ho azy. Raha ny marina, dia tahaka izany koa no tokony hifandraisantsika amin'izao andro izao amin'i Jesôsy.
Midika inona ho anao ny hoe manompo an'i Jehôvah "amin'ny fahitsiana" sy amin'ny "fahamarinana"? Inona avy ny zavatra mety hanembantsembana eo amin'ny flainanao ka misakana ny fanoloran-tenanao amin'ny fahafenoana ho an'Andriamanitra?