"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Amin 'ny fanahiko no aniriako Anao nony alina; eny, ny saiko ato anatiko no itadiavako Anao fatratra; fa mamely ny tany ny fitsaranao, dia mianatra fahamarinana ny mponina amin 'izao tontolo izao." – Isa. 26:9.
Mofon’aina:
Ny fitiavan'ny Mpamonjy no manery ireo iraka hitondra ny hafatra any amin'ireo izay very. Endrey, mahatalanjona manao ahoana loatra re ny fahalianana sy ny ezaka ataon'i Kristy ho an'ny mpanota e! Na dia atositosika sy hitsakitsahina mafy amin'ny fo vato aza ny Fitiavany, dia mbola miverina miangavy sy mitalaho amin-kery lehibe Izy manao hoe: "Indro efa mitsangana eo am-baravarana aho ka mandondona." – Ap6k. 3:20. Misarika sy mambabo amin-kery tsy mety resy ny Fitiavany mandra-pahatongan'ny fanahy ho voataona hanatona.
(...) Mambabo azy ireo amin'ny Tenin'ny fitiavany sy ny heriny Izy; satria ny Tenin'Andriamanitra no tsorakazon'ny Heriny. Izao no lazainy: "Tsy tahaka ny afo va ny teniko? hoy Jehovah, ary tsy tahaka ny kanonta manorotoro ny vatolampy va?"– Jer. 23:29.
Rehefa alefan'ny Fanahy Masina ao am-pon'ny olona ny Tenin' Andriamanitra, dia mahery tokoa izany ka mandrodana ireo mandan' i Satana. Tsy misy azon'ny lehilahy sy vehivavy voafetra atao manoloana ilay fifanandrinana goavana, raha tsy noho ny Tenin'Andriamanitra ihany. Tsy hain'izy ireo ny hikasika amim-pahombiazana ny fon'ny olombelona izay mafy sy miziriziry ary mikatona sy mihidy (...). Na izany aza dia omen'Andriamanitra fahendrena ny lehilahy sy ny vehivavy, ka ny fanahy faran'izay malemy dia afaka ny ho tonga tahaka an' i Davida noho ny finoana an'Andriamanitra.
Raisin'ny Tompo ho Azy ireo izay feno fanoloran-tena, eny, fa na dia lehilahy sy vehivavy tsy nahitafianarana sy tso-piaina aza, ka irahiny handroso hitondra ny hafa-pampitandremany. Manetsika ny fon'izy ireo amin'ny alalan'ny Fanahiny Izy; omeny tanjaka sy hery ara-panahy izy ireo, koa dia afaka handroso miaraka amin'ny Tenin'Andriamanitra sy hitaona ny olona hanatona. Amin' izany dia fanahy maro mahantra sy osa, izay maty mosary sy maniry mafy ny Mofon'ny fiainana no hiala avy amin'ny fahalemeny ka hohatanjahina. (...) — RH, 24 Septambra 1895.
FAMPODIANA HO AMIN'NY TANY
Vakio ny Jer. 24:6; Jer. 31:16; Ezek. 11:17; Ezek. 28:25 ary ny Ezek. 37:14.25. Inona no teny fikasan ‘Andriamanitra mikasika ny fiverenan'ny Isiraely any amin'ilay Tany Nampanantenaina, ary ahoana no nahatanterahan'izany?
Nandritra ny fotoam-pahababoana tany Babylona, dia tsy fanandramana maho-nena ihany no niainan'ny Isiraelita, ny tsy fananany tany izany. Hitan'izy ireo tamin' izany koa mantsy fa ny teny fikasana mikasika ny fifandraisany amin'Andriamanitra, na dia notanterahina tamin'ny alalan'ny fampanantenana azy ny tany aza, dia tsy niankina tamin'ny fitoeran'izy ireo tao amin'ilay tany na voafetran'izany. Rehefa niaiky ny fahotany sy nibebaka ary nitady an'i Jehovah tamin'ny fony rehetra ny Isiraelita, dia notanterahin'Andriamanitra indray ny teny fikasany, ka nampodiny ho any amin'ny taniny indray izy ireo ho fanehoana ny famerenana azy amin'ny laoniny. Izany hoe, mbola Andriamanitr'izy ireo hatrany Izy, na dia tsy tao amin'ilay tany aza izy ireo.
Na izany aza, misy fepetra ny teny fikasana mikasika ny fonenan'ny Isiraely mandrakizay eo amin'ny tany (Deo. 28:63,64; Jos. 23:13,15; 1 Mpanj. 9:7; 2 Mpanj 17:23; Jer. 12:10-12), tahaka izany koa ny teny fikasana ny amin'ny hampodiana azy ireo indray ho ao sy ny hanomezana azy fiadanana sy fahombiazana aorian'ny fahababoana. Eo ankilan'izany, ireo mpaminanin'ny TT dia nanondro ny famerenana amin'ny laoniny izay hataon'ny mpanjaka iray eo amin'ny seza fiandrianan'i Davida (Isa. 9:5,6; Zak. 9:9,16). Tanteraka io teny fikasana io teo amin'ny fiainan'i Jesosy Kristy sy ny fahafatesany ary ny fitsanganany tamin'ny maty. Ao Aminy no hahatanteraka ireo teny fikasana rehetra nomena ny Isiraely fahiny.
Tsy tononina mivantąna ny Tany Nampanantenaina ao amin'ny TV; ambara amintsika kosa fa efa tanteraka ao amin'i Jesosy Kristy sy amin'ny alalany ireo teny fikasan Andriamanitra (2 Kôr. 1:20; Röm. 15:8). Araka izany, noho ny amin'i Kristy, dia nomena heviny vaovao ny tany, ka nanjary tandindon'ny fitahiana ara-panahy izay irin'Andriamanitra homena ireo vahoakany mahatoky ety sy amin'izao fotoana izao (Efes. 2:6) ary rahatrizay.
Any amin'ny tany vaovao no ho fahatanterahana faratampon'ny teny fikasan' Andriamanitra momba ny fitsaharana, sy ny fiainana be dia be ary ny fiadanana eo amin'ny tany, tany vaovao izay tsy hisy fahotana sy ny vokany rehetra. Araka izany, ny fanantenantsika amin'ny maha-Kristianina antsika dia miorina amin'ny teny fikasan'i Kristy fa hiverina Izy ary hanorina ny fanjakany mandrakizay eo amin'ny tany izay havaozina indray aorian'ny arivo taona any an-danitra. Izany no ho fahatanterahana faratampon'ireo teny fikasana rehetra mikasika ny tany.
Vakio ny Jao. 14:1-3 sy ny Tit. 2:13 ary ny Apok. 21:1-3. Inona no fanantenana faratampony ho antsika ao amin'ireo toko sy andininy ireo, ary nahoana ny fahafatesan'i Jesosy no antoka ho an'ny fahatanterahan'izany fanantenana izany?