"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
"Ary tamin'ny andro fahafito dia vitan’Andriamanitra ny asa efa nataony; ary dia nitsahatra tamin'ny andro fahafito Izy tamin'ny asany rehetra izay efa nataony." - Gen. 2:2.
Mofon’aina:
Nohamasinin'Andriamanitra sy notahiny ilay andro nitsaharany tamin'ny asany rehetra mahagaga. (...) Natao ho tsangambato fahatsiarovana mandritra ny taona rehetra mifandimby izany, mandra-pifaran'ny tantaran'ny tany.
Nanafaka ny Hebreo tamin'ny fanan-devozan'ny Egiptianina Andriamanitra, ary nandidy azy ireo hitandrina ny Sabatany sy hanaja ny lalàna nomena tao Edena. Nanao fahagagana isan-kerinandro ny Tompo mba hampitoetra ao an-tsain'izy ireo fa nanorina ny Sabata hatrany am-piandohan'izao tontolo izao Izy. (...)
Tonga tany an'efitr'i Sinay izy ireo tamin'ny volana fahatelo, ary teo no nanambarana ny lalàna, teo an-tampon-tendrombohitra, tamin'ny fomba manetriketrika sy miezinezina. Efa ela tokoa ny Isiraely no nandre sy nahita ny fanaon'ny mpanompo sampy tany Egipta, hany ka veriny tamin'ny ampahany lehibe ny fahalalana an'Andriamanitra sy ny lalàny ary ny fahatsapany ny maha-zava-dehibe sy masina ny Sabata. Koa nohamafisina fanindroany ny lalàna ho fampahatsiarovana azy ireo ny amin'izany zavatra izany. (...)
Hoy i Jehôvah tamin'i Mosesy: "milazà amin'ny Zanak'Isiraely hianao hoe: Ny Sabatako no tandremo." — Eks. 31:13a. Satria te hanafoana ny lalàn'Andriamanitra ny olona sasany dia manazava io "Sabatako" io ho ny Sabata ankalazain'ny Jiosy isan-taona. Kanefa tsy mifandrindra amin' ity fitakiana mazava manaraka azy ity izany hevitra izany: "fa famantarana ho amiko, sy ho aminareo hatramin'ny taranakareo fara mandimby izany, mba ho fantatrareo fa Izaho no Jehôvah Izay manamasina anareo. Koa tandremo ny Sabata, fa masina aminareo izany; izay tsy manamasina azy dia hatao maty tokoa, fa izay rehetra manao raharaha amin 'izany dia hofongorana tsy ho amin'ny. fireneny. Henemana no hanaovana raharaha; fa ny andro fahafito dia tena fitsaharana ka masina ho an 'i Jehôvah (...). Dia hotandreman'ny Zanak'Isiraely ny Sabata hankatoavany azy hatramin'ny taranany fara mandimby, dia fanekena mandrakizay izany. Ho famantarana amiko sy amin'ny Zanak'Isiraely mandrakizay izany; fa tamin 'ny henemana no nanaovan Jehôvah ny lanitra sy ny tany, ary tamin’ny andro fahafito dia nitsahatra Izy ka niala sasatra." — Eks. 31:13b-18. — RH, 30 Aogôsitra 1898.
Teraka tao Amerika ny Fiangonan'ny sisa, dia teo amin'ilay toerana nitadiavan'ireo 'ireo nenjehina fahafahana ara-pivavahana indrindra, tamin'ireo taonjato faha-17 sy faha-18. Efa ela no nisian'ny korontana teo amin'ny lafiny ara-pivavahana sy ara-politika tany an-toeran-kafa; koa inoana fa tsy nisy toerana hafa ankoatra io tany vaovao io, izay tonga Etazonia taty aoriana, nahafahan'ilay fihetsehana nandroso haingana dia haingana sy tamin-kery toy izao.
Vakio ny Apôk. 10:1-11, izay manoritsoritra ny nipoiran'i fihetsehana io. Mariho ireo singa sasantsasany efa nianarantsika, toy ny "firenena", ny tany, ny ranomasina. Inona ny zava-dehibe ampahafantarina anao ao? Aoka anefa hitandrina mba tsy hivaona eo am-panazavanao izany.
Toy ireo anjely telo ao amin'ny Apôk. 14 sy ilay anjely ao amin'ny Apôk. 18, dia niantso tamin'ny feo mahery koa ilay anjely eto. Fotoana manan-danja lehibe eo amin'ny tantara no resahina, izay ampiorenana ny asan'ny fiangonana rehefa miorina ny asan'ny fiangonana sisa ho an'ireo "olona maro sy ny firenena maro sy ny fiteny maro ary ny mpanjaka maro." - Apôk. 10:11.
Mitazona "boky kely" ilay anjely azo inoana fa ny bokin'i Daniela io (jereo ny Dan. 12:4) izay sambany vao nosokafana taorian'ny taonjato maro. Ny tongony iray teo ambonin'ny ranomasina ary ny iray teo ambonin'ny tany. Azo heverina araka izany fa mahafaoka ny tany manontolo ilay hafatra, na ny Tontolo fahiny na ny Vaovao. Mety hidika koa izany fa ho an'ny firenena rehetra ilay hafatra: dia ireo monina eto ambonin'ny tany sy ireo monina any amin'ny ranomasina -"jentilisa".
Hanazava ny tany manontolo ny voninahitr'Andriamanitra amin'ny farany, ary ho voatory amin'ny rehetra ireo hafatra farany ao amin'ny Apôk. 14. Tahaka ny Isiraely dia ny hitory ny filazantsara "amin'izao tontolo izao (...) ho vavolombelona amin'ny firenena rehetra" no iraka ampanaovina antsika, "dia vao ho tonga ny farany" - Mat. 24:14.
Ho amin'ny fiafarana miezinezina no itondran'Andriamanitra ny tantaran'ny taranak'olombelona: tapitra hatreo ny fanjakan'olombelona, ary apetraka eo amin'ny fiandrianana mandrakizay kosa i Kristy. Vakio ny Dan. 2:34,35,44,45. Ambaran'ny Baiboly mazava tsara fa holevonina tsy hisy intsony ireo fanjakana rehetra eto an-tany, mandra-pahafoana tanteraka ireo vokany mahatsiravina, ka ny fanjakan'Andriamanitra mandrakizay no ho solony, izay tsy hisy fahotana, na fahoriana, na aretina, na faharatsiana, na fahafatesana intsony.
Jereo fa voalazan'ny faminaniana ao amin'ny Dan. 2 sy 7 an-tsipiriany ny fisandratana sy ny faharavan'ireo fanjakana rehetran'izao tontolo izao ireo. Mahatalanjona tokoa ny fahatanterahan'ireo faminaniana ireo antsakany sy andavany raha dinihina ny vanim-potoana nanoratan'i Daniela azy. Nahoana no tokony hanampy antsika izany hatoky an'Andriamanitra ny amin'llay fanjakana farany mandrakizay - dia ny fanjakan'Andriamanitra?