"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
Vakio ny IFM, toko 73: "Aza malahelo ny fonareo".
"Diso fanantenana ny Tompo rehefa ambany fihevitra ny tenany ny vahoakany. Tiany raha manombana ny tenany araka ny vidiny nataony taminy taminy ireo lova o lova nofidiny Irin' Andriamanitra izy ireo, raha tsy izany dia fsy nalefany ny Zanany hanao iraka nandany be toy izany hanavotana azy ireo. Manana ny hampiasany azy Izy, koa mahafaly Azy ny hanaovan'izy ireo fangatahana ambony indrindra Aminy, mba hanomezany voninahitra ny anarany. Mahazo manantena zava-dehibe izy raha mino ny teny fikasany.
"Midika zavatra betsaka anefa izany mivavaka amin'ny anaran'i Kristy izany. Midika izany fa tokony hanaiky ny toetra amam-panahiny isika, haneho ny toe-tsainy, ary hanatanteraka ny asany. Misy fepetra ny fanatanterahana ny teny fikasan'ny Mpamonjy 'Raha tia Ahy hianareo, hoy Izy, dia hitandrina ny didiko'. Tsy mamonjy ny olona ao amin'ny fahotana Izy, fa ho afaka amin'ny fahotana; ary izay tia Azy dia fitiavany amin'ny alalan'ny fankatoavana. hampiseho ny
"Avy amin'ny fo ny tena fankatoavana marina rehetra. Asan'ny fo miaraka amin'i Kristy dra amin'ny tenany ny eritreritsika izany. Ary raha manaiky isika, dia hataony mitovy indrindra amin'ny sy ny zava-kendrentsika, ny fontsika sy ny saintsika hampitoviany indrindra amin'ny sitrapony, hany ka rehefa mankato Azy isika dia tsy manao afa-tsy ny manatanteraka ny fironana ao amintsika ihany. Ny sitrapo voadío sy nohamasinina, dia hahita ny fifaliany ambony indrindra eo amin'ny fanaovana fanompoana Azy. Rehefa mahafantatra an'Andriamanitra, satria tombontsoa ho antsika ny mahafantatra Ázy, dia hanjary fiainam- pankatoavana mitohy ny fiainantsika. Ny fankafizana ny toetra amam-panahin'i Kristy. ny firaisana amin'Andriamanitra, dia hahatonga ny fahotana ho maharikoriko antsika." -IFM, tt. 556,557, ed. 2023.
FANONTANIANA hifanakalozan-kevitra
1. Ahoana izany "mandray tsy amim-pitiavan-tena" izany? Araka ny hevitrao, ho toy ny ahoana ny fifandraisan'ny mpanome sy ny mpandray any amin'ilay lanitra sy tany vaovao?
2. Nantsoin'ireo mpitondra hafatra avy lavitraavy any amin'ny toerana tsy taka-maso indrindra na dia ampiasana ny fara-fahiratan'ny masolavitr'i James Webb aza - hoe "Chamudot" i Daniela mpaminar mpaminany, izany hoe: "malala, tiana, sarobidy". Intelo no niantsoana azy toy izany. Hoy i Gabriela ao amin'ny Dan. 9:23: ki chamudot attah, "satria malala indrindra hianao." Niantso an'i Daniela hoe: ish chamudot ny anjely iray (angamba i Gabriel ihany) ao amin'ny Dan. 10:11, "Ry Daniela malala ô", ary naverina taminy koa taty aoriana hoe: "ry ilay malala indrindra" Dan. 10:19. Hevero ny ambaran izany momba an'Andriamanitra sy ny fanakekezany antsika. Inona ny fanantenana azonao raisina manokana avy amin'izany fahamarinana mahagaga izany?
3. Inona no ifandraisan'ny oha-piainan'ireo olo-malazan'ny finoana ao amin'ny Heb. 11amin'izay voalazan'ny lesona amin'ity herinandro ity? Izany hoe, inona no ambaran'ireo ohatra ireo mikasika ny fomba ahazoana sitraka amin'Andriamanitra? Inona ny lesona azonao raisina sy ampiharina avy amin'ireo ohatra maneho finoana sy fahatokiana ireo eo amin'ny fiainanao andavanandro?
"Ary hoy Jesosy: Raiko ô, mamelà ny helony, fa tsy fantany izay ataony. Dia nanaovany loka ny fizara ny fitafiany." - Lio. 23:34.
Mofon’aina:
Vahoaka be no nanaraka ny Mpamonjy nankeny Kalvary; maro tamin'izy ireny no naneso sy nanakora, ny sasany nitomany sady nitanisa ny zava-tsoa nataony. Ireo nositraniny ho afaka tamin'ny rofy isan-karazany sy ireo natsangany tamin'ny maty dia nankalaza ny asa tsara nataony tamin'ny feo feno fahasahiana, ary niezaka nanontany ny amin'izay nataon'i Jesôsy ka nandraisana Azy ho mpanao ratsy toy izao. (...)
Tsy nimonomonona na nitaraina i Jesôsy. Hatsatra sy feno fiadanana ny endriny, nefa nisy hatsembohana nipotrapotraka teo amin'ny handriny. Tsy nisy tanana nitsetra namafa ny andon'ny fahafatesana teo amin'ny tavany, tsy nisy nanao teny mitory firaisam-po sy fahatokiana tsy miovaova mba hanohana ny fony amin'ny maha-olombelona Azy. Nanosihosy ny famiazam-boaloboka irery Izy; fa tsy mba nisy niaraka Taminy ny avy tamin'ny firenena na dia iray akory aza. Rehefa nanao ny asany mampihoron-koditra ireo miaramila ka niaritra ny hirifiry faran'izay mafy indrindra i Jesôsy, dia nivavaka ho an'ny fahavalony Izy hoe: "Raiko ô, mamelà ny helony, fa tsy fantany izay ataony." - Lio. 23:34.
Tsy nisaintsaina ny fahorian'ny Tenany Izy fa nieritreritra momba ny heloka bevava vitan'ireto mpanenjika azy, sy ny vokany mahatsiravina nefa ara-drariny tsy maintsy hozakain'ireo. Nangoraka azy ireo Izy noho ny tsy fahalalany sy ny fahamelohany. Tsy nisy ozona notononiny ho an' ireto miaramila nanao herisetra Taminy; tsy nisy valifaty nokasainy ho an'ireo mpisorona sy mpanapaka, izay rangory fototry ny afo nahatonga ny fahoriany rehetra, kanefa izao mihoby noho ny nahatrarany ny tanjony. Famelan-keloka kosa no nangatahiny ho azy ireo —"fa tsy fantany izay ataony." (...)
Tsy namafa ny fahamelohany anefa ny tsy fahalalany, satria nanana tombontsoa hahafantatra sy hanaiky an'i Jesôsy ho Mpamonjy ny tenany izy ireo. Nolaviny ny porofo rehetra (...). Azon'i Kristy ny zo ho tonga Solovavan'ny taranak'olombelona eo anatrehan'ny Ray. Mandra-pahatonga ny farany dia mahafaoka izao tontolo izao ilay vavaka nataon'i Kristy ho an'ny fahavalony, anisan'izany ny mpanota tsirairay izay tokony ho velona. – SP, b. 3, tt. 152-154.