"Fa matoky aho fa na fahafatesana, na fiainana, na anjely, na ireo fanapahana, na zavatra ankehitriny, na zavatra ho avy, na hery, na ny ambony, na ny ambany, na inona na inona amin 'izao zavatra ary rehetra izao, dia tsy hahasaraka antsika amin'ny fitiavan'Andriamanitra izay ao amin'i Kristy Jesôsy Tompontsika." - Rôm. 8:38,39.
Mofon’aina:
Azon'i Kristy natao ny nanalavitra antsika noho ny helotsika, saingy tsy izany fa tonga nonina teto amintsika aza Izy, Izay manana ao Aminy ny fahafenoan'Andriamanitra rehetra, mba ho iray amintsika, mba ho tonga amin'ny fahatanterahana isika noho ny fahasoavany. Tamin'ny fahafatesana mahamenatra sy fijaliana no nanavotany ny olombelona. Fitiavana sy fahafoizan-tena re izany! (...) Tsy misy maharefy ny halalin' izany fitiavana izany. (...) Tian'Andriamanitra haneho ny toetrany sy hanao ny asany ny zanany, mba ho voataona hiray saina amin'Andriamanitra koa ny hafa.
Tonga ota ho famonjena ny taranaka lavo i Kristy Mpamonjintsika, Ilay tonga lafatra tanteraka. Tsy nahalala ota Izy satria tsy nanota, kanefa dia nizaka ny vesatra mahatsiravin'ny helok'izao tontolo izao. Natao sorona ho antsika Izy mba ho tonga zanak'Andriamanitra izay rehetra mandray Azy. (...) Nanao izay hitaomana ny olona rehetra hanatona Azy i Kristy tamin'ny alalan'ny hazo fijaliana. Ny fahafatesany no hany fanantenana hahazoana mamonjy ireo izay latsaka anatin'ny fangidiana noho ny fahotana. Natao handray hery vaovao ara-tsaina sy ara-panahy amin'ny alalan'ny Fanahy Masina ny olona, izay raha miara-miasa amin'Andriamanitra dia ho tonga iray amin'Andriamanitra.
Mba handravana ny sakana napetrak'i Satana eo anelanelan' Andriamanitra sy ny olona dia nanao sorona ampy sy tanteraka i Kristy, naneho fandavan-tena tsy misy toy izany. Nampiseho fahagagana tamin' izao tontolo izao Izy, dia Andriamanitra tonga olombelona sy nanao sorona ny tenany ho famonjena ny olona lavo. Fitiavana mahatalanjona re izany! Mitomany aho eo am-pieritreretana fa maro tokoa ireo izay milaza ho mino ny fahamarinana no milona ao anatin'ny fitiavan-tena (...).
Gaga aho mahita ireo izay mitonona ho Kristianina kanefa tsy manararaotra ny fanomezan'ny lanitra, sy tsy mahita mazava fa ny hazo fijaliana no mitondra famelan-keloka sy mampifandray mivantana ny fo (...) amin'ny Fanahy Masina. UL, t.191.
"Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko, hoy Jehôvah , Tompon'ny maro, ary ho antra azy Aho toy ny olona antra ny zanani-lahy izay manompo azy." - Mal. 3:17.
Mofon’aina:
Vatosoa sarobidin'i Kristy ny Kristianina, novidiny tamin'ny vidiny tsy manam-petra. Natao hamirapiratra ho Azy izy ireo, hampiely ny fahazavan'ny fahatsarany. Ary tsy azony hadinoina fa ny famirapiratana rehetra eo amin'ny toetra kristianina dia noraisiny avy amin'Ilay Masoandron'ny fahamarinana.
Miankina amin'ny fanefena azy ny famirapiratan'ny vatosoan' i Kristy. Tsy manery antsika hotefena Andriamanitra. Anjarantsika ny mifidy na hotefena isika na tsia. Kanefa tsy maintsy manaiky hotefena izay rehetra omena toerana ao amin'ny tempoly. Tsy maintsy ekeny ny hanesorana izay rehetra maranidranitra eo amin'ny toetrany mba ho kanto sy tsara izy, ho afaka haneho ny fahatanterahan-toetran'i Kristy. (...)
Tsy mandany andro amin'ny akora tsy misy vidiny Ilay Andriamanitra Mpanefy. Ny vato sarobidy ihany no tefeny hifanaraka amin'ny lapa. (...) Tsy mora izany tefena izany, mandona ny hambom-pon'ny olombelona. Kapain'i Kristy hiala ny fanandramana izay noheverin'ny olona fa tsara tao anatin'ny avonavony. Esoriny izay rehetra mety ho fanandratan-tena. Kantsanany izay mihoatra rehetra, ary ampandaloviny milina fandamana ilay "vato" ka tomoriny akaiky mba ho afaka avokoa ny marokoroko rehetra. Avy eo dia tarafin'ny Tompo amin'ny hazavana ilay vatosoa ka hitany ao ny endriny. Amin'izay vao hambara ho mendrika hanana toerana ao amin'ny tempoly izany vatosoa izany.
Tsara re izany fanandramana izany! Na sarotra aza izany dia manome tombam-bidy vaovao ho an'ilay vato, ka mahatonga azy hazava sy hamiratra! (...)
Manana mpiasa izay nantsoiny avy tao amin'ny fahantrana sy ny fahamaizinana ny Tompo. Milofo amin'ny raharahany andavanandro izy ireo, tsy dia miakanjo tsara, ary tsy misy vidiny eo imason'ny olombelona. I Kristy kosa mahita zava-tsoa tsy hita fetra ao amin'izy ireo; raha eo an-tanany mantsy ireo dia ho tonga vatosoa sarobidy izay hamirapiratra aoka izany ao amin'ny fanjakan'Andriamanitra. "Ary ho rakitra soa ho Ahy ireny amin'ny andro izay hotendreko" hoy Izy. (...)
Hain'Andriamanitra ny fomba itondrana ny fanahy tsirairay. Tsy mitsara tahaka ny fomba fitsaran'olombelona Izy. — UL, t. 372.
SAFIDY MAMPIDI-DOZA
Vakio ny Jos. 7:19-21. Inona no asain'i Josoa hataon'i Akana? Inona no hevitr'izany fangatahana izany? Manao ahoana ny fiaikeny ny helony, araka ny fahazoantsika azy?
Zavatra roa no nangatahin'i Josoa hataon'i Akana: voalohany, ny hanome voninahitra an'Andriamanitra sy hanaja Azy. Faharoa, ny hiaiky tanteraka ka tsy hanafina izay rehetra nataony. Tokony ho nanome voninahitra an'Andriamanitra ny fitsoran'i Akana ny nataony. Ny teny ampiasaina eto (todah, nadika hoe "mitsora") dia azo ilazana fisaorana sy fiderana (Sal. 26:7; Isa. 51:3; Jer. 17:26), nefa manambara fiaiken-keloka koa (Ezra 10:11).
Indrisy fa tsy misy filazana ao amin'ny Soratra Masina ny amin'ny fibebahana marina nasehon'i Akana. Nantenainy hatramin'ny farany fa tsy ho tratra izy. Nanjary noraisina ho toy ny mpanao heloka bevava i Akana noho ny toe-tsainy feno fikomiana, izay tsy nisy fanavotana araka ny lalàn'i Mosesy (ampitahao amin'ny Nom. 15:27-31).
Mampahatsiahy ny fahalavoan'i Adama sy i Eva ny tenin'i Akana ao amin'ny Jos. 7:21. Hitan'i (ra'ah) Eva fa mahatsiriritra (khamad) ilay hazo, ary farany dia nanotazany (laqakh) ny voany (Gen. 3:6). Niaiky i Akana fa nahita (ra'ah) kapôty tsara tarehy avy any Sinara, sekely volafotsy roanjato ary anjam-bolamena tamin'ny babo. Avy eo dia nitsiriritra (khamad) izy ka naka (laqakh) izany. Toy ny tamin'i Adama sy i Eva, ny safidin'i Akana dia mampiseho fa ny fahotan'ny fitsiriritana no fahotan'ny tsy finoana. PMampiseho fiahiahiana an'Andriamanitra izany, dia fiheverana fa tsy maniry ny tsara indrindra ho an'ny zavaboariny Andriamanitra ary manafina zava-tsoa azy ireo, izay tsy natao afa-tsy ho an'Andriamanitra irery ihany.
Ankoatra izany, manasongadina fifanoherana lehibe eo amin'ny toe-tsain'i Rahaba (ampitahao amin'ny Jos. 2:1-13) sy ny an'i Akana koa io andininy io. Ny iray nitondra ireo mpisafo tany teo an-tampon-trano ary nanafina azy ireo tamin'ny miaramila; ny iray kosa naka tamin'ny zavatra voaozona ary nanafina izany tamin'i Josoa. Ny iray naneho hatsaram-panahy tamin'ireo mpisafo tany Isiraelita sy nanampy azy ireo hahazo fandresena; ny iray kosa nitondra olana ho an'ny Isiraely tamin'ny fitsiriritany ka nahatonga faharesena. Ny iray nanao fanekena tamin'ny Isiraelita; ny iray kosa nandika ny fanekena nifanaovany tamin'i Jehôvah . Namonjy ny tenany sy ny fianakaviany i Rahaba, ary tonga olom-pirenena nohajaina teo amin'ny Isiraely izy ireo; i Akana kosa nitondra fanamelohana ho faty ho an'ny tenany sy ny fianakaviany ary tonga ohatra ratsy.
Saino ny amin'ny fahotan'ny fitsiriritana. Inona no azontsika atao tsy hahalatsaka antsika amin'izany, na manam-be isika na tsy manana? (Ampitahao amin'ny Lio. 12:15.)
"Ary raha mihaino ireo fitsipika ireo hianareo ka mitandrina sy manaraka azy, dia hotanterahin’i Jehovah Andriamanitrao aminao ny fanekena sy ny famindrampo, izay nianianany tamin'ny razanao." – Deo. 7:12.
Mofon’aina:
Noho ny antony manokana, dia tsy tia manome toromarika ara-pivavahana ho an'ny zanany ny ray aman-dreny maro, ka avelany ao amin'ny Sekoly Sabata izy ireo no handray ny fahalalana. Tombontsoa sy adidin'izy ireo anefa ny mampita izany amin'ny zanany. Tsy mahatanteraka ny andraikitra napetraka taminy, dia ny hanome ny zanany fanabeazana feno, ny ray aman-dreny toy izany. Mandidy ny vahoakany Andriamanitra mba hitaiza ny zanany amin'ny famaizana sy ny fananaran'ny Tompo. (...)
Aoka ho tsotra ny toromarika omenareo ny zanakareo, ary aoka ho azonareo antoka fa takatr ' izy ireo mazava tsara izany. Ny lesona ianaranareo avy amin'ny Tenin'Andriamanitra dia tokony hasehonareo amin'ny fomba mazava ka ho takatr'izy ireo marina izany. Azonareo atao ny mampianatra azy ireo hampifanaraka ny fiainany amin'ny fenitra ambony indrindra amin'ny alalan'ny lesona tsotra nosintonina avy ao amin'ny Tenin'Andriamanitra sy amin'ny alalan'ny fanandraman'izy ireo manokana. (... )
Tokony homem-boninanitra amin'ny alalan'ny fanatitra marain-tsy hariva Andriamanitra, dia vavaka sy fiderana isaky ny tokantrano kristianina tsirairay.
(...) Adidin'ny ray aman-dreny ny manisy fefy manodidina ny zanany, maraina sy hariva, amin'ny alalan'ny vavaka mafana sy ny finoana feno faharetana.
Ao amin'ilay fiangonana ao an-tokantrano no tokony hianaran'ny ankizy mivavaka sy mitoky amin'Andriamanitra. (...) Nomena izao toromarika izao ny Isiraelita manoloana ny didin'Andriamanitra: "Dia ampianaro tsara ny zanakao izany, ary resaho, na mipetraka ao an-tranonao hianao, na mandeha any an-dàlana, na mandry, na mifoha." – Deo. 6:7.
Manatòna an'Andriamanitra amim-panetren-tena, amin'ny fo feno fitiavana sy amin'ny fahatsapana ireo fakam-panahy sy loza manoloana anareo sy ny zanakareo; ento eo amin'ny alitara amin'ny alalan'ny finoana izy ireo, ka angataho ny fikarakaran'ny Tompo azy ireo. Ampianaro hanonona vavaka tsotra ny ankizy. Lazao azy ireo fa faly Andriamanitra rehefa miantso Azy izy ireo.
Handalo fotsiny ny tokantrano tahaka izany ve ny Tompon'ny lanitra ka tsy hitondra fitahiana ao? Tsia! Hiaro ny ankizy atokana ho an'Andriamanitra tahaka izany ireo anjely manompo. (...) — CPTS, tt. 109,110.